biografie: zywa
Ik bouw geen huis, enkel poorten,
ingangen
naar schatkamers
van de oude en de nieuwe paleizen
in de gedichtenhemel
die de aarde en de eeuwen omspant
en het leven weerspiegelt,
het leven van altijd en overal
dat we kennen en proberen
te begrijpen, het leven van mensen
met wie we verbonden zijn,
die we kunnen ontmoeten
in de paleiskamers van
de gedichtenhemel.
Inzendingen van deze schrijver
2415 resultaten.De vrije wil
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 
11 Met elkaar samenleven leidt
tot afspraken maken en
verantwoording afleggen en
dat schept problemen
met de vrije wil
van de een tegen de ander of
van jouzelf tegen je genen of
tegen de bemoeienis van God of
tegen geesten die je verleiden
met hun magie of
genade, zodat je wel of
niet in...
Ik is wij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 19 Ik vergeet mezelf, alles
is ook mij, ik ben -
een van de tallozen, levend
van goede afloop naar goede afloop
in onwetendheid heel even happy -
nog geen end waar ik blij mee was
De Kracht bruist en ebt
elke seconde in en...
Het Kind op de Berg (Begin van de winter)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 27 Het ritme van de seizoenen
houdt mijn hartslag in balans
als ik er in meega
en me s winters niet lui
in een gemakkelijke stoel
vergrijp aan de voorraden
maar een jas aantrek
en eropuit ga, over bergen
of weiden voor uitzichten
zonder muren
met een warme zon
in het centrum
van mij...
Trip Control
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 43 Moeder Aarde, vaarwel
ik moet nu gaan, voorbij
is mijn tijd, mijn leven
is geleefd, vaarwel, vaarwel
.....De aardbol is prachtig
.....klein en kostbaar
.....het heelal is groot
.....Ik zweef erin weg
Beste mensen, vaarwel
jullie kunnen nu wel gaan
jullie moeten eten
jullie hebben werk...
Vader heeft kamp
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 40 Vader was een muzelman, na de oorlog
liep moeder hem omver. Hij leefde nog
om bij haar te zijn
Het Rode Kruis wist van niets
toch was hij er, te zwak
om haar op te vangen
een skelet in circuskleren
geen geluk meer op de botten
Ze had hem lief
de man die zij wilde kennen
een zieke, ro...
Beerput
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 31 Daar moet je niet lopen
zegt oom, je weet het
zegt vader, je wilt niet
wegzakken in de stront
We durven tot aan de rand
van de kuil en verplaatsen
ons gewicht om de grond
te voelen deinen
De wc staat achter, tegen het huis:
een hok met een rond kijkgaatje
in de deur, op een put
die oo...
Kosmisch krabje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 28 Bemoste treden prikkelen buiten
mijn bereik mijn fantasie
Hier is een koning gestorven
en vergeten, een geest heeft hij niet
achtergelaten, een schat misschien
maar je zou alles moeten afbreken
om dat te weten te komen
En zo gaat het ook, langzaam
wortel voor wortel, spriet...
Over de wolken
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 36 Genieten is nat worden
de kou van het water
druppend in mijn nek
de zachte handdoek die mij droogt
met de geur van honing
Genieten is ook: fietsen
in de ademende jas
die mij droog houdt
in de regen, spattend in de plassen
dansend op het gladde asfalt
dat de wolken onder mij plaatst
En nog een, nog
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 Hoog, en nog een, nog
Kijk, daar, en ginds nog
Mensen, kijk dan toch
Het moet gezien, geplukt
opgeslagen en doorverteld
Deze ballon toont precies
wat jij meemaakt
Je bent niet alleen
En als we het vergeten zijn
er weer nieuwe dichters die
woorden de wijde wereld in slaan
hoog, en nog ...
