312 resultaten.
Op de Leie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 387 Een kikkerlijkje
drijft lichtend op de rivier
pas doodgebeten.…
Slaapliedje uit 1983
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.262 Bij jouw lijfje wil ik blijven,
liggend in het nieuwe licht.
Met jouw lijfje wil ik vrijen,
met jouw teer en wit gezicht.
Maar ik trouw niet met je, wichtje,
wichtje, wichtje, liefje, wit!
Lees dit straatgoedkoop gedichtje:
ik ben maar je babysit.…
Phantasia romantica
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 851 Oranjerood: Bengaalse vuren
hebben ons in gloed gezet.
Wij flakkeren op, zij doven uit.
Maar killer zal de nacht niet zijn
dan lui-ontluikend nu: 4 maart
want wat zo hevig in mij woedt,
is roder nog dan rode vuren!
Ik heb in jou een stem ontwaard,
de roes van samen en alleen.
"Ik wil jou wel!" en toch weer niet: verlangen en verzet.
Jij…
Brief uit 1982
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 690 Gij,
scherp en krochtig krijt des schreienden contrapunts,
wie zong de elegie
"Ik heb geschreid,
mijn handen zijn als droge bossen."?
Bladen (als deze) hebben dwaze (en lede) ogen,
vader, hebt gij mij gehoord?
De weg was leidend,
verbrijzel(en)d de muze
en hoe ik vaak en vaker leed,
niet iemand heeft mijn toegegroeide ogen
van een…
Fuga
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.028 In mijn handen ruik ik nog de jouwe
- blijft handengeur een maandlang hangen? -
en het snelle afscheid: jij gaat heen,
ik moet mij harden. Wenend worden
strepen stippen, versteend en in jouw
handen de mijne harden. Syl, de jouwe.…
Adellijk rondo
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 411 Ik weet niet of ik schrijven moet:
mijn licht, mijn hel en schreiend bloed,
of: tu es mon coeur du matin,
Fleur de Blasin.
De eerste, groene lentewind.
Onopgeloste dissonant,
onstoffelijk. Mijn prinsenkind,
door u, in u ben ik gebrand
en weet niet of ik schrijven moet:
mijn levenslicht, mijn woedend bloed,
jij schrijnt in mij als eb en…
François
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 2.745 Flets ruikt de vroege regennacht en
rauwt het natte licht
als deze onbepaalde dagen.
Niet één die clavecimbelt, mesto
cello speelt.
Of moet ik
in c
schrij(v)en?…
Lawrence
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 721 Lichtend wil ik zijn
voor Lawrence, Lawrence, Lawrence!
en voel mij donker.…
Schemerogen
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.343 à Guy
In je schemerogen
weemoedsregen zwemt
je zijn zigeunert
ijl
en melancholisch in do dorisch
uit je dove en waze ogen
een valtraan traant
en kriskrast in mijn hart
jouw laatste woord:
BARST!
Dans tes yeux de pénombre
une pluie de mélancolie flotte
ton être tzigane
vide
et mélancolique en do dorique
de tes yeux sourds et vagues…
Lawrence
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 2.569 Een wit twijgje breekt
en vliedt door het grijs water
het water dat klaagt.…
Elise
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.515 Jij brak in knop
alleen
ik kan het niet,
ik kan het niet
en wil het niet aanvaarden:
het dagelijks te witte licht
en in de lenteluchten
de zijdenlichte witte vleugels
die mijn zuchten willen dragen:
Elise! Elise!
Ik moet jou niets meer vragen,
maar
opwellend
zwellen dikke parels:
flou
ontwaar ik enkel nog jouw dichtgebleven rozenknop…
Elise II
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.655 Aan Elise Valcke
Elise
lig jij
in je knopje daar,
stil te zijn
en te genieten
van de frêle novemberzon?
Achter je grafje
lopen
cru, nog niet begrijpend
kinderen met roze haar:
engeltjes, bijna uit hun knop gebroken.…
Ik zal van je blijven houden
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.395 Ik zal van je blijven houden
zoals in de maanloze nacht
en het dode muizenhuis.
Het niemandsclavecimbel
zingt nog Johann Sebastian Bach
ademt je naam, ondanks -
geen (enkele) verheerlijking,
verbloemd en
ik noem je bij je naam,
zal van je blijven
houden.…
Zomer
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 463 Mijn kat is dood,
de gele bomen treuren.
Zomer, roep ik,
overnacht bij mij:
want
het appelbloesembed staat klaar
en jonge paddestoelen zingen Vivaldi,
overjaarse violen knikken portato
een nieuwe geur van jasmijn
bevrucht de nacht mijn
kat is dood.…
Gent
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.237 Predikherenlei:
een visje ligt te sterven
boven de Leie.…
Brief uit 1981
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.136 Een overgebleven zomer-
vlieg probeert haar
vleugels nog te slaan,
haar winter nog te mijden.
Heerlijk is nochtans die eerste kou,
haar donkere plek in vreemde straten.
François!
Moet je eens proberen: één oor sluiten.
Als ik het doe, dan hoor ik jou,
rank als in die Bachpartita
terug de winterprelude
in c spelen,
ebbend in mijn kale…
Jean!
