biografie: Hagar Peeters
Hagar Peeters [Amsterdam 1972 - ]
Citaat: 'Zware thema's beschrijf ik een beetje vrolijk en vrolijkere maak ik weer wat zwaarder. Dingen die heel ernstig zijn moet je niet ook nog eens een keer heel ernstig neer gaan zetten, dan wordt het overdone en krijg je melodrama. Ik hunker wel naar romantische melancholie, maar dat is dan weer... dat kun je eigenlijk niet meer maken. Om daar nog in te geloven. Als je over de liefde schrijft dan wordt het vanzelf ironisch, dat kàn bijna niet anders.' (De Groene Amsterdammer, 03-03-1999)
Werk:
- Genoeg gedicht over de liefde vandaag (1999)
- Gerrit de Stotteraar: biografie van een boef (2002)
- Koffers zeelucht (2003)
Inzendingen van deze schrijver
21 resultaten.Als ooit
gedicht
2.8 met 178 stemmen 
69.659 Als ooit jouw aanraking geen beroering
wekt dan ergernis of niets, als ooit
de dagen zich weer sluiten in de
aaneengeregen rij van opsomming
zonder apotheose als de dood
zich in ons heeft gemengd en vreugdeloos
met ons aan tafel zit waar alleen nog
de verveelde conversatie van de vorken klin...
Koorddansen
gedicht
3.8 met 28 stemmen 15.275 Altijd op zoek naar een navelstreng
nu de eerste niet langer bestaat,
balanceer ik op de ragdunne draad
van blik tot blik, tot het ogenblik
dat ik opnieuw jij
en jij ik.
Een keten weer opeens
hangen we boven het land.
Geen afstand meer. In dit verband
past het heelal met gemak
in één h...
De slaapwandelaar
gedicht
3.9 met 23 stemmen 8.757 's Nachts werd hij wakker
midden op een ophaalbrug
die bezig was omhoog te gaan.
Dan rolde hij vanzelf zijn bed weer in.
Of hij bevond zich op zijn kop
in een karretje op de achtbaan
waaruit hij zich liet vallen
om tussen de veren te balanden.
Eén keer viel hij
in een roeibootje in ...
De grote trek
gedicht
2.8 met 78 stemmen 69.611 Ik zag de overburen op een ochtend
hun koffers zeelucht pakken.
Mijn karavaan speelkameraadjes was de staart
van hun vlieger die wuivend uit het autoraampje
onder een balkon bleef steken
voor hij de hoek om boog.
Ze togen naar de Zandkastelen Stad
onder de rook van Amsterdam, zeiden de acht...
Droombeeld
gedicht
2.9 met 49 stemmen 19.269 Vanmorgen toen ik nog niet wakker was
maar al niet meer sliep sloop onzichtbaar
op gehoefde sokken het onheil binnen
in mijn bed, vlijde zich tegen mij aan
en fluisterde om mij niet te wekken mijn naam.
Terwijl ik mijn ogen niet opende zag ik
dat hij naar mij keek met ook zijn ogen dicht
he...
Zal ik nog een eindje met je meelopen?
gedicht
2.8 met 74 stemmen 23.952 Ja hoor. Je mag meelopen tot het stoplicht,
of tot de eerstvolgende tunnel.
Tot de derde straat rechts,
tot de ingang van het park.
Tot bij het ziekenhuis, tot voorbij
het ziekenhuis, tot aan mijn huisdeur.
Je mag meelopen tot in mijn kamer,
tot het glaasje van het een of ander,
tot ik mij...
Vrijblijvend advies
gedicht
2.7 met 53 stemmen 35.483 Soms is een pauze genoeg.
Tel ongezien tot tien
op je vingers
in een gesprek voor je antwoordt;
zo lang duurt de suggestie van luisteren.
Blijf in de ogen van de persoon tegenover je kijken.
Vermijd staren door zo nu en dan te knikken
(volg de beweging van de kin).
Wees vriendelijk als j...
'Zal ik nog een eindje met je meelopen?'
gedicht
4.6 met 5 stemmen 10.770 Ja hoor. Je mag meelopen tot het stoplicht,
of tot de eerstvolgende tunnel.
Tot de derde straat rechts,
tot de ingang van het park.
Tot bij het ziekenhuis, tot voorbij
het ziekenhuis, tot aan mijn huisdeur.
Je mag meelopen tot in mijn kamer,
tot het glaasje van het een of ander,
tot ik mij...
Debuut
gedicht
4.2 met 9 stemmen 12.493 De eerste nacht die ze zonder slapen
doorbracht in een schuur met hem
aan wie ze haar eerste kus onthield
onthoudt ze nog na vele nachten waken.
Ze bleef daar liggen met haar ogen dicht
niet wetend hoe te beginnen
met wat door geen van beiden
ooit eerde was verricht.
Langzaam drong het b...
Tegen het verdwalen
gedicht
3.2 met 5 stemmen 8.442 Lente. De stilte is krols.
Een lach komt ten val
aan geluk.
