biografie: Hans Andreus
Hans Andreus, pseudoniem van Johan Willem van der Zant
[Amsterdam 1926 – Putten 1977]
Andreus was korte tijd werkzaam als corrector bij een krant en verbleef langdurig in het buitenland o.a. in Italië.
Hij debuteerde met Muziek voor kijkdieren (1951), gevoelige en melodieuze liedjes die meer verwantschap hebben met de poëzie van Van Ostaijen en Engelman dan met de experimentele dichtkunst van De ‘Vijftigers’, waartoe Andreus toch ook gerekend wordt.
Liefde en dood met schuldgevoelens en angsten zijn terugkerende thema's.
In zijn later werk toont hij bovendien belangstelling voor het mystieke.
De bundel Schilderkunst (1954) werd bekroond met de Grote Poëzieprijs van de stad Amsterdam.
Voor De sonnetten van de kleine waanzin (1957) kreeg hij een reisbeurs van het ministerie van Onderwijs.
In 1971 ontving hij voor zijn gehele oeuvre de Constantijn Huygensprijs.
Postuum werd hem de Henriëtte Roland Holstprijs toegekend.
Andreus schreef ook novellen, hoorspelen en kinderboeken.
Inzendingen van deze schrijver
41 resultaten.De pendule
gedicht
3.1 met 34 stemmen 
11.511 Tik, tik, tak, zegt de pendule,
'k voel me zwak, zegt de pendule,
ik ben bijna van echt goud,
maar ook zoveel eeuwen oud.
Ik ben oud en ziek geworden
en dus echt antiek geworden.
Ik loop uren achter, maar
niemand kijkt daar werklijk naar.
Vroeger zag ik kaarslicht glanzen,
...
Zwart Schaap
gedicht
3.0 met 60 stemmen 19.898 Bij de Hoge Enk een zwart schaap
alleen in een weide, grazend
en kauwend als één die weet
dat alles voor hem is
zolang de witte er niet zijn.
--------------------------------------------------
uit: 'Natuurgedichten en andere' (1970)
Liedje van de luie week
gedicht
2.8 met 44 stemmen 19.761 Maandag
is Kalmpjes-aan-dag.
Dinsdag
is Kom-ik-begin-'s-dag.
Woensdag
is Zou-ik-het-wel-doen-dag,
Donderdag
is Dit-is-een-bijzondere-dag,
want Vrijdag
is Morgen-weer-vrij-dag
en Zaterdag
is 's Avonds-wordt-het-later-dag
en Zondag
is Eet-je-buikje-rond-dag,
...
Mol
gedicht
3.0 met 79 stemmen 26.676 Dat ik woon in de aarde,
woel door de grote moeder,
kind aan huis blijf bij haar,
en dat ik het gevaar
schuw van alles onder de zon -
goed, maar moet ik niet leven
zoals ik ben, blind
en met de onrust in de poten
van een grond doordrenkt van doden?
------------------------------------...
Geschiedenis
gedicht
1.7 met 572 stemmen 53.380 Hier en daar een dorpsgek
vecht nog zijn eigen oorlog,
leunt nog tegen zijn leeggeruimd
toneel van de wereld en wacht nog
op volgende week betere komedianten.
-------------------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1983.
KIL
gedicht
3.2 met 36 stemmen 17.761 De herfst wordt nu kil.
De meeste bomen houden hun groen vol,
maar de berken, van vorm en tint toch al ijl,
slinken tot geesten.
Hun schemerende skeletten zijn behangen
met dunne gouden munten waar de zon
doorheen schijnt,
versleten dukaten die zullen
vallen op vochtige hollandse zandgrond.
...
Voor de lieve lezer
gedicht
5.0 met 3 stemmen 6.088 De woorden der gemakkelijkheid,
woorden van rose sluimer,
kamer behangen met pastelkleurige dromen,
dat is de poëzie die u lust.
Volièrevogeltjes wapperen er in rond
en de meisjes hebben er een zeer zoete hals
en de dichter staat nimmer voor u
dan gekleed in het bleekblauwe avondkostuum...
Voor een dag van morgen
gedicht
4.1 met 1283 stemmen 185.748 Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te...
’S NACHTS
gedicht
3.2 met 74 stemmen 29.827 De regen van noem mij desnoods geen regen
wordt door geen oor wordt door de huid gehoord.
