inloggen

biografie: Hans Andreus

Hans Andreus,  pseudoniem van Johan Willem van der Zant

 [Amsterdam 1926 – Putten 1977]

 

Andreus  was korte tijd werkzaam als corrector bij een krant en verbleef langdurig in het buitenland o.a. in Italië.

Hij debuteerde met Muziek voor kijkdieren (1951), gevoelige en melodieuze liedjes die meer verwantschap hebben met de poëzie van Van Ostaijen en Engelman dan met de experimentele dichtkunst van De ‘Vijftigers’, waartoe Andreus toch ook gerekend wordt.

Liefde en dood met schuldgevoelens en angsten zijn terugkerende thema's.

In zijn later werk toont hij bovendien belangstelling voor het mystieke.

De bundel Schilderkunst (1954) werd bekroond met de Grote Poëzieprijs van de stad Amsterdam.

Voor De sonnetten van de kleine waanzin (1957) kreeg hij een reisbeurs van het ministerie van Onderwijs.

In 1971 ontving hij voor zijn gehele oeuvre de Constantijn Huygensprijs.

Postuum werd hem de Henriëtte Roland Holstprijs toegekend.

Andreus schreef ook novellen, hoorspelen en kinderboeken.

 


Inzendingen van deze schrijver

41 resultaten.

Voor een dag van morgen

gedicht
4.0 met 1285 stemmen aantal keer bekeken 161.838
Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield. Vertel het aan een kind dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan...

’S NACHTS

gedicht
3.0 met 80 stemmen aantal keer bekeken 28.616
De regen van noem mij desnoods geen regen wordt door geen oor wordt door de huid gehoord. Booglamplicht geeft waarom daarom zijn zegen; de hemel zwijgt en zwijgt van enzovoort. En niemand komt niemand dan niemand tegen. En iemand zegt ik ben een iemandswoord. En iemand zegt ik ben maar ben...
Hans Andreus16 september 2022Lees meer…

In memoriam vogel

gedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 13.222
De beweging die het was, laat deze zonder veel angst nu zijn opgeheven of veranderd. En laat de zwarte raaf of kraai of welke vorm de dood ook voor vogels aanneemt, snel zijn werk hebben gedaan, zoals tenslotte wij ook hopen, dat onze dood zal...

Wanneer ik sterren was

gedicht
2.0 met 386 stemmen aantal keer bekeken 75.530
Wanneer ik de armen van sterren had zwaaide ik die door de grote leegte. Wanneer ik benen van sterren had, stapte ik door de grote leegte. Laatst, in onze liefde, schreeuwde je als een zeehond, maar dan mooi. Dat was het begin van de leegte, torn in de tijd. Wanneer ik ogen van sterren...
Hans Andreus12 september 2020Lees meer…

In de nacht

gedicht
3.0 met 56 stemmen aantal keer bekeken 16.120
Zonder mij uit tot dit uitzonderlijk wonderlijk wit van oogappels en van huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij uit tot dit onophoudelijk vrouwelijk wit van ogen en appels huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij...

Je bent zo

gedicht
3.0 met 91 stemmen aantal keer bekeken 14.834
Je bent zo mooi anders dan ik, natuurlijk niet meer of minder maar zo mooi anders, ik zou je nooit anders dan anders willen ----------------------------------------------- uit: 'Vertel hoeveel ik van je hou', 1998.

Credo

gedicht
2.0 met 37 stemmen aantal keer bekeken 5.814
De dichters weten wat zij niet weten. Zij spreken in hun vreemde taal; zij gaan de dood in tot het begin; zij ontdekken leven - en zien de wereld aan met hun hartstochtelijke onschuld en veranderen de aarde in de werkelijke aarde.
Hans Andreus19 november 2016Lees meer…

LIEDJE

gedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 11.069
Alle roekoemeisjes van vanavond alle toedoemeisjes van vannacht wat zeggen we daar nu wel van? Niets. We laten ze maar zitten maar zitten maar liggen maar slapen maar dromen van jajaja.

