inloggen

biografie: Jan Luyken

1649 - 1712

Jan Luyken of Luiken [Amsterdam 1649 – 1712]

Luyken voorzag in zijn levensonderhoud door het maken van etsen, o.a. voor emblematische uitgaven en bijbels en ter illustratie van zijn eigen werk. Evenals zijn tekeningen getuigen ze van vindingrijkheid en verbeelding.

Met zijn zoon Caspar maakte hij meer dan 3000 etsen.

Daarnaast was Luyken vooral dichter. Zijn eerste bundel, De Duytse lier (1671),  bevat in tien ‘verdeelingen’  met veel amoureuze liederen. In zijn latere bundels is van  wereldse zaken geen sprake meer: hij is dan  veel meer mystiek gericht.


Inzendingen van deze schrijver

24 resultaten.

De Vleeshouwer.

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 804
Onbedacht, Slaat geen acht. Het Beest treedt in zijn makkers bloed En weet van schrikken noch van mijden, Gelijk het onbedacht gemoed; Al sterft zijn naasten aan zijn zijde, En dat hij ziet een kwade vrucht, Noch geeft hij zich niet op de vlucht.
Jan Luyken29 februari 2024Lees meer…

Verrassing

poëzie
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.719
Zeven dart'le nimfjes vonden Geiten-oor, waar hij sliep in 't woud. Elke nimf was even stout: Daad'lijk zag men Pan gebonden. Hij schoot op en lag gewonden In een touw van kruid en gras. Meisjes, riep hij, wat zal 't wezen? Maar hij zag gauw wat het was: Elk wou 't eerste zijn...

De ziele betracht de nabijheid Gods

poëzie
4.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 3.151
Ik meende ook: de Godheid woonde verre, In ene troon, hoog boven maan en sterre, En hefte menigmaal mijn oog Met diep verzuchten naar omhoog. Maar toen Gij U beliefde te openbaren, Toen zag ik niets van boven nedervaren, Maar in de grond van mijn gemoed, Daar werd het liefelijk en...
Jan Luyken1 september 2022Lees meer…

DE DIAMANTSLIJPER

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.698
't Zijn dropjes uit een bron, Die eindigt, noch begon. De mens wil gaarn sierlijk zijn, Door diamantsteen, of robijn, Opdat zijn rijkdom zij geprezen: 't Was beter dat hij 't recht begon, Om eens te blinken als de zon, Dat zal een andre schoonheid wezen.

Bedwongen sterker

poëzie
3.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 2.995
Als enig ding de loop des waters wil beletten ’t Zal maken groot getier waar ’t anders vloeide stil: Zo de fortuin of iets de Liefd’ verhind’ren wil Hij gaat met meer gewelds zijn kracht daar tegen zetten.

De Dokter

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 943
God is de medicijn Voor doodlijk hels venijn. Is 't leven machteloos en krank Men neemt een vieze of bit're drank, Of 't lichaam weder mocht genezen: Waarom dan voor een korte tijd, Niet aangevaard wat bitterheid, Om eeuwiglijk gezond te wezen.

Lucella

poëzie
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.460
's Ochtends, als het haantje kraait Onder 't klappen van zijn wieken, Als de dag begint te krieken, Eer de huisman ploegt of zaait, Gaat Lucella bloempjes pluiken, Waar zij 't gretig oog mee streelt: Bloempjes die naar honing ruiken, Waar de lekk're bij in speelt. O Lucel,...
Jan Luyken17 oktober 2021Lees meer…

'k Wierd wit van ouderdom

poëzie
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.841
'k Wierd wit van ouderdom, en 't leven zat en stram, In de oude woning, waar de wanhoop vaak kwam waren, En joeg me doodschrik aan, en doopte in 't zweet mijn haren. Hoe dikmaal keek ik uit, of Jezus nog niet kwam. Maar allerwijste Heer, 't mag kort of lange duren, Uw name zij geloofd, gij...

Air

poëzie
3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 3.003
Droom is 't leven, anders niet; 't Glijdt voorbij gelijk een vliet, Die langs steile boorden schiet, Zonder ooit te keren. D' Arme mens vergaapt zijn tijd, Aan het schoon der ijdelheid, Maar een schaduw die hem vlijt; Droevig! wie kan 't weren? D' Oude grijze blijft een kind,...

Op het schoon zingen van juffer Appelona Pijnbergs

poëzie
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 3.785
In 't rijzen van de koele dag, Als ieder nog te slapen lag, Zat Appelona, die ik zag - ‘t Zijn mij geen dromen – In de schaâuw der bomen En streelde een luit, Terwijl zij uit Een heldere boezem zong. Stil hield de tong, Die ’t geveert’ Van het hele woud braveert. Het...
Jan Luyken20 oktober 2020Lees meer…

De Morgenstond

poëzie
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 4.265
ô Welkom, schone Dageraad, Die uit een gulden kamer gaat, Met glans van held're stralen; 'k Ontsluit mijn venster voor uw licht, Om met een vrolijk aangezicht U minnelijk in te halen. Gij wacht niet als ik open doe, Maar dringt ten eerste mild'lijk toe; Ja, eer ik kom t'ontsluiten, En...

