Gedichten

gedicht (nr. 3.463):

Mol

Dat ik woon in de aarde,
woel door de grote moeder,
kind aan huis blijf bij haar,

en dat ik het gevaar
schuw van alles onder de zon –
goed, maar moet ik niet leven

zoals ik ben, blind
en met de onrust in de poten
van een grond doordrenkt van doden?

------------------------------------------
uit: 'Natuurgedichten en andere', 1970.

Schrijver: Hans Andreus
Inzender: ls, 11 mei 2016

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: dieren

monoloog

verweer

zien

2.0 met 17 stemmen

5.006

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Patrick Van Hoiestenberghe
Datum:: 2 februari 2018
Email:: vanhoestenberghe.ptelenet.be; Ik ben bijzonder blij dit gedicht te herlezen - lang geleden heb ik het gelezen maar vond het niet meer terug - al wie snode bedoelingen heeft met ‘de mol’ zou zich dit gedicht moeten eigen maken - of hoe de poëzie de natuur omarmt...prachtig en hoe mooi verwoord....

Naam:: jkabb1@hetnet.nl
Datum:: 11 mei 2016; Mooi...

Geef je reactie op deze inzending: