Alle inzendingen van zywa

In smalle stegen klitten de mensen samen -- verlost van de zon.…

Geluk is een woord van volwassenen, het staat -- geluk in de weg.…

Geluk is nooit iets blijvends, maar het duurt heel lang -- als herinnering.…

Ik houd hem niet bij, zo snel loopt hij, een lichaam -- gemaakt voor krukken.…

Afvallen: zeven draken bevechten, zeven -- soorten van honger.…

Kom in mijn armen, verlaat je lichaam, ontdek -- de ziel van je ziel.…

Als niemand je troost doe je het zelf: Münchhausen -- heeft het voorgedaan.…

Een dag op het strand, het is herfst, dat doet me iets -- maar ik weet niet wat.…

De wind om het huis is onrustig, ik lig stil -- maar ben onrustig.…

Tachtig of tachtig? Hun tachtig is oud, maar ik -- hoor daar echt niet bij.…

Een huis krijgt altijd mankementen, wij leven -- daar gewoon omheen.…

Jij raakt mijn gezicht strelend aan, heel even maar -- en toch duurt het lang.…

Onze eeuwige liefde begon te waaien -- en vloog het bed uit.…

Als ik met mijn intuïtie vooruit zou vliegen, verder dan het groen van de aardbeienvelden en de regenboog- strepen van de tulpen bij Amsterdam over de vluchtigheid van alles heen ver genoeg voor een overzicht en een glimp van het Grote Geheim van liefde in het leven zou ik dan beter weten wat goed voor mij is of weet ik dat toch wel en…

Je bent boos. Echt niet. Wel! Je zoekt ruzie, alweer -- spreek je me tegen!…

Een kind fantaseert wel hoe dood zijn zou zijn, maar -- niet hoe oud zijn is.…

Mijn geboorteplaats is een bed, ik weet wel waar -- ergens op aarde.…

De toekomst verbergt zich als een kameleon -- in het zwartste zwart.…

Natuurlijk kook ik weer, al houden we dat graag -- altijd bespreekbaar.…

Zouden de pitjes van de appel in mijn buik -- wortel gaan schieten?…

Ik wierp mijn koffer in de kuil en sprong hem na -- terug mijn jeugd in.…

Dode bedwantsen. We lopen dus geen gevaar -- Toch gaat het jeuken.…

Het Bureau groeit steeds verder, achter in de tuin -- van het Hoofdbureau.…

Ritselt achter mij de slang die lag te slapen -- op de pijnappels?…

De wind neuriet laag in de diepe grot, hij zingt -- zich minder eenzaam.…

Mensen kunnen veel willen, maar over hun wil -- zijn ze niet de baas.…

Elkaar niet alles kunnen vertellen is het -- duister dat ons scheidt.…

Je wereld veilig willen houden maakt je bang -- voor buitenlanders.…

Vrienden, vijanden, ik ken ze, maar wie is wat -- en met hoevelen?…

De rijken voeden elkaar, de hongerigen -- moeten dat dus ook.…