biografie: zywa
Ik bouw geen huis, enkel poorten,
ingangen
naar schatkamers
van de oude en de nieuwe paleizen
in de gedichtenhemel
die de aarde en de eeuwen omspant
en het leven weerspiegelt,
het leven van altijd en overal
dat we kennen en proberen
te begrijpen, het leven van mensen
met wie we verbonden zijn,
die we kunnen ontmoeten
in de paleiskamers van
de gedichtenhemel.
Inzendingen van deze schrijver
2320 resultaten.Half licht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
9 Alleen, in de lege filmzaal
tussen de tapijten
mijn ogen in half licht
gesloten, rug en dijen
stevig in de stoel op reis
door de gonzende ruimte
van het drukke verkeer
van in- en uitvoegen
in de verte en ergens
glijdt er een liedje voorbij
- vertrouwde emoties
op afslagen zonder bes...
Steentjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 Elke dag leg ik steentjes
in mijn bloed om mezelf
af te remmen
tot wat mensen normaal vinden
maar ze hebben geen idee
van de vleugels die ik had
het geluk en het feest
dat het leven kan zijn
Er valt zoveel te genieten
wanneer ik licht ben met
open poriën en een ruim
lichaam waarvan e...
Müntschi
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 54 Donderslag en regen
het is nog lang geen dag
Jij blaast kusjes in mijn oor
Word wakker, ik wil geuren
in jouw bloed
Raak me aan, draai je om
kus me, begeer me
maak me fijn, laat me glanzen
en zweven en zoemen
tussen fluwelen hommels
Laat jouw kusmondjes
als fluwelen bloemblaadjes
weg...
Ons nieuwe huis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Mijn kast met boeken staat
te geef op straat, de stoel ernaast
Ik zit er nog even op te denken
aan achterhaalde dromen
en ons nieuwe huis waar
ons eigen sprookje begint
onze nieuwe dromen
van rondrennende kinderen
zwierend aan het anker
van ons verlangen
's avonds moe in bad
en slap...
Slingers ophangen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 Elkaar vanzelf gaan kussen
en strelen wanneer die geur
er is of dat ene liedje
Jouw liefde is zoet, ons leven is goed
We hangen slingers op
waar we elkaar kennen
en blijven verkennen
Jouw liefde duurt voort, ons leven is zoet
We hoeven niet te tongen
we strelen gewoon elkaars rug
a...
Ben ik, vluchtig
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 57 Schrijven om te delen
en anoniem te worden
gehoord en gelezen
Verder niets alsjeblieft
Voor mij geen wierook
met pluimen, ik deel iets
van ons allemaal, ik geef
spiegelbeelden van het leven
Het zijn stukjes
van mijn bestaan, niet van mij
Hoogstens een enkele gedachte
komt van mij
Het plein zingt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 51 Ik zie de late en de vroege
mensen in verlichte kamers
waar de gordijnen niet dichtgaan
Ik zie in het schemerdonker
van de ochtend mannen
zitten praten op de banken
in de kring van het plein
dat dan begint te zingen
in de bomen die daar wonen
Alles gaat maar door
van gisteren naar mo...
Vullen / Legen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 71 Jong haalde ik de wereld
binnen, ik vulde mij
En elke dag, gevoed
door eeuwenwijze vrouwen
was ik blij te groeien, groter
dan Alexander de Grote
Baruch en meester Kong
Ik trouwde en kreeg kinderen
Huiselijke gewone jaren
van vrede en vervulde wensen
Het ging maar door, de mensen
met w...
Leeg en vol
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Veilig op de stoep
de straten door, rondkijken
en zien wat er is
Het als iets bijzonders zien
Me warmen aan het vuur
en in de vlammen turen
Gedachten laten verteren
zonder ze te missen
Luisteren naar het ruisen
van de waterval, regen
Me schoon wassen
van wat er komt
Cirkelen als ee...