Booglamplicht geeft waarom daarom zijn zegen;
de hemel zwijgt en zwijgt van enzovoort.
En niemand komt niemand dan niemand tegen.
En iemand zegt ik ben een iemandswoord.
En iemand zegt ik ben maar ben v...
In memoriam vogel
gedicht
5.0 met 3 stemmen 14.122 De beweging die het was,
laat deze zonder veel angst
nu zijn opgeheven of veranderd.
En laat de zwarte raaf of kraai
of welke vorm de dood
ook voor vogels aanneemt,
snel zijn werk hebben gedaan,
zoals tenslotte wij ook hopen,
dat onze dood zal zijn.
---------------------------------------...
Wanneer ik sterren was
gedicht
2.3 met 377 stemmen 76.384 Wanneer ik de armen van sterren had
zwaaide ik die door de grote leegte.
Wanneer ik benen van sterren had,
stapte ik door de grote leegte.
Laatst, in onze liefde,
schreeuwde je als een zeehond, maar dan mooi.
Dat was het begin van de leegte,
torn in de tijd.
Wanneer ik ogen van sterren h...
In de nacht
gedicht
3.3 met 25 stemmen 16.684 Zonder mij uit tot dit
uitzonderlijk wonderlijk wit
van oogappels en van huid
zonder mij zonder mij uit.
Zonder mij uit tot dit
onophoudelijk vrouwelijk wit
van ogen en appels huid
zonder mij zonder mij uit.
Zonder mij zonde...
Je bent zo
gedicht
3.9 met 14 stemmen 18.902 Je bent zo
mooi
anders
dan ik,
natuurlijk
niet meer of
minder
maar zo mooi
anders,
ik zou je
nooit
anders dan
anders willen
-----------------------------------------------
uit: 'Vertel hoeveel ik van je hou', 1998.
Credo
gedicht
5.0 met 1 stemmen 6.248 De dichters weten wat zij niet weten.
Zij spreken in hun vreemde taal;
zij gaan de dood in tot het begin;
zij ontdekken leven -
en zien de wereld aan met hun
hartstochtelijke onschuld
en veranderen de aarde
in de werkelijke aarde.
LIEDJE
gedicht
5.0 met 2 stemmen 11.648 Alle roekoemeisjes
van vanavond
alle toedoemeisjes
van vannacht
wat zeggen we daar nu wel van?
Niets.
We laten ze maar zitten
maar zitten maar liggen maar slapen
maar dromen van jajaja.
Voor de lieve lezer
gedicht
3.7 met 15 stemmen 3.924 De woorden der gemakkelijkheid,
woorden van rose sluimer,
kamer behangen met pastelkleurige dromen,
dat is de poëzie die u lust.
Volièrevogeltjes wapperen er in rond
en de meisjes hebben er een zeer zoete hals
en de dichter staat nimmer voor u
dan gekleed in het bleekblauwe avondcostuum...
Zomerse zondag
netgedicht
2.9 met 21 stemmen 3.489 Reusachtig op niets geschraagd
brandt en blinkt de hemel
boven de groene aarde.
In de tuinen werken
traag mannen.
Door de kantoren in de stad
gaan hun doordeweekse schimmen
wanstaltig nog om.
Maar hier schenken hun vrouwen bier
en kleppen hun kinderen
helder verwarde vespers.
Het ...
Mol
gedicht
2.8 met 17 stemmen 5.513 Dat ik woon in de aarde,
woel door de grote moeder,
kind aan huis blijf bij haar,
en dat ik het gevaar
schuw van alles onder de zon –
goed, maar moet ik niet leven
zoals ik ben, blind
en met de onrust in de poten
van een grond doordrenkt van doden?
----------------------------------...
Het lied van het morgenlicht
gedicht
3.8 met 20 stemmen 6.625 Ik groet het morgenlicht maar of het zich laat groeten
de voeten der voorbijgangers laten zich beter groeten
wij moeten zeggen zij ondanks het morgenlicht
ik knik ze toe houd moed zeg ik het licht maakt je toch blij
ze knikken terug maar ze geloven niet ze gaan voorbij.
Het morgenlicht houdt ...
