inloggen

biografie: Jacob Winkler Prins

1849 - 1907

[Tjallebert 1849  - Keltische Zee 1904?, 1907?]

Jacob is de zoon van Antony Winkler Prins (1817-1908) [uit Voorst,  werkzaam als predikant te Veendam, schrijver van de bekende grote Encyclopedie. Hij besteedde later tijd  aan ondersteuning van de liberale politiek van Thorbecke.]

Jacob leidde een weinig conventioneel bestaan; hij was onder meer schilder in Parijs en leraar in Engeland. Hij woonde ten slotte in Beekbergen waar hij heide ontgon om te tuinieren.

Uit zijn Sonnetten (1885), met natuurimpressies, spreekt verwantschap met de Tachtigers. Hij voelde zich als dichter aangetrokken door het werk van Shelley, wiens natuurmystiek zijn visie verdiepte. Kloos prees het beeldend vermogen van zijn vers, dat zijn gedichten aan aquarellen doet denken.

Onder het pseudoniem Kasper Brandt schreef hij ook enkele verhalen en publiceerde studies en kritieken in verschillende bladen. Hier liet hij vooral zijn filosofische belangstelling zien.
 

Werk:

De ondermeester van Aewerd (1872)
Ouders en kinderen (1878)
Sonnetten (1885)
Zonder sonnetten (1886)
Liefdes herinnering (1887)
Tonnegoud en zoon (1899)

foto:  vader Anthony Winkler Prins (van de Encyclopedie)


Inzendingen van deze schrijver

27 resultaten.

De oude van de berg

poëzie
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.287
‘k Heb eens gedacht: de tijd zal komen, Dat Poëzie heeft afgedaan; - ’t Is uit met mijmren en met dromen, Geen zang of zucht kan meer bestaan; - Of zal de kunst het veld behouden, Zij spare ons grotten, klippen, wouden, En minneleed en dweperij, - Wil ze in de branding niet bezwijken, Z...

Rijp

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 813
Nu glinstert alles van de witte rijp. De dunne berkentakjes zijn bedekt Met wollig dons, dat wonderbaarlijk blinkt. Het groene koolblad, dat zoo sierlijk krult Aan lange stengel, vonkt van diamant. In schaduw van de doornenheg hangt, laag Er tegen aan, in 't windje wuivend, rag, Dat door ijs...

BUITEN EN BINNEN

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.761
’t Is met de verzen van de dichter Als met zijn huis, dat ge in wilt spiên: Al schijnt de zon, al blinkt het licht er, Kunt ge in ’t voorbijgaan weinig zien. Ge ziet van buiten door ’t gordijntje, Zo tussen hor en valgordijn, Van ieder voorwerp slechts een schijntje, Een onbepaalde s...

Uit mistig grijze morgenstrepen

poëzie
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 3.190
Uit mistig grijze morgenstrepen, Een onbewogen meer gelijk, Verschijnen vormeloze repen: 't Zijn bomen op een hoge dijk. Nu 't lichter wordt, zie ik iets blinken Als sikkels, opgaande uit de mist; En klokjes hoor ik droomrig klinken: De herder met zijn koeien is 't. En meer en meer ko...

Naar huis

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 765
Zoet gevoel naar 't lieve thuis te stomen, En, al naderende, u om niets bekreund Dan te zien of ge, uit 't portier geleund, 't Dak ziet schemeren achter lindebomen! Of de buren reeds te voorschijn komen? Of door 't rijden, waar de straat van dreunt, In de muren, door het dak gesteu...

Bergmeer

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 419
Wie op de spiegel drijft weet niet, wat hij moet denken Of onder boven is, nu boven onder schijnt, Want heel de gladde wand, die in het meer verdwijnt, Staat met zijn dennenlast in ’t zonnelicht te wenken. En waar de wateren de groene kegels drenken, Volgt ’t oog, diep in het nat, de duid...

Plombenblad

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 3.417
O, plompenblad, dat schommelt Al op en neer als ’t water deint; Doch groener nog dan ’t kroosveld schijnt, Wanneer ge er opsteekt overeind, Tot gij verzinkt, verschijnt, verdwijnt, Als ’t onweer, nu het daglicht kwijnt, Schor rommelt! O, groene bies, bewogen In de onbewogen avondluch...

SCHILDEREN AAN HET STRAND

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 460
Zwart en wit, de tuben uitgeknepen, Mengt de schilder op het bruin palet; Voor de jeugd wat ongewone pret, Nu ze toekijkt, de ogen half genepen! Ach, dat schilderen heeft men ras begrepen .... Hier een veegje en ginds een pik, een spet, Hoedjes, die hij vlug op hoofdjes zet, Boven boez...

Volle maan

poëzie
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.278
In de verte zacht, melodisch suizen ... Blanke lijn van 't drooggelopen strand ... Paarlemoeren plasjes langs de kant, En in de pinken en de buizen. Tegen 't duin de lichten van de huizen... En heel achter aan de verste rand, Gloeiend als een pas begonnen brand, Maneschijn op donkre kerkh...

Natuurkundige les

poëzie
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.850
Veel kleine handen schrapen, in de rokjes Vers uit de lucht, sneeuw op een grote schaal. Dan gaan ze er mee naar binnen in de zaal…. De lerares kneedt al de starrevlokjes Met poeier uit verbrijzeld grijze brokjes Tot grote ballen, stapelt ze in de schaal Doet over 't gele doosje haal bij ...