Twee vliegen breken
het raam, weten
dat het je de das omdoet
als je voorgoed je lijfs-
behoud aan gene zijde
ervan zoekt
rommelt de lucht
nabij, stommelt
een vrouw
op de trap
geur van lokroep
verlaten vlinders
bijtij...
Gedenksteen
gedicht
4.0 met 5 stemmen 11.183 Konden de doden
zich herdenken
welke woorden
zouden zij vinden
voor welke namen
aan wie vragen
wiens adem
te doen stokken,
van wie het leven
af te breken?
Als de doden zichzelf
konden herdenken,
hoeveel minuten
zouden zij zich gunnen,
is om de doden
te herdenken
de duur van de dood
...
Denkend aan de dood
gedicht
2.9 met 64 stemmen 16.155 Ik heb zo vaak mijn eigen eind bedacht
dat het niet langer onverhoeds kan komen.
Het moet wel zijn zoals ik het voorzag;
de angstige uren in de nacht
zullen ten langen leste lonen
voor wie beseft dat van alle gedachten
die ooit werden gedacht die aan de dood
behoorden tot de meest gewon...
Raadsels van de regen
gedicht
2.4 met 5 stemmen 6.041 Wat is zelfgenoegzaam? Regen.
Wat is een kapstok? Een stille vriend.
Hoeveel gaten telt een knoop?
Het dubbele van een knoopsgat.
Wat wil dansen maar kan het niet? Regen.
Wat wil vuur zijn maar kan het niet worden? Regen!
Wat ligt daadwerkelijk stil? Het hart van een dode.
Wat klopt het hards...
Bij Geboorte 1
gedicht
2.9 met 24 stemmen 14.261 Als opgebaard leven ligt daar de boreling.
Wie met hem te doen heeft, benijdt hem.
Nog nauwelijks het niets ontrukt
drukt hem al het juk van de vreugde
De pose naast de teddybeer
die opzichtig voor zijn beste vriend doorgaat.
De bezoekers koeren;
een hogere vorm van ademen.
---------...
Je bewoont al jaren
gedicht
2.8 met 33 stemmen 9.507 Je bewoont al jaren
alle kamers in mijn hoofd.
Het lukt maar niet
je te verdrijven.
Ik heb er andere namen
in gestopt, maar geen
wil zo beklijven
als die van jou.
Ik vind hem terug in het
merk kleren dat ik koop,
je speelt mee in alle
films die ik zie
en zo vaak roept iemand je
o...
Nachtzwemmen
gedicht
2.6 met 89 stemmen 22.531 De maan rolt een loper
van licht op het water.
We waden ernaar
naakt in het donker
raken niet verloren
langs de baan van de maan
van licht door het water
alleen zichtbaar
voor dat van elkaar
in ons lichaam.
-----------------------------
uit: 'Loper van licht', 2008.
Hagar Peeters i...
Je lichaam
gedicht
3.1 met 31 stemmen 15.462 Je lichaam ja je lichaam
je behaarde onbeschaamde lichaam
je zinderend witte lichaam
je languit liggende lichaam
dat mij aanstaart met gaten en gleuven,
met dotsels, kroezen en poezeligs
of zich schuilhoudt in mazen en lakens
of puilt uit pakken omvatsels,
het is almaar je lichaam je lic...
Vannacht kwam ik mijn ouders tegen
gedicht
3.3 met 72 stemmen 25.089 Vannacht kwam ik mijn ouders tegen,
twee bleke schimmen die naar elkaar
toe negen in het witte licht van een lantaarn.
Aan hun geluk te zien kon ik nog niet
geboren zijn. Ze waren jong en heel verliefd.
Een groot verdriet bedroefde mij
omdat ik wist hoe het zou verdergaan.
Zij schaterde o...
In hun schaduw
gedicht
3.2 met 30 stemmen 12.402 Het is het lot van generaties
dat zij altijd worden gescheiden,
verschillende werelden binnendringen
op dezelfde, deze ene, aarde.
De toekomst laat geen ouden van dagen
het verre verleden geen minderjarigen
en de rest geen doden toe.
Ze leven in elkaars schaduw.
Na het opstaan van de dag...
Ze is verschrompeld tot bezoekuur
gedicht
3.9 met 25 stemmen 23.217 Ze is verschrompeld tot bezoekuur;
op de tijden dat het haar geliefden schikt
schrikken haar vissenogen even wakker
uit hun dommelslaap en lacht zij haar gebit
van kunststof venusbloot, als dit
niet op het kastje ligt te grijnzen.
Ze hoort gewillig steeds dezelfde vragen,
Of het goed gaat, ...
''Kijk eens''
hartenkreet
4.2 met 13 stemmen 6.055 hengelt haar rechterbeen
onophoudelijk in de lucht,
hinken vliegensvlug haar vingers
rond het linker op en neer
en gaan in één armbeweging over
naar haar haren.
Haar handen likt ze alsof,
en strijkt ermee langs haar gezicht.
Steeds hoger kruipt haar rokje
maar daar gaat het nu niet om.
H...