#sui #2
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 49 Ik kan denken wat ik wil
Het verdooft me niet
maar geen verdriet voelen
zou erger zijn
Ik kan denken wat ik wil
Dat het maar woorden waren
maar dodelijk waren ze
toch
Ik kan denken wat ik wil
Mezelf uiteen laten spatten
om niets meer te weten
maar ik weet het toch
Ik kan denken wat...
Echt zonder spiegels
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 247 Wat heb je eraan mooi jong te zijn
aangekleed met fatsoen en verwachtingen
verborgen op een huurkamer
vol liefde, wachtend op een antwoord
waarom deze jaren niet bruisen
en jubelen van onsterfelijk genot
dagelijks echt
zonder spiegels
van de fantasie
van strelende handen
Droomvlucht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 67 Ik herken stukjes van de weg
verbindingen zijn verdwenen
wegwijzers ontbreken nog steeds
De aantallen zijn te tellen
de seizoenen, woningen, vrienden
De rest is een droomsnoer
van verlangens en feesten
onbeantwoorde liefde
en volmaakte ogenblikken:
herinneringen in het diepe
zwart, o...
Niet uitgegeven verhalen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 45 Hun glans verloren
Steeds meer vallen
ze uit elkaar, zo klein
zijn de vaste verhalen geworden
die, eenmaal uit de dagelijkse
gebeurtenissen gezeefd
mijn leven en identiteit
vertegenwoordigden
En steeds minder mensen
kennen nog details die
een echt mens van me maken
Gelukkig ben ik n...
De overkant
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 72 Als kind had ik naar de overkant
kunnen lopen, het ijs was dik genoeg
maar ik hoorde hier
op deze oever, nog steeds
kijk ik naar de ganzen en
's zomers naar de plank-
peddelaars en de bommetjes
van schreeuwende kinderen
Ik ken de jongen met groene ogen
de anderen die bij de boom bier
d...
Vrijheid is niet gekleed
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 82 Ik heb geoefend me niet te verroeren
niet te zuchten, kuchen of hoesten
In ondergoed ben ik onderweg
Door de dertien deuren dragen ze
me, opgevouwen in een kist, boeken
onder mijn knieën, onder mijn hoofd
De wereld heeft wetten nodig
die boven de partijen staan, ik denk
al jaren over gr...
In de boom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 Op de verminkte zijtak
hoef ik me niet te laten
bedwelmen door de hars
om overal in de boom
de mensenschemering
te zien, hun kabels
door de wortels heen
gehakt, hun kunststoffen
uitgezaaid in de aarde en de zee
en om het huilen te horen
dat in mijn adem stokt
het verdriet om het neg...
Onsterfelijke ziel
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 163 Ik wacht in de branding
op het hemelse genot
waarvoor ik besta
Verlangen schuimt
tussen mijn benen
waar mijn hart klopt
om aangeraakt te worden
door vreemde handen
die me uit laten stromen
in de wereld, een oceaan
van zon en maan, eb en vloed
wit van zoetzilte vlokken
die de kust...
Ons achter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Ons achter is een bos zonder paden
betovergrootvaders zestig eiken
geplant op zijn trouwdag toen
het huis af was, het huis
waarin de plannen zijn gemaakt
om het af te breken
en de bomen
kunnen dat betalen
Alles nieuw, geen verleden meer
dat we aan kunnen raken, maar
jonge aanplant zo...
Het schip der dwazen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 157 De reis is onrustig
maar het schip
is een prachtig schip
al zijn er geen scheepskabouters
om de vege boel te redden, nee
alleen dwazen aan boord
die vrijheidsliederen zingen
en toosten op verre stranden
Ach, we verliezen koers
Het magnetische veld wordt zwakker
en de noordpool schuif...
Homo explorens / De ontdekkende mens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 Omkijkend lazen ze Onschuld
en Vrede boven de poorten
die zich voor hen sloten
maar niemand wist of ook
de uitgang een opschrift had
Ik vraag me af of het
Smart geweest kan zijn
en Eenzaamheid, nee
dat waren voor hen
toen nog lege woorden
Het verlangen om meer
te weten, te ontdekken
...
