biografie: Esther Jansma
Geboren: 1958
Studie: Archeologie; zij promoveerde cum laude.
Debuut: Stem onder mijn bed (1988, poëzie)
Genres: Poëzie, roman
Citaat: `Bij poëzie heeft de lezer nog meer de neiging om de ik-figuur gelijk te stellen aan de schrijver dan bij romans, doordat gedichten vaak gevoelens verkennen en persoonlijk zijn. Maar poëzie is evengoed fictie.’ (NRC Handelsblad, 10-7-1998)
Recent werk: Picknick op de wenteltrap (1997, roman), Hier is de tijd (1998, poëzie), Hebben (1999), Duizend (1999, gedichten)
Inzendingen van deze schrijver
17 resultaten.Zoontje
gedicht
2.6 met 50 stemmen 
24.784 Hij sluit de ogen en de wereld
opent zich. Hij valt
terwijl geen ding op diepte duidt
begeven wanden het, verzakt
de vloer, stormt lucht naar binnen.
Stort hij er in, maatloos.
Elk slaapliedje is een proloog,
een hoge stem die gaten
in zijn hoofd zingt. Slaap
bolt de rokken van het hu...
Tienminutengesprek
gedicht
4.0 met 6 stemmen 5.818 Nadat de onderwijskrachten met man en macht
op vrouwelijk zuchtend voorovergebogen begrip
simulerende wijze waren uitgewoed – en weet
dat daar woede bij zat, banieren grof rood door
het hoofd, intonaties die intenties uit koers rammen –
hadden de van schrik en noodlottige toekomsten
...
Zwangerschap
gedicht
2.6 met 166 stemmen 61.562 De generaties voor me,
die waren toch niet meer dan grondstof?
Die mengden zich toch met een doel,
om mij, de jongste god?
En ik zou toch een steen zijn,
een vorm en de reden in een?
Gewoon, ik, slotakkoord van de tijd?
Maar plotseling ben ik zo groot.
Het rammelt in mij en het groeit.
...
Hoogtevrees
gedicht
3.1 met 42 stemmen 17.806 Ze ligt met een landschap van een man
in bed. Hij is enorm en zij
heeft nooit voor bergbeklimmer gestudeerd.
Verkleind tot een verliefde kleuter
klautert ze rond: tong in zijn oor,
spitse vingers in zijn maag, verder omlaag -
ze hoort niets. Een landschap praat niet.
Hooguit gromt het za...
Alles is nieuw
gedicht
3.1 met 25 stemmen 9.783 Wat zou gebeuren was er altijd al, volmaakt
gespeld door een beker die stuk viel
scherven waarin afdrukken van duimen
het rilschrift van naalddunne takjes staan.
Het is geen verhaal dat wij maakten maar iets
wat er was en er is in de sporen van greppels
en staanders en lang gedoofd hou...
De historische werkelijkheid
gedicht
2.7 met 23 stemmen 12.220 Is dit nu de werkelijkheid, deze stilte
van uitgewerkt hout in een uitgewoond huis
dat zoals geblakerd vaatwerk in vitrines
een zaak van gewicht is, door onze voorouders gemaakt?
Of dit: men leefde gebogen over akkers en houtvuren,
verloor de kiezen jong, de kinderen jong,
geleund op gereedsch...
Begrafenis
gedicht
2.4 met 21 stemmen 11.192 Verlaat het rijk van de rot
waar monden die koud zijn als was
rond de tafel kauwen op
wat van je rest - handen
klapwieken trage motten rond
je schedel, liefde duizelt als sigarenrook
omhoog tussen de onscherpe messen
van woorden - en ga de tuin in.
Daar lopen ze ook. Ze zijn jong
hun du...
Aardappelkunde
gedicht
3.4 met 7 stemmen 2.828 Het was laat en het ging over de waarheid.
