biografie: Menno Le Poole

onvermoed eiland verdwijnt me uit de smoor tegemoet hof van symbolen naar ik vermoed er lopen loze beesten zienderogen in de geest verdwenen koers ik snelvoetig naar mijn kluis groet opgetogen mijn huis alwaar amper later het Zelf alleen is alles leeg één op één Eén is ...

laat ik weer een huisdier nemen! maar… is dít er dan geen? ‘n notabele chinese nota bene denk ik staande in de schemer onder de verheven Watercypres ik moet haar echt goed hoeden haar takken snoeien maar breed hangen laten tot zij zelf zoveel later als door kenners voorspeld zich ...

het lijden aan het lijden riep Leiden in last en liep ik langs de lange Levendaal stoned maar stug door de nacht in cirkels naar mijn kamer terug met het licht werd alles zo armzalig dat ik zo kon inslapen en als een roosje rustte voor wel zeven etmalen - zo flex was een...

Opeens miste ik de man met wie ik door de jaren een dyade vormde maar wist niet dat hij al een dag ontslapen lag, gestorven in een botsing tussen hoge bloeddruk en een misslag van het hart. Lest alleen bewoonde hij sociale woningbouw in een oude provinciestad en deed dat met gemak. Er...

nationale triatlon op ons dijkje het is me een kunst de bolides der sponsoren schetteren dwars door de zondagsrust ik was de Muzen aan het paaien maar dat hoeft nu niet meer ik word pissig en pathetisch en grijp mijn jachtgeweer

Midden in een ballet legt mijn vrouw mijn hand op haar buik waar ze zo dicht onder de huid groot groeit. Ik voel eb en vloed als op het toneel en glimlach bij de moves, schater zacht om de groove en zeg onder de staand ovatie: ik jubel om onze weelde. Zij groeit en zij groeit, mijn vrouwen gro...

Op een zwerfkei zitten twee kabouters, het zijn mijn ouders. Eens waren ze groot, nu klein en dood. Ze lispelen zacht uit benig verleden en smeden smart. Ik stap van de steentijd in het heden. Zo lang verdwenen dat hun gezicht mist en waan is. Raden naar lichamen listig tentamen...

waar ik een bestand open verschijnen letters te groot voor het oog ik leef in een wereld van taal waarin de ene zin de volgende breekt het beeld wordt gevormd door de loze elementen tatata en tititi de context is wit, is achtergrond, is mijn blik, ben ik zelf waar ik een document open word ik...

ik nader mezelf door velen heen ik keer weer naar de goedkomst ik werp me op de goudbrekers tot ik een wolk ben soms een geiser weiger langer keizer te zijn die naakt maar luidkeels vaststaat in de tourniquet die hem de toegang tot de hemel belet

kom op! ik bitch en storm kom om vraag bron staat droog mijn geest traag ik kras en worm wurm arremoe punch pro domino oratio pro sudoku hoe gum ik weg elke lach bekras elke eed elke start wurm als een worm? come on!

Als zij haar ogen sluit hoort zij de zachte klop maar weet van geen pas geen fiat geen poort Hier entert iemand die niet om welkom vraagt en vrij van zin en ding ook buiten binnen staat De djinn die ontastbaar door haar nachten slentert en haar liefde dumpt in een cirkel zonder cent...

de schouwer in de wind ment licht zijn klei en kim

de open deuren wijd open dwazen schuiven prater de praat mijn klasje in kriskras kouten over goden die ons invallen tot we stilvallen in een meditatie die eindigt eer zij begon dan tijd wederom voor open deuren lege dwazen loos gekout over de hoge god van gister en de godin die ...

god en godin zoeken de goden niet verzoeken geweten laten spreken bidden zonder bedelen jezelf niet bedriegen anderen niet beliegen trots en wraak trotseren de liefde honoreren waar van vals scheiden veinzen van oprecht met acht lopen op de middenweg

dood als ik ben doolt daar in toekomstig onbestemd verleden die dame die mij met haar oog moordde mij woordloos doorboorde en dovend spoorloos wegsloot in verdoken oorden: geen botje bloot geen smsje geen flesje meer geen troost

Je vroeg: wordt dat nog wat dat universum van ons dat uitdijende gevaarte dat wassende gevaar waar ik in jou zit en jij in mij dat ons telen en tanen is die kosmos die ons als een joker uitvond en verborg aandeed en uittrok dat ding dat al 13,7 miljarden rondtolt Die ballon is vandaag...

hij zou haar er ergens een verlaten straat een rotonde een parkeerkelder er ergens uit lazeren en draaide elegant met twee lange vingers aan het leren stuur zij zweeg verbeten moe van woede zat van donderpreek dan laat hij zijn hand verzachten en in haar nek rusten, een elegante h...

muisstil komen stemmen de cirkel binnen geslopen van de man en de vrouw die chillen in zomerloomte geen bod op hun bloed niet op hun blauwe kont signorita van de nacht, seigneur van de morgenstond timbre parlevinkt langs drift en hart, het is als vier mei acht uur in de avond, all...

Hún papa had een bluspakket hij was hen goed gezind zij voelden zich veilig Hij had sinds kort een blusdeken een nablusdoek een dooflapje en een Gebrauchsanweisung die hij aan tafel voorlas (hun eerste duitse woordjes: 'farbe' en 'grau') Alle papa's doden risico was het zelfges...

Ik eigen niets dan dit lijf uit 10x10x10 seconden losgewrongen Ik eigen niets dan deze geest uit 10x10x10 neveljaren losgezongen Ik heb niets dan moment monument van bleek bestek iets dat in stil water zwemt Deze eenheid mijn schepping deze godin mijn slet van ster to...

wat een kleine tijd kijkt over mijn schouder heen naar de ellendeling de sadistische angsthaas naar mijn grote broer in het donker die ik op zijn zijn aanspreek op zijn vaderschap op het gerucht dat hij de stratenmaker is van het barre kwaad waarmee ik mezelf kwel te laf voor gr...