Aandacht [2]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 113 Aandacht krijgen
Als kind voelen
Dat er op je gelet wordt
Daarop moeten letten
En daarmee ook
Aandacht krijgen
Voor hoe het allemaal werkt
Tussen mensen
En de rest van de wereld
Anders roepen je hersenen
De Staat van Verveling uit
Want je ontgroeit speelgoed
En school is ook niet...
Dansen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 is
dansen
begonnen
als oefening
een ritueel vechten
om beiden sterk te zijn
die zich ontwikkelde tot wat
wij er nu onder verstaan
een lichtvoetig lopen
en los van zorgen
elkaar omarmen
zonder bloot
te zijn
is dansen
een vechtspel
om te verliezen
wie je tot dan toe
bent, ee...
Genest
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 154 kleren aangedaan om uit te laten
glijden de kussenkasten leeg
getrokken omdat jij komt
elkaar de liefde lezen
bij het binnenwaaiende geluid
van een gewone werkdag
de adem inhouden
over onze lange ruggen
waszachte krabnagels
warme plooien wekken
sluimerhuid ontdekken
oneindig ver onz...
Enkelspoor
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 Wie kan ik vragen
om met me mee te gaan
achter mij aan op een enkelspoor
van valse hoop, onvervalste hoop
tegen beter weten in
op weg voor te weinig
schamele minuten om samen te vieren
maar toch tijd die ik niet missen wil
ook al biedt hij niet wat ik wens?
De weinig begane paadjes
z...
Hapering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 In de weerklank
hoor ik de wereld
buigen
Echos in de nacht
..Het spookt, ik kijk
..naar binnen
Er verandert iets
..En het verandert
..voorgoed
Er valt een warme regen
..In een hapering
..doemen poorten op
Ik kom op adem
..In en uit, in en uit
..aard ik me
in meer dan de gron...
Geuren van toen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 114 Ik sta in het circus
midden in de rondedans
van de clowns, ver weg
van het strand
waar we verborgen
achter het zonnescherm
lachten en kusten
Iedereen mocht het horen
In de tent dans ik
met jou in mijn armen
mijn lege armen
Buiten regent het
roze-witte bloembladeren
van de magnolia...
Te veel alleen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 155 Alleen, alleen, men is te veel alleen
en verdoet zijn tijd
verlangend, ik wil
geen passerende mensen
geen saaie wederwaardigheden
geen dagelijkse nutteloosheid
maar belangstelling
voor mijn bestaan, voor mij
Ja, ik wil
leven, liefhebben
en zorgen en doorgeven
wat niet
verloren zo...
Vertraagde beelden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Een staart van iets
dat hier zwom, het begin
van opwellend bloed
Ik zie, ik zie wat jij niet ziet
Strepen en iets dat leeft
Een haperende wereld
Of kijk ik te snel
voorbij, er overheen?
Kijk ik wel?
Onleefbaar veel
jaren zouden er nodig zijn
om te beseffen wat ik waarneem
Ik mis ...
In de zoete geur van zomerbloemen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 367 Mijn ouders zijn weg, we kunnen
naar bed gaan, maar ik durf niet
eens met een smoesje richting
mijn kamer te gaan met jou
of zonder iets te zeggen
je hand te nemen, want
wil jij wel, en hoe moet ik
er bij kijken? Daarom
zijn een hele rij buren onze getuigen
dat we de gedachte aan bl...
Van vlees en bloed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Wie ik ben, mijn grapjes
mijn woordkeus en mijn kleren
dat alles lijkt wel belangrijk
maar achteraf weet ik
elke keer weer
dat het niet beklijft, dat
maar een vaag beeld
ervan overblijft
bij vrienden en bekenden
en het niet de vastheid heeft
van mijn gezicht, dat
het alleen iets bet...
Meer van deze schrijver...