Varen boven zee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Ballonnen varen boven zee
en in gedachten vaar ik mee
de wereld in, vaar ik over
wapperende was
Onze schaduwen glijden
door de poort der winden
adem van de zon en de maan
het fluisteren van geheimen
Onze schaduwen drijven
over de sfinx zodat haar
blinde ogen even naar ons...
Samen ademen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 Voor papa waren de liefste woorden
ze kloppen in mijn hart
maar nu zijn ze voor jou
Nu is alles anders
nu weet ik dat ik pas
nu volwassen ben
Mijn brein is verbouwd
en dat weet het
mijn borsten zijn anders
en mijn armen zullen voortaan
onhandig leeg op jou wachten
wanneer jij elders...
Zoete balsem
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 De tijden zijn veranderd, de mensen niet
lees ik plank na plank in vele talen
in eeuwen bewaarde boeken
die de wereld zo vanzelfsprekend
beschrijven als ze ooit was
's Avonds beleef ik hun lotgevallen
's nachts droom ik ervan, elke dag
...
Mijn buik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Kijk jij naar de welving
onder mijn navel, wil je
me daar bloot maken?
... Je bent terughoudend
... en komt niet dichterbij
... mijn adem, mijn vraag
Brandt er iets in jou
laait het, smeult het, of
moet ik het aansteken?
... Ik ruik jou niet, geen geur
... die een vrouw opwindt
... ...
Stiefmoedertje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 Zwervers zijn de sprookjes van de stad
slecht vermomde gevaren, grijnzende
tanden boven mijn kinderwagen
Ik oefen me in gewoon
aardig zijn, ik oefen me
in glimlachende gedachten
Maar een kind, mijn kind
laat ik geen pokdalige pad of
landlopende koningszoon kussen
hoe waar het ook is
...
De berg van mijn leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Boeken en foto's op papier
zijn een fijne manier van bewaren
en mijn leven compleet houden -
wie ik van jongs af aan ben
geworden, herinneringen
aan mijn familie, beelden
van hun aanwezigheid
hun bezigheden en de plaatsen
die daarbij horen, tezamen
een alsmaar groeiende berg
met haar...
Niet naar hun beeld
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 83 Moeder mag mij als dochter
blijven zien, maar mijn broer
en mijn man moeten mij willen
kennen zoals ik ben
Ik heb dat nodig
ook al is het niet waar
want mijn vruchteloze streven
houdt me desondanks in leven
Wandelend en schrijvend
in schriften en brieven
uitleg na uitleg wie ik ben
...
Matroesjka
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 Genoeg mevrouw dikke buik
in comfortabele harembroek
geweest, nu word ik een geestelijke
matroesjka, ik blaas mezelf op:
mijn kind (het uitvretertje
dat ik wijdbeens gehurkt hopla
mijn armen in getrokken heb)
groeit, kruipt en probeert
steeds verder van me af te lopen
maar ik zal het niet...
Spiraalbomen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 Thuis hebben we ieder onze
cel, ons kloosterleven gewijd
aan woord en daad
Mijn woorden, zijn daden
Wandelingen naast het werk
het draaien om elkaars as
als spiraalbomen aan de rand
van een afgrond
Praktische kwesties
bespreken, het onbespreekbare
noteren in precieze zinnen
Geen oever...
Jouw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 84 Jouw ogen zijn het
maar meer nog
jouw slapende lichaam
voor of achter tegen mij aan
de schoonstheid van
jouw verlangen
bij het opstaan
jouw geur
die er bijna niet is
en het meest wel
jouw handen
die voor me zorgen
tussendoor onopvallend
onder mijn kle...
Laat me bloeden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 97 Laat me mijn gewoonten
Laat me, laat me binnen
Geef me een schuilplaats
Geef me een kus
... Neem mij
... Bescherm mij
... Geef me jouw magie
... Geef me wat ik nodig heb
Dan geef ik jou mijn bloed
Ik pomp het naar buiten
Ik bloed op jouw buik
Ik bloed in jouw mond
... Overal is gev...