Voor de lieve lezer

gedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 3.614
De woorden der gemakkelijkheid, woorden van rose sluimer, kamer behangen met pastelkleurige dromen, dat is de poëzie die u lust. Volièrevogeltjes wapperen er in rond en de meisjes hebben er een zeer zoete hals en de dichter staat nimmer voor u dan gekleed in het bleekblauwe...

Zomerse zondag

netgedicht
2.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 3.214
Reusachtig op niets geschraagd brandt en blinkt de hemel boven de groene aarde. In de tuinen werken traag mannen. Door de kantoren in de stad gaan hun doordeweekse schimmen wanstaltig nog om. Maar hier schenken hun vrouwen bier en kleppen hun kinderen helder verwarde vespers. Het...

Mol

gedicht
2.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 5.038
Dat ik woon in de aarde, woel door de grote moeder, kind aan huis blijf bij haar, en dat ik het gevaar schuw van alles onder de zon – goed, maar moet ik niet leven zoals ik ben, blind en met de onrust in de poten van een grond doordrenkt van...

Het lied van het morgenlicht

gedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 6.124
Ik groet het morgenlicht maar of het zich laat groeten de voeten der voorbijgangers laten zich beter groeten wij moeten zeggen zij ondanks het morgenlicht ik knik ze toe houd moed zeg ik het licht maakt je toch blij ze knikken terug maar ze geloven niet ze gaan voorbij. Het morgenlicht houdt...
Hans Andreus12 februari 2016Lees meer…

LIGGEN IN DE ZON

gedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 7.357
Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten...

Ik wou vandaag ik was

gedicht
3.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 10.571
Ik wou vandaag ik was een sprietje mooi groen gras, maar da's natuurlijk onzin. Ik had er ook maar weinig aan, ik zou alleen maar ergens staan op 'n weiland of tussen stenen en geen mens zou naar me omzien als ie daar toevallig voorbij zou gaan op hele lange benen en dan wou ik als...

Voor de lieve lezer

gedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 5.171
De woorden der gemakkelijkheid, woorden van rose sluimer, kamer behangen met pastelkleurige dromen, dat is de poëzie die u lust. Volièrevogeltjes wapperen er in rond en de meisjes hebben er een zeer zoete hals en de dichter staat nimmer voor u dan gekleed in het bleekblauwe...

Poging

gedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 8.169
Misschien heb ik nog 't meest geprobeerd woorden doorzichtiger te maken, waarbij dan juist extra opvallen de donkere plekken, verdichtingen van wat iemand denkt, meent, voelt, desondanks met de bedoeling meer het licht zichtbaar te maken dan wie dit schrijft en zichzelf ten slotte...

Uit de ooghoeken

gedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 10.419
De zijdelingse benadering is dikwijls de beste: uit de ooghoeken zie je wel niets scherp omlijnd, maar het licht speelt mee naarmate het minder botst op de blik en zelfs de dood- verklaarde dingen verraden dan even hun stralende afkomst. ------------------------------- uit:...

De vogels

gedicht
3.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 10.457
Vanmorgen werd ik wakker van de vogels. En ik dacht: waarvan werd ik wakker? Van de vogels. Van het licht ook, maar meer van de vogels. Het licht zacht zingend, de vogels keihard. ---------------------------------- uit: 'Holte van het licht', 1975.

November

gedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 15.705
Geen spoor meer van zomer, al haast weer winter De mistbanken van de herfst hangen laag over de grond, verschuiven traag. Het licht wordt steeds kouder en minder. En ik denk: ik ben bijna niet buiten geweest toen het gras nog hoog stond en bol van groen de bomen waren. Teveel te doen en...

