inloggen

biografie: Leo Vroman

Leo Vroman [Gouda  1915 - ....]

Leo had joodse ouders. Hij studeerde, na de Rijks-HBS in Gouda voltooid te hebben, van 1932 tot 1940 biologie in Utrecht. Tijdens zijn studie leerde hij o.a. A. Alberts, Kees Stip en Anton Koolhaas kennen. In 1940 deed hij als soldaat-wielrijder dienst op de Grebbeberg. In mei 1940 wist Leo Vroman met een zeilboot naar Engeland te ontkomen.

Vandaar reisde hij verder naar Nederlands-Indië. In Batavia maakte hij zijn studie af. Toen de Japanners Nederlands-Indië binnengevallen waren, werd hij krijgsgevangen gemaakt en verbleef in verschillende kampen (o.a. in Bandoeng, Tjilatjap, Batavia, Singapore, Osaka en Nagaoka). Na de Tweede Wereldoorlog kwam hij in New York terecht, waar hij werkte als wetenschappelijk onderzoeker (hematoloog) op het gebied van de bloedstolling. In zijn biochemisch vakgebied is zijn naam vastgelegd in het 'Vroman-effect': bepaalde bloedstollingsverschijnselen. Leo Vroman promoveerde in 1958 in Utrecht. In 1970 ontving Leo Vroman de Individual Science Award, Wayne State University, Detroit, MI.

Leo Vroman debuteerde in 1946 met de bundel 'Gedichten'. Hiervoor had hij al in diverse tijdschriften gedichten gepubliceerd. In 1947 trouwde hij met Tineke Sanders met wie hij sinds 1938 verloofd was. Ze kregen twee dochters: Geraldine in 1950 en Peggy Ann in 1952. Tineke publiceerde onder de naam Georgine Sanders zelf ook gedichten, o.a. in 'De Tweede Ronde'.

Sinds 1951 is hij officieel Amerikaans staatsburger. In Amerika had Vroman wel heimwee naar Holland. Dit bracht hem tot de - intussen gevleugelde en veel geciteerde - woorden: 'Liever heimwee dan Holland'. 'Philosophische psychologie van de kunst' werd door Vroman geschreven in 1935. Het kwam via de ouders van zijn vrouw en Bert Voeten bij het Letterkundig Museum. In 1981 werd het in een kleine oplage (120 exemplaren) uitgegeven. In 1987 kreeg hij de zilveren penning van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.

Veel van zijn werk is door hem zelf geïllustreerd. Zijn poëzie is vaak op conversatietoon en zijn 'ik' en zijn vrouw Tineke en zijn dochters zijn terugkerende elementen in zijn werk, naast het dichten zelf en de angst voor de dood, maar ook voor het leven.

Het Tom Kwakernaat Ensemble zette poëzie van Vroman op muziek (2002)


Inzendingen van deze schrijver

45 resultaten.

Echt gisteravond gebeurd

gedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 10.867
Wij zaten gewoon naast elkaar en keken als altijd naar de tv toen ik plotseling merkte: Nee, dat is allemaal niet waar, ik ben op een vreemde planeet waar mijn vrienden mij achterlieten en voor zover ik weet zit ik eenzaam op visite. Tegenover mij stond een lijst waar een landschap in w...

Toestemming

gedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 7.049
Je mag ieder gedicht van mij graag zingen maar niet altijd met een gezicht of begeleid met hoe heten die dingen, lieve vreemdeling. Ikzelf, ik fluisterde mijn woorden pas als de schemering de tekst verduisterde en ik zeker was dat niemand luisterde, maar als je echt moet in het publiek...

In bed

gedicht
3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 17.240
Het is mij een droom te ontwaken door een hand op het haar en de slapen en de streling van zaaien en rapen meer dromen te voelen maken; hoor in het omhullend geruis van een adem de zee, de wind op een lang, leeg strand, en een kind ver van het ouderlijk huis - Zij vroeg mij waar we nu w...
Leo Vroman20 januari 2024Lees meer…

Lekker niet

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 6.128
Ach hoe verdacht lekker languit in bed en dat ik die wekker niet hoef te zetten vannacht morgen niet met die pijpen va de onder- en bovenbroek hoef te worstelen, geen mensenvlees en tanden meer hoef te borstelen, geen griezelige roem en geen angstig nieuw boek! S.v.p. geen bezoek en ...
Leo Vroman24 november 2023Lees meer…

Steen

gedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 7.652
Drie stenen zitten op een steen. Acht stenen liggen er om heen. Daar onder liggen er nog negen. Andere daar naast en tegen. Een steen steekt half uit het zand naar buiten om zich nog eventjes te uiten. Leert, kinderen, dit uit zijnen mond: houdt steeds een vuist boven de grond. ---...
Leo Vroman21 september 2023Lees meer…