LIGGEN IN DE ZON
gedicht
3.3 met 3 stemmen 7.832 Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato
de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht
ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo
ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht
Ik lig languit lig in mijn huid te zingen
lig zacht te zingen antwoord op het licht
lig dwaas zo dwaas niet buiten me...
Ik wou vandaag ik was
gedicht
3.4 met 27 stemmen 11.481 Ik wou vandaag ik was
een sprietje mooi groen gras,
maar da's natuurlijk onzin.
Ik had er ook maar weinig aan,
ik zou alleen maar ergens staan
op 'n weiland of tussen stenen
en geen mens zou naar me omzien
als ie daar toevallig voorbij zou gaan
op hele lange benen
en dan wou ik als ...
Poging
gedicht
3.4 met 8 stemmen 8.482 Misschien heb ik nog 't meest geprobeerd
woorden doorzichtiger te maken,
waarbij dan juist extra opvallen
de donkere plekken, verdichtingen
van wat iemand denkt, meent, voelt,
desondanks met de bedoeling
meer het licht zichtbaar te maken
dan wie dit schrijft en zichzelf
ten slotte o...
Uit de ooghoeken
gedicht
3.7 met 17 stemmen 10.776 De zijdelingse
benadering
is dikwijls de beste:
uit de ooghoeken zie je
wel niets scherp omlijnd,
maar het licht speelt
mee naarmate het minder
botst op de blik
en zelfs de dood-
verklaarde dingen
verraden dan even hun
stralende afkomst.
-------------------------------
uit: ...
De vogels
gedicht
4.2 met 21 stemmen 11.223 Vanmorgen werd ik wakker
van de vogels.
En ik dacht: waarvan werd ik wakker?
Van de vogels.
Van het licht ook, maar
meer van de vogels.
Het licht zacht zingend,
de vogels keihard.
----------------------------------
uit: 'Holte van het licht', 1975.
November
gedicht
4.0 met 2 stemmen 16.330 Geen spoor meer van zomer, al haast weer winter
De mistbanken van de herfst hangen laag
over de grond, verschuiven traag.
Het licht wordt steeds kouder en minder.
En ik denk: ik ben bijna niet buiten geweest
toen het gras nog hoog stond en bol van groen
de bomen waren. Teveel te doen
en sch...
Vreemd lichaam
gedicht
4.0 met 1 stemmen 10.280 Drank – en later een vreemd lichaam:
mijn handen blijven tedere snelle
werktuigen;
mijn mond denkt aan iets anders.
Mijn mond, mijn hele lichaam denkt:
het goede lichaam, het vertrouwde
is hier niet.
Het woont weer in een te zachtgroen land:
gras dat lispelt,
gelogen bloemen.
E...
Not for me
gedicht
3.1 met 10 stemmen 8.568 Niet voor mij,
de ferme stemmen,
de woorden als wapens
en tweede huid.
Wat moet ik met
schrijvers en praters?
Ik wil alleen
woorden waarvoor ik
zelf niet veilig ben, die
(om het nog eens te zeggen)
wit niet wit
licht geen licht
doorlaten, laten
bestaan
in mijn vluchtend en
teru...
Lied van de wijze kinderen
gedicht
3.7 met 6 stemmen 12.173 Toen eerst goed een wereld op aarde ontbrandde,
waar waren de kinderen? Zij lachten
en stierven welgemoed.
Waar bleven de kinderen? Zij aten
hun buiken rond in de honingboom
en gingen varen op de vrolijke zee.
Trof de bliksem hen niet van de dood?
Welnee - zij ademden eenmaal diep
en vie...
De drie vliegen
gedicht
3.8 met 37 stemmen 15.065 Er zaten eens drie vliegen
Om het hardst te liegen,
Buiten op een balkon,
Luierend in de zomerzon.
De eerste zei: ‘Met deze poot
Sloeg ik vijf olifanten dood.’
De tweede zei: ‘Ik vlieg zo vlug,
In ’n uurtje naar Afrika en terug.’
De derde zei: ‘Ik vlieg zo hoog,
N...
Liggen in de zon
gedicht
3.1 met 9 stemmen 11.938 Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato
de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht
ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo
ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht.
Ik lig languit lig in mijn huid te zingen
lig zacht te zingen antwoord op het licht
lig dwaas zo dwaas niet bui...
Meer van deze schrijver...
