inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 695):

Toen ik 12 jaar was

Toen ik 12 jaar was
hield ik het meeste
van bossen vol beesten
en van slapen in het gras.

Daar staan nu huizen, want
dat was duizend jaar geleden.
Wat bos was en weiland
is nu bebouwd en bereden.

Was ik maar een kilometer
lang, dan kon ik alles beter
overzien en misschien verdragen,
en dan kon ik mij vol behagen
uitstrekken over die daken
en die woninkjes fijn kraken
alsof ze schelpjes waren,
hun huisdiertjes uit mijn haren
kammen, miertjes die zo merkwaardig
menselijk waren
maar zoveel aardiger
zoals ook de wereld leek
wanneer ik de dom
van Utrecht beklom
en omlaag keek.

---------------------
uit 'Gedichten', 1976.

Schrijver: Leo Vroman
Inzender: VvG, 11 april 2005


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.0 met 38 stemmen aantal keer bekeken 13.782

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Martci
Datum:
13 maart 2012
prachtig gedicht ik word er helemaal emotioneel van

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)