Liefde in het Wilde Westen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 130 In het pretpark kussen we
een film van liefde en muziek
Woorden zijn ongesuikerd puur
Een wenkbrauw even
opgetrokken zegt alles
Een meisje op rolschaatsen
tussen de kaartenhuizen
en zandkastelen krijgt voorrang
van starende chauffeurs
die de voetgangers snijden
en Romeo van Julia scheide...
Maagdelijk
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 101 Jij bent te mooi
om aangeraakt te worden
door wie dan ook, door mij
alleen, hoop ik
als ik mag, als ik durf
te doen wat ooit iemand mag
Ik passeer jouw huis
Er is alleen een raam
tussen mij en jouw bed
waarin ik mij droom
wanneer ik niet kan slapen
en mijn adem inhoud
en de tijd ...
Snegren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 Bochten tussen bemoste keien
Slechte ontvangst in de wolken
op de bergen, ze wijken en sluiten
zich achter mij, mijn gedachten
houden ze gevangen op de weg
Geen vergezichten, niet stoppen
om te plassen, rustig doorrijden
Stilstaan is gevaarlijk, misschien
ga ik een pas over naar de zon
...
Brusserdam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 81 Het leven is goed
in Brussel en Amsterdam
Mensen doen hun werk
zonder kopregels en voetnoten
zonder gemakzucht en
verontschuldigingen vooraf
Werk en regels veranderen
maar ieder voor zich weet wel
wat er nodig is, dienstbaar
en met voldoening, elke keer
zijn de klanten even koning
z...
Regenglans
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 Onder glanzende druppels
ziet de vensterbank zwart
van schimmels, stuifmeel
en vliesjes eten ze, geplakt
op een bed van honing-
dauw uit de lindebomen
Ik zit vast in verdriet
niet wetend waarom
... Laat je lippen kleuren
... blijf niet langer treuren
... maar verlicht je dag
... met gew...
Misverstand in twee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 226 We scheurden ons misverstand
in twee schurende verhalen
...... schilfers zure lucht
hielden onze eigen helft
net als Sint Maarten
maar dan andersom
...... tussen ons: de versnipperaar
we namen ons gelijk maar mee
het was zoveel werk om het weg te doen
...... maximaal drie stuks te...
Huil om de slingers
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 104 Volg jouw blikken
naar een liefdeshotel
dat de liefde nog niet kent
Ruik jouw temperament
Ja, ik wil jou, ik wil jou
in de schoot van mijn verlangen
Leg jouw lokken om
mijn liefde, laat ze deinen
op golven genot
Vouw jouw gedachten
om mijn vinger, laat ze
likken...
LeegLoos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 Soms heb ik heimwee
naar ijsbloemen en een kruik
oude winterfantasieën
bij foto's van het plein
ons huis vol tantes
de tuin vol appels
een mand vol noten
altijd iets te vieren
toen, maar voor nu
is dat veel te ver
nu is het leeg
achter de foto's
die ik mee kon nemen
Ik mis het ...
Gekend
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 107 Wij praten veel, kunnen het
over alles hebben, voorzichtig
wanneer het intiem wordt
en we aftasten hoe ver
we ons durven laten
kennen, hoe schaamteloos
nieuwsgierig we mogen zijn
naar wat schuilgaat
in onzekerheid
verlangend
naar de bevestiging
dat het goed is
en wij goed zijn
zoa...
Wellend hart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 86 Wie weet niet
dat een roos geluk is
en een roos zien geluk is
dat voorbijgaat?
Jij bent het blozende geluk
dat ik gadesla
Voor wie dan ook
jij je bladeren opent
het is ook voor mij
Geluk welt op in mij
ikzelf ga open
door jou
Meer van deze schrijver...