Essenties vind je in het kleinste meest gewone
zei iemand, zelfs een aardappel heeft zwaartekracht
het grootste wat ik deed in mijn leven tot dusver
was niet schreeuwen maar dag zwaaien, dagdag naar alles
wat verdween en begon, doden, kinderen, all...
Raam in de lucht
gedicht
3.0 met 2 stemmen 9.477 Vandaag kreeg ik je brief.
Ik heb hem niet geopend.
Ik heb hem op mijn bed gelegd.
Stilte, achter mijn raam
in de lucht een vliegtuigje, hier
in de kamer steeds meer
schaduw - ik wil deze dag terug,
mijzelf bewaren: meisje met brief.
Daarom open ik je brief niet.
------------...
Te lezen bij sneeuw
gedicht
3.5 met 6 stemmen 6.429 Een paar hoeken om en je staat in de stilte
op een bodem, tussen oude muren, lagen metselwerk
in zomaar een winter. Uit de tijd gestapt.
Het vriest. Kinderen - theemutsjes op lompe beentjes -
rapen takken en sneeuw van de grond net zoals zij
eeuwen geleden deden tussen de stenen
het gemets...
Aanwijzing
gedicht
3.2 met 5 stemmen 3.608 Door prut naast de tramlijn door zwartgereden regen
langs de stromende overgang tussen asfalt en rand
van de stoep omhoog naar grijzig ruitsel tussendoor
gras via muurankers naar gespleten ooit misschien
wit waar het kiert en jij past diagonaal door die holte
naar de schoren in dat snoeio...
Dit hier
gedicht
2.5 met 23 stemmen 9.307 Je loopt op het strand: de zee, de einder,
het geluid dat de kom van de wereld
tot de rand toe vult - nee, kleiner.
Je zet je schoenen in het zand: koeienhuid,
geërodeerde bergen, het een laat
een afdruk na in het ander - nee, anders.
Je bent ergens, het doet er niet toe
waar, altijd aan...
Schaduw
gedicht
2.5 met 24 stemmen 10.234 We hebben geen doden, we zijn alleen
denkende weefsels in het heden die zich denkende
weefsels herinneren, vertalingen maken zoals
u bent nu tien jaar dood - tien jaar
dood zijn bestaat niet. Wie herdacht wordt verdween
vanuit het eigen perspectief dat er niets is
tegelijk een miljard jaar e...
De ontsnapping
gedicht
2.5 met 59 stemmen 33.829 Ooit moet ik haar witte hoofdje in mijn hoofd
haar kleine handen in de vorm van de mijne
niet geweten hebben. Ik weet dat niet meer.
Ik denk aan mij terug als altijd al haar vader.
Men zegt dat zij niet meer bestaat, dat zij
door een ingreep, wat woorden, een blik, een intentie
uit het heden...
Om Floortje
gedicht
2.3 met 98 stemmen 40.197 De tuinman: Ach, weet u,
daar blijft niets van over -
zo'n kleintje, denk-es in,
da's toch alleen kraakbeen?
Zo'n kissie
(grote handen)
Nee, díé kome niet meer;
denke liever aan iets leuks,
een nieuwe, ofzo.
------------------------------
Uit: 'Bloem, steen', 1997.
De zoon die ik niet had
gedicht
2.1 met 20 stemmen 11.499 Bleek een monster met een vacht
die slechts ontstaan kan in het donker
onder stenen. Het was een wonder
dat hij zag dat ik er stond.
Er liep wat speeksel uit zijn mond.
Praten kon hij niet en hij was bang;
hij zag dat iets bestond buiten de kelder
waar hij jaren in lag vastgebonden.
Hij ...
Archeologie
gedicht
3.5 met 25 stemmen 14.032 Als we ons dan toch moeten kleden,
tegen kou bijvoorbeeld, of in naam van iets,
in resten van dit of dat verleden,
verhalen en geheugensteuntjes die niets
vertellen dan dat we er al waren
in de tijd die bestond voor dit heden -
als wij onszelf alleen in het nu kunnen bewaren
door onszelf v...