Verrassing

poëzie
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.176
Spijtig Klaartje zou zich baden Moedernaakt in ene beek, Die langs klavere boorden streek, Overschâuwd van wilgenbladen; Grage Reinoud zat en keek, Watertandend door de rietjes; En hij riep eens zoet met een: Nog wat dieper, tot de knietjes; Daar mee droop zij schaamrood heen....

De Hoepel

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.484
Als 't Hoepeltje niet werd gedreven, Dan zou zijn loop zich haast begeven: Zo moet het mens'lijk leven voort; Van kinds af, in zijn oude dagen, Met minder en met meerder slagen, Indien 't zal komen waar het hoort.
Jan Luyken14 februari 2020Lees meer…

De dageraad

poëzie
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.626
De dageraad begint te blinken, De roosjes zijn aan 't open gaan; De nucht're zon komt peerlen drinken, De zuidenwind speelt met de blaân: Het nachtegaaltje fluit, En 't schaapje scheert het kruid; Hoe zoet Is een gemoed, Met zulk een vreugd gevoed!
Jan Luyken20 augustus 2019Lees meer…

DE SCHILDER

poëzie
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.258
De Kunst stelt ons een Schijn te voren, Hoe 't in het wezen staat beschoren, Gelijk de grote Schilderij, Van 't Al der zienelijke dingen, Die door de wijsheid stand ontvingen, Vertoont wat in de Oorsprong zij.

Mijn Laura kwam

poëzie
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.023
(fragment) Mijn Laura die ik min, kwam in mijn slaapzaal treden, Met liefelijk gelaat, en moedernaakte leên, Een kleedje alleen bedekte haar heupen naar beneden, 't Hing al van melk en bloed en maagdenwas aaneen: Een windje op haar verliefd, Ten venster ingeslopen, Bedreef een...
Jan Luyken16 februari 2019Lees meer…

De verse melk, gestreeld uit volle prammen

poëzie
2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.526
Vierde Verdeling 't Staat vast: ten ware door een Goddelijk bewegen, De grote Baaierd had noch ongeschikt gelegen. ..........................*...................... De verse melk, gestreeld uit volle prammen Stremt, door een stadiglijk geroer, Tot gele boter, die de Boer Ter marte...
Jan Luyken12 januari 2019Lees meer…

Op 't hoogste van de nacht

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 245
Op 't hoogste van de nacht, na 't zinken en voor 't krieken Des dageraads, wanneer de slaap die 't al verblindt, Met Mankop om de kruin drijft op zijn vale wieken, En d' ijdle dromen, door een fluisterende wind Ten olm-boom uitgejaagd, Door al de wereld vliegen, Om al wat hersens...

De verganklijkheid

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 938
Het boompje laat zijn blaadjes vallen, Aan 't Einde van de zoete tijd, Gedurig enige van allen, Zo raakt hij ook het laatste kwijt. Dat doet verhevene gedachten, (Terwijl haar naaste daalt in 't graf) Ook deze zelve gang verwachten, Want Adams blaad'ren vallen af. De Wereld kan...
Jan Luyken12 januari 2017Lees meer…

Het wachten valt pijnelijk.

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 775
Vervager der dagen, zo stadig in 't jagen, Hoe vliegt gij, hoe vliegt gij zo trage? Nooit susten u 't rusten, of zoude 't u lusten Een minnaar, een minnaar te plagen! Wanneer ik verlange, dan tracht gij uw gangen, Dat valt mij, dat valt mij zo bange; Ik achte, te smachten, dit beiden,...
Jan Luyken12 januari 2016Lees meer…

De Pelgrim

poëzie
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.701
Al was het maar een koele dronk Van water, uit oprechter harten, Waar gij eens pelgrims dorstig smarten, Om Jezus' wille mee beschonk, Gij zult uw loon dan niet verliezen, O, vriendelijk en hemels woord, Van zulk een ware mond gehoord, Wij willen u tot Heer verkiezen. Een kleine dienst...
Jan Luyken30 oktober 2011Lees meer…

Van de Rust der Zielen

poëzie
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 2.263
Al ruisen al de wouden, Al bruist het wilde meer, Al beeft het al van donder, Al straalt de bliksem neer: Mijn hart blijft zonder vrezen In zijn wezen. Het kan ons niet verschrikken, Al wat van buiten woelt; Wanneer men maar van binnen De schoonste ruste voelt: Die schoonste rust van...

De Ziele, op haar zelve gelaten, bevindt hare nietigheid.

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.458
Zo dekt een donkre wolk het stralend zonnelicht, Gelijk mijn Liefste nu zijn vriendlijk aangezicht; Zo lang dat in mij scheen, slóeg mij het hart van vreugden, Toen was ik sterk, en zong en sprong langs 't pad der deugden; Maar nu zich eens verbergt die Goddelijke schijn, Bevinde ik mij...

DE LIEFDE BOUWT EEN HEMEL

poëzie
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 3.977
Nimphje, als ik 'er uw oogjens zo zoet, Zo lief, zo lodder, vol heldere gloed, Bekijke, zo vliegt 'er mijn zieltje gebuid Op wiekjens van zuchjes ten aderen uit. Dan blijft het hangen als 't bijelijn doet, Aan kaakjes of lipjes, vol gloeiend...
Jan Luyken10 september 2003Lees meer…