biografie: Frans Kuipers
[1942 - ....]
Frans Kuipers bleef een relatief onbekende dichter tot ongeveer 1997. Dat jaar begon een derde periode van publicaties en werd hij bekend met de bundel Wolkenjagen. Halverwege de jaren zestig schreef Frans Kuipers gedichten voor verschillende literaire tijdschriften en ontving hij de aanmoedigingsprijs van de gemeente Eindhoven voor zijn debuut Zoals wij (1965). Zijn dichterschap werd twee keer onderbroken: tussen 1971 en 1977 publiceerde hij geen bundels en datzelfde gebeurde tussen 1980 en 1997.
Kuipers schrijft over kleine alledaagse - soms onopvallende - gebeurtenissen om hun belang te benadrukken. Kuipers' taal is rijk aan neologismen en samenstellingen zoals 'bladpap', 'pijnbloeisels' 'klaarwaterdag' en 'wrongelbrokken'. In zijn gedichten spreekt hij zijn verwondering over het bestaan en de natuur uit. Korenvelden, de zon, het menselijk lichaam: ze zijn redenen tot verwondering en genot. Vooral wolken, tekenen van vluchtigheid, zijn vaak onderwerp van zijn impressionistische gedichten.
Gerrit Komrij rekent Kuipers nu bijna tot de top van de Nederlandstalige poëzie, getuige de negen gedichten die hij heeft uitgekozen voor de herziene editie van Gerrit Komrij's Nederlandse poëzie van de 19de tot en met de 21ste eeuw in 2000 en enige gedichten (2004).
Inzendingen van deze schrijver
12 resultaten.Bij het gammele landhek
gedicht
3.1 met 26 stemmen 
11.383 Bij het gammele landhek,
groen uitgeslagen, vermolmd.
Altijd wel een, namens de weide,
die je begroet.
Tweeponder tong
die je hand likt.
Een walm uit de bek
recht uit de lebmaag.
Strontvliegen en dazen
met geen staart weg te slaan.
Wel erg ver van de oeros geraakte
lobbes van e...
Vers 61
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.656 De goede verstaander heeft mij niet nodig
maar jongleert met zijn eigen toverballen
in het kunstlicht van zijn kale stad.
In dezelfde krant
waar men deze gedichten zal bespreken,
zullen moordenaars toeslaan, koersen
schommelen, ettert een wereldzweer.
O moeder der wateren,
natuurlijk, ik...
Profetie
gedicht
2.8 met 73 stemmen 42.447 deze mensen
zij zullen zeventig
jaar worden
weer andere veertig
daarna
in hotelkamertjes
ziekenhuizen
op de heide als
de zon schijnt
zullen zij
stuk voor stuk sterven
zonder zich te realiseren
dat ik het voorspeld heb
-----------------------
uit: 'Zoals wij', 1965.
Kwallen
gedicht
3.8 met 34 stemmen 25.080 Kwallen,
deze vliegende schotels van de zee,
over bleke koraalstranden zwevend,
wuivende jungles wier.
Onderwater-parachutisten.
Zusters van de champignon.
Slakken zonder huis
(De zee is hun huis.)
Door getijdestromen voortgedreven.
(De maan is hun motor.)
Op het strand liggend
vo...
Als kind door een sfinx gebeten
gedicht
2.8 met 23 stemmen 13.326 Als kind door een sfinx gebeten.
Als man door de mangel gehaald.
Enigszins afzijdig van de rest
zich voelend op z'n best.
Wat te worden nooit geweten;
weifel en wankel als basis en bron.
Ik (is de worm in het wonder)
ben de dertiende uit het dozijn;
de vroeg al van mammon en pappot ...
Aan het eind van hun latijn...
gedicht
4.7 met 3 stemmen 3.228 Aan het eind van hun latijn, van alle taal
en stilte zijn velen gekomen.
In gedachten, nagereisd vaak ben ik u,
die verder ging dan het einde.
Dit is een koud gedicht. Het is beïnvloed door
het valavondsgrauw boven de daken. Het zegt
dat ieder alleen is. Het zegt
Vlieg dan het r...
EN GELOVEN?
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.111 EN GELOVEN? In het gave gebit,
de angels en de tentakels
van de beesten en beestjes velerlei geloof ik,
in de uitwissing der sporen
en de wenteling van de tekens,
in het luchtkasteel dat het lijf is
en in de mens die de moed heeft.
-------------------------------
uit: Molwerk (2014)
Ik mag sterven
gedicht
4.3 met 3 stemmen 10.200 Ik mag sterven als ik niet eindigen wilde zo----
Het hoofd op een graspolkussen.
De blik op het juttemisblauw.
Wolkenherders de eerste hominiden.
En dat voorbij moge komen
de honingkwijler gonzende.
Zo'n door de schorre kraai vanaf een boomtak genieuwsleesde,
boterbloemeeuwige cumulu...
Mijn zoon
gedicht
4.3 met 3 stemmen 5.903 Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over,
larielijders allerlei, killers en kaalslagers.
Er zijn zovele moegemaakten, klemgeraakten;
uitgereisde roer-me-niets, murw, nurks en stuk op hun stek.
Er zijn patsers en paljassen plenty, vele lepe strebers,
regelneefjes en meters van Nu...
Vers J
gedicht
1.8 met 5 stemmen 4.929 Ben ik een stadsmens omdat ik een stad woon?
Een tramkaart heb &
abonnementen & bewijzen
van lidmaatschap.
Dagelijks
een glazen chaos aangaap,
knetter als een gek met mijn knalpot
door de bocht van het enige leven.
Behangen met krantenpapier,
de beelden van een journaal
dat haar elektr...
Als de kiezels
gedicht
3.0 met 22 stemmen 7.823 Als de kiezels.
Als de keien.
Met de water-expresse vervoerd.
In de grintlaan gestort.
Door de toevallige schoen weggeschopt.
Eén moest er zijn in de slinger van David.
'n Paar in Demosthenos' mond.
Door de betonmolen op het bouwterrein.
Door de broekzakken van kinderen.
Rollend
r...
Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over
gedicht
3.6 met 36 stemmen 19.835 Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over,
larielijders allerlei, killers en kaalslagers.
Er zijn zoveel moegemaakten, klemgeraakten;
uitgereisde roer-me-niets, murw, nurks en stuk op hun stek.
Er zijn patsers en paljassen plenty, vele lepe strebers,
regelneefjes en meters van Nu...
