Alle inzendingen over dieren

Iemand zei je moet je vaart versnellen om van verleden los te komen, je moet als een voertuig in z’n vrij de heuvel af niets houdt je bij, niemand heeft nog een naam, precieze tekeningen rekken tot strepen die aan het eind van de zindering abrupt de grond in gaan wat je weet raakt achterop, adem wordt afgesneden als een koord en als kreten…

op deze levengevende aarde verzamelen mensen zich voor de laatste Tasmaanse tijger wie ziet het trage sterven? het gekooide dier drentelt van links naar rechts danst getralied een schuwe vergeefse rondedans uit wantrouwen en wensdenken weven we een lappendeken van mythe waarheden en complotten wekt de mens de Tasmaanse tijger copy-paste…

ik zie de mezen aan de bollen hangen dan de een dan de ander en enkelen blijven geduldig aan de kant wachten vol verlangen zij zijn de laatsten in de pikorde en houden het bij wensen en hoopvolle gedachten want zij weten we zullen nooit de eersten worden en kunnen slechts wachten op onze kansen ach in wezen zijn het net mensen die mezen…

De honden ruiken aan gevallen blad en mos -- Ze jagen niet meer.…

Frisse avondnevel streelt zacht en minzaam geurige weide, door bos omgeven, waar kleine schuwe vorsten zich begeven naar hun maaltijd, schrijden plechtig langzaam. Het veldgewas, smakelijk en voedzaam, doet elke ree vreugdvol opleven, daarbij onder lichte spanning beven. Loert, ergens verborgen, een gevreesde naam? Het omhullende wit versterkt…

De vale gieren Boven de kalksteenrotsen Wirwar van vleugels Het schorre gekrijs Weerkaatst door de bergflanken De strijd om het aas Dan in harmonie het verscheuren van de prooi Alles heeft zijn prijs…

Onder gefladder loop ik op een dik tapijt -- van gedroogde mest.…

Een kater en een rode poes Stonden onder een frisse douche De oosterse hamam in Gent Was zulk douchen niet gewend De Imam zei ik zie het al Dat douchen vind ik niet halal Ik zal het door de vingers zien Het lijkt mij koud ook bovendien…

Een wrattenzwijn uit Gelderop Stak graag een sigaretje op Tot ongenoegen van zijn big Het arme dier beklaagde zich En zei je doet het weer Ik neem een nieuwe wrattenbeer Je weet toch ook wel beste vent Van roken word je impotent…

Op de rug van oerbossen en zand van Grebbeberg tot Zeisterbos en verder daar mekkerden de kuddes met hun herder en burlden herten tot de flevorand Tienduizend jaren na de laatste ijstijd - de rijn noch ijssel waren dichtgevroren - werd op de veluwe een dier geboren dat hooglanders verschalkt voor z'n ontbijt De beul heet naar de baas…

In een stal bij Bergen op Zoom Woonde een veulen met haar oom Het beestje klaagde, zijn gedrag Is op het incestueuze af Haar therapeut een wijze koe Daar ging zij wekelijks naartoe Besprak met haar steeds deze droom Waarin zij woonde met haar oom Op een terrein nabij Een grote paardenslagerij…

tussen broertjes en zusjes in het ouderlijk nest was je een buitenbeentje die kusjes strooiend met olijke pretoogjes onze harten veroverde naast Duuk, jouw ‘grote broer’ die met één oog waakte over wat je doen en laten moest groeide je snel, krachtig en sterk aan de hand van ‘jouw’ vrouwtje van jonge pup tot grijze wijze dartel ondernemend…

Meeuw in de stad aanschouwt de wereld om haar heen levenskunstenares Warme, speelse en diepzinnige voorstelling over een zekere en zorgeloze meeuw met de vurige wens om te zweven in een glijdend wisselspel waar zij ook haar open klankvariatie en rijke woordenschat kan bezigen in de elementen. Met die voor haar zo typerende expressieve…

Op een Meeuw Een meeuw stierf laatst in Lelystad Na het eten van een zak patat Bij de crematie plechtigheid Die minitueus was voorbereid Sprak ter gedachtenis erna Een neefje uit de USA Bij ons kan dit gelukkig niet Wij nuttigen slechts Franse friet Maar komen jullie allen mee Naar Mac Donald voor het diner…

Op een stier (naar Kees Stip) Een stier werd laatst in Uylenstede Door een muzzelman besneden Ik ga maar door zo sprak de man Ik snij maar waar ik snijden kan Dan staat U later op de kaart Als onvervalste ossenstaart…

Een aal kaarsrecht van lijf en leden Bevond zich in Uithuizermeeden En wees aldaar het wegverkeer Naar links naar rechts of heen en weer Voor de Uithuizermedenaar Was dit een vertrouwd gebaar Niet voor een man uit Amsterdam Die zelden daar ter plaatse kwam En zei wat is dat voor een paal Het lijkt meer op een lineaal…