Vrouwen 2

gedicht
2.0 met 197 stemmen aantal keer bekeken 63.332
Het mooiste in ons hele leven doen we net als iedereen en daarom juist het liefst alleen. Dus wordt het krom beschreven. Er blaast eentonige muziek uit de annalen der erotiek dwars door de waarheid heen. ------------------------------- uit: Tirade, nr. 300, 1985.
Leo Vroman12 augustus 2023Lees meer…

Voor wie dit leest

gedicht
3.0 met 241 stemmen aantal keer bekeken 56.410
Gedrukte letters laat ik U hier kijken, maar met mijn warme mond kan ik niet spreken, mijn hete hand uit dit papier niet steken; wat kan ik doen? Ik kan U niet bereiken. O, als ik troosten kon, dan kon ik wenen. Kom, leg Uw hand op dit papier; mijn huid; verzacht het vreemde door de druk ve...

XXIV

gedicht
3.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 10.084
Gekwelde bloemen die nog even in kwalijk water overgeven; verwarde kip wier lege tenen in de lucht van toen verstenen... vreselijk is het woord 'stilleven'. ------------------------------- uit: 'Manke vliegen'
Leo Vroman16 oktober 2022Lees meer…

Venezia

gedicht
3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 10.716
't Is avond. Witte gevels staan als schimmen in de lege zon te trillen, fraise nevels gaan als gazen langs de horizon. Het grauwe water fluistert met de huizen. Het zwarte water klotst onder de trappen. Het purper water kabbelt aan de muur. Het blauwe water krinkelt in de stegen - ...
Leo Vroman1 september 2022Lees meer…

De twee gedachten

gedicht
3.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 14.142
Een denker dacht met zacht misbaar twee gedachten bij elkaar. Daar zij niet naar buiten kwamen had hij zelf voor hen geen namen. Wij noemen ze dus Ploot en Fuit (zo zagen zij er namelijk uit)… Fuit was zestig angström groot maar magerder dan kromme Ploot. Het viel niet op ...
Leo Vroman25 januari 2022Lees meer…

De grote tuin

gedicht
3.0 met 61 stemmen aantal keer bekeken 22.226
De grondwet van de aarde is langs de kanten van wegen en paden nu al uit planten en bloemen te raden: waarom hier dit gras? Omdat iemand zo pas of ooit, zeg maar ooit een eeuw geleden langs is gereden en zijn bakje as had leeg gestrooid. Waarom daar die planten? Daa...

De oorlog

gedicht
3.0 met 92 stemmen aantal keer bekeken 20.413
Het is een heldere zomermorgen Door een heldhaftig mens is het leventeken gegeven, en zijn troepen trekken even over de grens. Overal op straat en achter deuren, onder stoelen worden de vijanden gevonden. De halfslachtende soldaten slaan vreemde mannen op hun smoelen, griezelen even van ...

Biologie voor de jeugd

gedicht
3.0 met 58 stemmen aantal keer bekeken 24.082
Hoofdhaar is een knolgewas. Jij hebt knolletjes in je huid, Taai en herfstachtig gras komt daar geregeld uit. En ieder knolletje is een knoest van o wel duizend cellen. Studeerde je histologie dan moest je die allemaal tellen. Ik echter zeg alleen maar dit: dat onder haar en schedelbeen ee...
Leo Vroman30 december 2019Lees meer…

Ware liefde

gedicht
3.0 met 64 stemmen aantal keer bekeken 28.548
Wat was dit opeens een levend huis toen ik zag dat het vlekje van zopas geen werkelijk gezichtsbedrog was maar een voortvliegerige muis! Wat was de doos computerpapier met de stapel boeken waar die naast staat toch opeens een hele dorpsstraat met zijsteegjes voor het pootjesdier! Het had...
Leo Vroman5 augustus 2019Lees meer…

Bloemen

gedicht
3.0 met 57 stemmen aantal keer bekeken 15.980
Als alle mensen eensklaps bloemen waren zouden zij grote bloemen zijn met lange snorren. Vermagerde vliegen, dode torren zouden blijven haken in hun haren. Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten, zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten, katoenen knoppen zouden openscheuren tot pluche h...

Veelheden hoe

gedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.661
Een half petje kip, een popotamus hip, twee muisjes vleer vier hanen weer, acht beelden voor, zestien kijkjes door, tweeëndertig vliegjes vuur, vierenzestig kastjes muur, honderd achtentwintig fouten druk, een kippetje tuk? tweehonderd zesenvijftig stokken tover, vijfhonderd twaalf tocht...

De drie zwanen

gedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 4.790
Die drie zwanen drijvend op het meer zag ik niet weggaan en waren er weer, en de treurwilg met een scheef houten been, haar haar omlaag en weerkaatsend omhoog maakte een boog om de zwanen heen, door een kind getekend, maar ik moet om te beginnen het kind nog verzinnen. Dan is het wa...

