biografie: Erik Lindner
Erik Lindner [Den Haag 1968 - ....]
| | | |  | | | Erik Lindner |
Erik Lindner (Den Haag, 1968) debuteerde in 1996 met de dichtbundel Tramontane, die in korte tijd was uitverkocht. Zijn tweede bundel Tong en trede verscheen bij De Bezige Bij in 2000. In 2002 was hij te gast op Poetry International. Samen met Henk Pröpper stelde hij in 2003 een bloemlezing samen met Nederlandse dichters in Franse vertaling, Le verre est un liquide lent; 33 poètes néerlandais. In november 2004 verscheen zijn nieuwe bundel Tafel.
In Tafel combineert Erik Lindner de toegankelijke stijl van zijn debuut met de eigenzinnige durf van zijn tweede bundel. In zijn gedichten suggereert iedere regel een voortdurende beweging. Op verrassende wijze monteert de auteur beelden, voorwerpen en gebeurtenissen. In wat hij beschrijft - omgevingen en voorvallen in die omgevingen - stelt hij het detail centraal. Die treffen niet alleen door hun typerende kracht, maar ook door hun metaforische lading.
Met Tafel voltooide Erik Lindner een trilogie waarin elk beeld steeds prominenter en scherper naar voren komt.. In de serie 'Kleine vergissingen, simpel gezichtsbedrog' huldigt hij de waarachtige waarneming van het luie oog, de indruk die altijd weer anders is dan het op het eerste gezicht lijkt. |
|
Hij werkte onder meer als docent aan de Gerrit Rietveld Academie. Van 1998 tot 2003 was hij als free-lance programmaker verbonden aan het Institut Néerlandais in Parijs.
Hij debuteerde in 1996 in de Kleurenreeks van uitgeverij Perdu. Hij draagt sinds 1984 voor en was te gast op verschillende internationale festivals.
Inzendingen van deze schrijver
6 resultaten.Bomen buigen weg van de kust
gedicht
3.0 met 19 stemmen 
5.857 Bomen buigen weg van de kust
voor het huis schuift een steiger
de rechte gevel en rechte steiger
zijn bomen die naar je wuiven
het huis vanuit een rijdende tram
helt in de wind die van zee komt
je buigt je hoofd onder de steiger
kijkt naar buiten als je thuis bent....
Wandeling
gedicht
2.0 met 91 stemmen 19.604 Om het Onland, heide met jeneverbesstruik.
Ik kroop onder de struik en vond een kind, een baby nog,
met wit gezicht. De armpjes opgericht alsof ze iets of iemand
wegduwden, afweerden, weerhielden. De handen daarop horizontaal, voetstukken op pilaren.
De blik van het kind zei dat het gevaar...
De tramontane
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.295 Voor de kust rust de duiker in zijn verhaal
en tekent kaal de bergwand aan het strand.
De wind snijdt het verhaal en slijpt en slijpt
bladeren van de platanen - het raamkozijn.
Ik kwam met de wind mee voor dit verhaal.
De reis vertelde een man liep over de berg
en het verhaal loopt dood op...
Rede
gedicht
3.0 met 19 stemmen 9.735 Trek niet in twijfel dat rede,
dat rede, dat rede, dat rede.
Een vlieg loopt van de rand
naar het midden van het tafelblad
en weer terug, volgt enkele centimeters
van de zijde, steekt de leegheid
van het vaalwit weer in, probeert opnieuw
wat ik niet weet en vliegt dan...
Zo al deze wegen naar een centrum leiden
gedicht
2.0 met 23 stemmen 8.717 Zo al deze wegen naar een centrum leiden
een mijnenveld van gerechtigheid
vinden wij onze route achteruitwaarts.
Het blikveld mag breed zijn, de geur
zwaar van warm gehouden planten en het
geluid dat ons omringt knerpend en schril,
nog zullen we verlangen naar een schuilplaats
een...
Het raam maakt een kier
gedicht
4.0 met 29 stemmen 7.263 Het raam maakt een kier
en de tafel tot hier
breekt
op slag
en de tafel is niet bij het raam
maar hier naast me gaan staan
aan de voet van de tafel
valt het kleed van de tafel
in het licht van het raam
buigt het blad een armlengte
knikt in de elleboog een reep
in de lade, kruimels...