(Naar Kees Stip) Een hengst verdwaald, op vrijersvoeten Had naar de Kuip op Zuid gemoeten Maar alles was verkeerd gegaan Hij kwam in de Arena aan Wel wat vertwijfeld sprak het dier Van de locatie klopt geen zier Maar heeft men hier misschien Een merrie uit 010 gezien?…

De juchtleerkever (osmoderma eremita) is een keversoort uit de familie van de bladsprietkevers. De wetenschappelijke genus-naam is voor het eerst geldig gepubliceerd door Giovanni Antonio Scopoli in 1763. Hij vond de kever in de holle stam van een perenboom. __________________________________ De osmoderma is een kluizenaar die het moderne leven…

Een wijze oude grijze aal Zwom traag door het Noordzeekanaal En loste daar vrijwel non stop De zwaarste levensvragen op Het dier bekend van dit verhaal Noemt men dan ook wel geniaal…

Voor de feestgangers zijn er bloemen, en daarin -- verscholen: vlooien.…

Nachtegaal en Koekoek streden Om de zangprijs van het dal. Hoe gelukkig zal hij wezen, Die die zangprijs winnen zal! Koekoek sprak: ik weet een rechter, Die ons vonnis wijzen kan. Oren heeft hij om te horen Groter dan de grote Pan. De Ezel kwam, men gaat aan ‘t zingen. Langoor bromt eens in de keel, Rekt zich uit, en geeuwt en luistert…

vlooi de mandril vlooi de chimpansee vlooi de maki als hij dat wil en de oetangs doen niet meer mee. Die wilden na het apenkooien niet de chimpansee, maar liever de gorilla's vlooien en niemand anders wilde met de gorilla in zee. Nu vlooit de maki de mandril en die vlooit de chimpansee ----------------------------------…

rondeel Aanstonds, toen ik wakker werd, Scheen de zon mij in de ruiten En de vogeltjes daarbuiten, Van nabij en in de vert, Sloegen, 't bekje opgesperd, Aan het zingen en het fluiten, - Aanstonds, toen ik wakker werd - Dat de englen met hun luiten Niet zo vrij en onbenerd, - Als de doden 't oog ontsluiten - Hunne vreugde kunnen uiten…

Kleine insecten gevleugeld en onmisbaar in grote wereld Hoe ze in grote verscheidend voorkomen tussen al het moois van de natuur waar men een rijkdom van kleuren en vormen kan waarnemen tegelijk ben ik bewonderd en verwonderd voor hen; een nieuwsgierigheid nabij. Zelfs vind ik dat ze verzorgd ogen daar je kunt zien dat ze heel veel aandacht…

Een egel op het voetpad Zo kwetsbaar en zo lief We lopen rustig langs hem De kleine hartendief Jij snuffelt heel voorzichtig Hij blijft geduldig staan Ik maak een snelle foto Onder een blauwe maan Dan lopen we weer verder Het egeltje ook weer Plots steekt hij zomaar over Ik kijk nog maar een keer Totdat hij veilig aankomt…

ik mis je trekken 
ik mis die snuit telkens je opkeek je wilde vooruit tot aan de volgende plek
 die jij inspecteren zou
 dan trok ik aan die leiband van jouw…

Op de Afrikaanse vlaktes geeft onmetelijk wijd gras hulp maar kent geen vriend of vijand het dichte halmenwoud brengt kans vol blij geschitter bij aansluipende leeuw of luipaard om steeds dichterbij het beoogde prooidier te komen dat niets merkt de rover maakt zijn aanvalssprong smult van het begeerde vlees de opmerkzame gazelle…

Ze zijn al weg uit water en moeilijk van bewegen verruilen zij hun zwijgen voor angstaanjagend kwaken. Op de begroeide oevers klapwieken zij omdat ze niet hun snavel ongestoord in water kunnen steken. Met tegenzin op vleugels verlaten zij de grond, hun zware lichaam trekt uit zicht het donker in. ----------------------------------…

Drie zomers lang was je een blonde zwaan geduldig om wat komen ging gelukkig om wat voorbij was gegaan mag ik je mijn zielschilderijen geven als onderpand, voor mijn behaagzieke dromen vroeg je in het kalme water van jouw spiegelbeeld en ik bleef telkens in de waan dat ik moest dromen over een blonde zwaan het was een komen…

de ego’s vallen als eikels in de hagelstorm kun je ego’s eten? vroeg de gaai je kunt ze kwetsen, zei de kraai als pruimen bij de schapenwei stonden jongens met stokken en trokken de grenzen van het gebied tot het alle perken te buiten ging er met kluiten werd gegooid en met gedroogde schapenstront en kraaien keken of er een oog uit…