Een klein draadje

gedicht
2.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 4.068
Met dat hoofd gebeurt nog eens wat. Het gelaat ligt me al te plat op de vette hersenkast. Er gebeurt vast wat. O, als ooit dit peinskistje splijt als een vrij eetbare brei verschijnt dan dit brein van mij en bevlekt met gedachten de grond maar de dood verzegelt mijn mond, en mind...
Leo Vroman7 februari 2017Lees meer…

Aan een vriend

gedicht
3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 13.539
Ach, laten wij geen ogenblik bederven voor wie van ons het eerst zal moeten sterven, en laten wij ook nimmer praten van alles wat wij huichelden en haatten. Zolang een vlerkgespreide leeuwerik blijft zingen vergeeft zijn God ons al wat wij begingen, zolang wij kersenbomen zacht in bloei zien s...
Leo Vroman21 oktober 2016Lees meer…

De grote tuin

gedicht
2.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 4.004
De grondwet van de aarde is langs de kanten van wegen en paden nu al uit planten en bloemen te raden: waarom hier dit gras? Omdat iemand zo pas of ooit, zeg maar ooit een eeuw geleden langs is gereden en zijn bakje as had leeg gestrooid. Waarom daar die planten? Daar he...

Drie stenen zitten op een steen...

gedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 13.060
Drie stenen zitten op een steen. Acht stenen liggen er om heen. Daar onder liggen er nog negen. Andere daar naast en tegen. Een steen steekt half uit het zand naar buiten om zich nog eventjes te uiten. Leer, kinderen, dit uit zijne mond: houd steeds een vuist boven de grond. --------------...

Einde

gedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 10.619
Hij lijkt vast minder erg - die lief bijeengebrachte hoop spaanders van mijn gedachten - op mij dan een berg. Waar zal die laaiende gestalte van mij dan uit bestaan en waar kwam die al te late eerste vonk vandaan? ------------------------------------ uit: 'De mooiste gedichten', 2015.
Leo Vroman25 november 2015Lees meer…

Een stille ontmoeting

gedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 5.341
Soms moet ik zo verlangen naar blauwgras, wimperparelgras, zoals ons tuintje vroeger was, honderd jaar, duizend jaar, liesgras, trilgras, liefdegras, duizend jaar geleden, maar kweldergras, knolbeemdgras, kijk daar eens even, daar scherpgras, hardgras, tandjesgras, een lege kleine zoogdierv...
Leo Vroman23 oktober 2015Lees meer…

Opheldering

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 4.406
Als ik veel meer wist van ruimte en tijd bleek de werkelijkheid een beschilderde mist en zou die optrekken dan zou ik beslist een heel andere ontdekken en als die zou verdunnen dan scheen mijn oude er weer doorheen en wist ik meer dan alleen iets van de hunne maar van ruimte en tijd en ...
Leo Vroman7 september 2015Lees meer…

De laatste wereldvrede

gedicht
4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 11.624
Waarom draait een groot verschil? Kijk vannacht eens lang en dood doodstil vanuit de sterren naar deze kleine aarde en niets blijft groot. Wat blijft eigenlijk van verre over van onze eigenwaarde? Niets in de eeuwigheid om voor te vechten zo gezien en waar kan oorlog anders nog toe dienen?...

Het landschap

gedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 3.901
Ik wens je een landschap, zo compleet dat ik er haast niet ben, dat jij bemint en ik herken, waar ik de weg nog weet. Onder de grote varenblaren die hier lang geleden waren wijs ik je de bloemen aan die ook niet meer bestaan. Dan sta je stil, knijpt in mijn hand, en roept: Waarachtig! Daar!...

BLOEMEN

gedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 5.235
Als alle mensen eensklaps bloemen waren zouden zij grote bloemen zijn met lange snorren. Vermagerde vliegen, dode torren zouden blijven haken in hun haren. Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten, zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten, katoenen knoppen zouden openscheuren tot pluchen harten ...

Ik zal wel zien

gedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 15.033
Ik zal wel zien in dat rotgebied van duisternis of daar nog iets is of opzettelijk niet; ja ik zal misschien nog even pogen daarheen te kijken met glazige ogen net als andere lijken of als een groeiende kreeft uit mijn strak huidskelet naar buiten breken om wat mij omgeeft te verlaten,...
Leo Vroman16 december 2014Lees meer…

EINDE

gedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 8.206
Hij lijkt vast minder erg – die lief bijeengebrachte hoop spaanders van mijn gedachten – op mij dan op een berg. Waar zal die laaiende gestalte van mij dan uit bestaan en waar kwam die al te late eerste vonk vandaan?

VREDE

gedicht
3.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 32.725
Komt een duif van honderd pond, een olijfboom in zijn klauwen, bij mijn oren met zijn mond vol van koren zoete vrouwen, vol van kirrende verhalen hoe de oorlog is verdwenen en herhaalt ze honderd malen: alle malen zal ik wenen. Sinds ik mij zo onverwacht in een taxi had gestort dat ik in...
Meer van deze schrijver...