Vreemd lichaam

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 9.895
Drank – en later een vreemd lichaam: mijn handen blijven tedere snelle werktuigen; mijn mond denkt aan iets anders. Mijn mond, mijn hele lichaam denkt: het goede lichaam, het vertrouwde is hier niet. Het woont weer in een te zachtgroen land: gras dat lispelt, gelogen...
Hans Andreus8 september 2012Lees meer…

Not for me

gedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 8.222
Niet voor mij, de ferme stemmen, de woorden als wapens en tweede huid. Wat moet ik met schrijvers en praters? Ik wil alleen woorden waarvoor ik zelf niet veilig ben, die (om het nog eens te zeggen) wit niet wit licht geen licht doorlaten, laten bestaan in mijn vluchtend en...

Lied van de wijze kinderen

gedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 11.854
Toen eerst goed een wereld op aarde ontbrandde, waar waren de kinderen? Zij lachten en stierven welgemoed. Waar bleven de kinderen? Zij aten hun buiken rond in de honingboom en gingen varen op de vrolijke zee. Trof de bliksem hen niet van de dood? Welnee - zij ademden eenmaal diep en...
Hans Andreus26 december 2011Lees meer…

De drie vliegen

gedicht
3.0 met 53 stemmen aantal keer bekeken 14.127
Er zaten eens drie vliegen Om het hardst te liegen, Buiten op een balkon, Luierend in de zomerzon. De eerste zei: ‘Met deze poot Sloeg ik vijf olifanten dood.’ De tweede zei: ‘Ik vlieg zo vlug, In ’n uurtje naar Afrika en terug.’ De derde zei: ‘Ik vlieg zo hoog,...
Hans Andreus28 september 2011Lees meer…

Liggen in de zon

gedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 11.521
Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht. Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet...
Hans Andreus17 augustus 2011Lees meer…

Laatste gedicht

gedicht
2.0 met 34 stemmen aantal keer bekeken 31.160
Dit wordt het laatste gedicht wat ik schrijf, nu het met mijn leven bijna is gedaan, de scheppingsdrift me ook wat is vergaan met letterlijk de kanker in mijn lijf, en, Heer (ik spreek je toch maar weer zo aan, ofschoon ik me nauwelijks daar iets bij voorstel, maar ik praat liever...

Of hoe dat heet

gedicht
3.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 12.378
Gelukkig dat Het licht bestaat en dat het met me doet en praat en dat ik weet dat ik er vandaan kom, van het licht of hoe dat heet. ------------------------------ uit: 'Holte van licht', 1975.

Kil

gedicht
2.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 12.685
De herfst wordt nu kil. De meeste bomen houden hun groen vol, maar de berken, van vorm en tint toch al ijl, slinken tot geesten. Hun schemerende skeletten zijn behangen met dunne gouden munten waar de zon doorheen schijnt, versleten dukaten die zullen vallen op vochtige Hollandse...

In het twee en dertigste jaar

gedicht
2.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 23.151
Ik ben nog nooit zo geweest: na een en dertig jaar zo klein als een schelp en zo moe als een oud huis, waarin spoken tekeer gaan, onvermoeibaar, Géén schelp, geen huis. Wel het vluchtend omhulsel van het sidderende dier, levensgroot verschrikt, dat mijn naam draagt. Maar de naam...
Hans Andreus13 september 2010Lees meer…

Haast je niet

gedicht
3.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 20.471
Haast je niet. De tijd vergaat wel en al vergaat hij niet, je hebt de wereld aan jezelf, je hebt het leven aan jezelf en de dood als een dier achter je, in je, naast je. Haast je niet. De tijd vergaat wel en de dood is als een deur die je kunt open doen. Leef niet het rechte der...

De pendule

gedicht
2.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 11.032
Tik, tik, tak, zegt de pendule, 'k voel me zwak, zegt de pendule, ik ben bijna van echt goud, maar ook zoveel eeuwen oud. Ik ben oud en ziek geworden en dus echt antiek geworden. Ik loop uren achter, maar niemand kijkt daar werklijk naar. Vroeger zag ik kaarslicht...
Meer van deze schrijver...