Zo al deze wegen naar een centrum leiden
een mijnenveld van gerechtigheid
vinden wij onze route achteruitwaarts.
Het blikveld mag breed zijn, de geur
zwaar van warm gehouden planten en het
geluid dat ons omringt knerpend en schril,
nog zullen we verlangen naar een schuilplaats
een scheefgezakt monument, een landgoed
waar onze klamme handen…
Bomen buigen weg van de kust
voor het huis schuift een steiger
de rechte gevel en rechte steiger
zijn bomen die naar je wuiven
het huis vanuit een rijdende tram
helt in de wind die van zee komt
je buigt je hoofd onder de steiger
kijkt naar buiten als je thuis bent.
--------------------------------------------
Dit gedicht…
Om het Onland, heide met jeneverbesstruik.
Ik kroop onder de struik en vond een kind, een baby nog,
met wit gezicht. De armpjes opgericht alsof ze iets of iemand
wegduwden, afweerden, weerhielden. De handen daarop horizontaal, voetstukken op pilaren.
De blik van het kind zei dat het gevaar voorlopig niet was geweken.
Kon ik het oppakken?…
Voor de kust rust de duiker in zijn verhaal
en tekent kaal de bergwand aan het strand.
De wind snijdt het verhaal en slijpt en slijpt
bladeren van de platanen - het raamkozijn.
Ik kwam met de wind mee voor dit verhaal.
De reis vertelde een man liep over de berg
en het verhaal loopt dood op zee. De wind
speelt heer op zijn graf. En de duiker…
Trek niet in twijfel dat rede,
dat rede, dat rede, dat rede.
Een vlieg loopt van de rand
naar het midden van het tafelblad
en weer terug, volgt enkele centimeters
van de zijde, steekt de leegheid
van het vaalwit weer in, probeert opnieuw
wat ik niet weet en vliegt dan op.
---------------------------------
uit: 'Tramontane', 1996.…
Het raam maakt een kier
en de tafel tot hier
breekt
op slag
en de tafel is niet bij het raam
maar hier naast me gaan staan
aan de voet van de tafel
valt het kleed van de tafel
in het licht van het raam
buigt het blad een armlengte
knikt in de elleboog een reep
in de lade, kruimels paperclips
het stuk karton dat de tafel recht
en het…
9.140
Bezig met laden