VISIOEN

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.602
't Strand loopt onder water, langzaam onder... Links het duin: er langs een rose rand Rul doortrappeld, ondoorwaadbaar zand: Rechts de zee: een altijd ruisend wonder. En als eens Joannes, de verkonder Jesu Christi, zie 'k een muur, een wand, Opgebouwd door 's krijgsmans stalen hand,...

MEI

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 329
't Luchtwindje waait langs paarse Mei-seringen, Langs wilde roos en geurige jasmijn: En over alles speelt de zonneschijn; Uit windselen komen knop en bladeren dringen. Dauw, bloemen, jeugd en tranen zijn de dingen, Waardoor men lijdt, maar zonder hartenpijn; Omdat in elk een jeugdig vogelij...

Spiegeling

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 314
In ’t venster van mijn buurman is een tuin... In ’t bochtig glas zie ’k schelle groene vlekken, Die krimpen of langwerpig vierkant rekken, Al naar de wind suist door de dichte kruin Der wit-bethyrste blâre-boombazuin, Waaruit doorvonkte groene wuivers strekken, Die ’t pad met ...

TREK-OS

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 251
Uit koele kalme schaduw van het bos, Treedt langzaam-aan kopschuddend-schomlend, de os; Treedt op het blinkend zandpad, dat gevlekt Met tak- en bladeren-schauw, is overdekt Van brandend zonlicht, zomer-zon-gegloor De hele dag, van vroeg tot 's avonds, door. Hij keert naar stal en ziet h...

Bui

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 393
Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door 't blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat weg...

Schapen op de hei

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.052
In heiige ruigten, de heuvel af, Staat trouw bij zijn schapen, Die dromerig slapen, Wat verder, Een herder En leunt op zijn staf. De zon doorvonkt het bruin wollig haar, Verzilvert de randen Met blinkende banden — De vachten, Ze wachten De knippende schaar.

Wenken

poëzie
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 823
Witte wolkjes met doorgloeide randen, boven zee, wenken als een zacht paar blanke handen Kom toch mee! Blauwe plekken, in de blaadrenbogen van 't prieël, wenken als een zacht paar vriendlijke oogen Min haar veel! Reuzenletters, in de kristallijnen schaatsenbaan, wenken als een beeldsp...

Biecht

poëzie
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.497
Priester der bossen, Thans wil 'k verklaren Al u mijn zonden, De lichte, de zware Boven de pijnen de zonnegoudpracht, Oordeel mij zacht. Wonder verward weer, Voel 'k mijn geheugen: „Liefde, gij Godheid — Liefde, gij leugen, Tot uwe diensten ben ik altijd Lachend bereid.—

Overvloed

poëzie
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.607
De bomen hebben overvloed van blaren... De wind komt aan in speelse tuimeldraf En schudt het bloemblad bij miljoenen af En doet ze als scheepjes op de luchtzee varen. Uit hauw en doos van orchidee en varen Stuift wolk aan wolk van poeirig goudbruin kaf Neer op de harde klinkerweg als graf......

Opklaring

poëzie
2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.966
Glad is de lucht als zilverhelle plaat, Waarover vlokkig grijs geschilderd werd, Met glans van licht uit eindeloze vert, Dat door de ruimte spelemeien gaat. ’t Vonkt door de droppels aan het rijs, dat staat Als stut op ’t tuinbed, staat bij boon en ert; Vonkt door de druppels aan ’t ge...

JEZUS VAN NAZARETH II

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.248
Herodes bonst het hart, nu hij het hoort, Hoe 't jonge kind hem naar de kroon zal steken, Zijn trotse macht, zijn weidse praal verbreken, Als 't na hem op de Koningszetel gloort ,,Ga," spreekt hij, ,,zoek en spoed u ijlings voort Vraag aan de wijzen, of het maanden, weken Of jaren telt,...

Wolkbreuk

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.964
In een wilde suizelende wieling Gudst volmondig, als een zee van droppen, Dampgordijn van water, stralen-stroppen, In één lange door-elkander-krieling; Overstelpend alles, wat in knieling Angstig neerligt en de bange koppen Onder vlerken als beschutting stoppen Voor de nader komende verni...

GARNALEN-VISSERS

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.526
Oude paarden schudden met de bekken Boven ’t schuim: ze slepen ’t net ter ree*. Vissers rijden op de ruggen mee, Doen hun best het paard tot moed te wekken. Zie, men keert… en de oude dieren trekken, Nu de vissersjongen roept: hoi hé! ’t Wriemelend net ten leste uit de zee, Zó, da...

Duikerklok

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.761
Onhoorbaar zinkt de klok van klaar kristal, En binnen-in zit ik. Al dieper zinkt hij …. ´k Glij marmerstammen langs, albast gebloemt; ik glij Langs rozerood koraal naar ´t diepe dal Tot op de bodem. Nu eerst klinkt geschal Van ammonshoorn en turriliet om mij; Nu zingt versteende bonte b...

Diep

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.622
In 't diepste diep ligt het gezonken schip…. Diep ligt het schip in 't onderzeese dal. De groene zeeplant slingert overal Haar rank 't salon in; slingert zelfs haar tip Hoog langs de mast op, rond de ontblote rib. Zij slingert óp zich tot de gouden bal Van wat de vlagstok was, kruipt d...

Werking der muziek

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.504
Wat is mijn hart toch, Wanneer gij, o klanken, Mij met geluid overspuit Uwer spranken? - Is het een gaarde, Waar bloemen, die bloeien, Daar 't felle steken der zon bezweken, Van dorst verschroeien? - Is het een bloemperk, Waar goudgele bijen, De geuren stelen der paarsfluwelen Violen...

Weerspiegeling

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 3.193
Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door ’t blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat we...