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 755 Ik woon niet waar ik meen te wonen
als in het donker van deze venster-
loze kamers de letters van jouw gele
naam op elke muur mijn eigen zwak-
heid tonen. Het is laat. Ik heb me-
zelf ontdekt. Hoor je, ik heb gezegd:
"Ik woon in andermans huizen waar
tuinen bloeien, steeds, als 's
zomers. In de tropen."
Mijn tere pen trekt uitgeschoven…
Zacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 952 Je had het zacht gezet, ons
vuur, te zeulend. Het was muziek
geweest zo, lang geleden, toch
van alle tijden. Het lukt je wel
om mij te mijden nu en sinds
het smeulen van ons vinnig
licht ken ik jouw stilste lijden.
Prince, mag ik je vragen
niet om mij te treuren, niet
om wrange beelden, niet
om onze weelde ener fel-
begeerde herinnering…
Fête des mères
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 893 Maman! Tu es le faucon
qui m'entoure et qui me suit
dans la fuite que je prends
pour les risques les plus rouges
de ma vie comme des oiseaux
sauvages et surtout ceux qui
me mordent pendant que je plonge
en te cherchant dans les profondeurs
de l'océan. Maman! Volons, nous
deux, volons donc dans l'eau jaune
de notre simple vie, maman…
Goudgeel weer het bier
gedicht
3.0 met 45 stemmen 18.702 Goudgeel weer het bier
en lollig de jongens.
Waar moet dat henen?
Mijn plan om non te worden
weer twee weken uitgesteld
- eerst wennen aan het idee,
de drie geloftes onder mijn armen nemen
in plaats van -
goudgeel bier
loopt langs mijn wangen.
De jongens raken mijn armen aan.
Waar moet ik heen?
Boerend vertel ik een mop
iedereen lacht terwijl…
Het fileermes
gedicht
3.0 met 208 stemmen 58.232 Het fileermes
heb ik klaarliggen.
Wie ben je?
Ik zal het weten.
Keurig zal ik je na het fileren
weer aan elkaar naaien.
Want zo ben ik
ik heb liefde
-------------------------------------------------
Uit: 'Men zegt liefde', 2003…
Aux moments d'obscurité
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.598 de ces jours, vous me confiez que je suis
si vieille que des feuilles sèches, ridées
et presque mortes d'un automne prochain
que je connais depuis longtemps, mais
vous!, vous êtes un tendre printemps!
Ce vent clair et doux dessine les contours
de votre mine divine et de votre vert frais.
Je sais que je suis vieille. Je vais dormir
maintenant…
Nieuwe lente
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 945 Van roestvrij staal was zijn gezichtscontour alras, haar
zogezegde slangengif zou hem niet langer meer verrotten
en die veel te weke tintjes groen in haar zo bleke lentebotten
bevroren onder zijn druk van snoer die zij probeerde nog
te weren. Doch de hardgeworden kern van uien uit haar
wintertuin verwijderde zij zorgvuldig, ook de nieuw uitziende…
Nieuwe lente II
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 761 Vannacht stond zij wat ui te eten.
Die ui was op azijn gezet, met lieve
kruiden. Het geroosterd broodje mét
neutraliseerde haar gezien de combi-
natie beider smaken. In die dagen werd
hij ingekeerd, zijn roestvrij staal verweerd.
Hij zag eruit als in geen tijden afgestoft,
haar serreplant als goed verzorgd met
zwoele bloemen op het Zuiden…
Klokje
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 2.966 Klokje in de sneeuw,
mag ik je liefje worden
in de wintertuin?…
Mail
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 928 Ontken niet langer mijn gebinten
na de hints die ik je gaf. Je blinde
blik maakt me heel ziek. Je droeve
ogen zeggen mij: "Mijn bedelkind,
mijn lentewind, mijn labyrint in
droeve dagen. Waar was het nou
precies alweer? We horen samen
onze vragen. Of er antwoord is
komt later." Je gesnater maakt me
ziek en evenzeer vraag ik me af:
waar…
Ik mis je
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 4.062 lange roze mails. Ik denk jou toch
te mogen delen in mijn nachten,
mijn gedachten, weet je wel?
Ik voel een renaissance, lieve
France, ik hoor je niet! Smorend
wordt mijn souvenir... Mag ik morgen
op je wachten in een nieuwe dageraad?
Ik laat je nou, je wordt zo stil en grijs!
Schrijf me: ben ik met dit mailtje
hopeloos te laat? Je baart…
Des mémoires
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 3.600 Le temps me semble ouvert et bleu,
ce temps trop tôt et chaud au cours
d'une promenade au bord de la mer
pendant mes réflections de velours du
matin. Je vous rencontre à ce moment:
dans vos yeux je trouve le tonnerre d'un
ton brûlant, vos yeux sont riches d'un gris
illuminé et d'un azur en fleur qui me monte
à la tête. Est-ce que j'…
Saint-Tropez
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 912 Antoine,
comme vous m'avez voulu, mon cher,
je me souviens de vous présentement
après autant d'années. C'était une aube
d'un printemps hésitant. Comme j'étais
jeune - encore - je vous rencontrais au
bord de la mer à Saint-Tropez. Après
de m'éveiller, je me promenais envers
toutes les teintes bleues autour de moi,
rêvassante d…
La réponse de l'onze
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 689 Ma chère Flavie, le vide n'est rare-
ment gris! Il-y-a l'éclat des fleurs
du printemps qui fleurissent: les
petits narcisses faisant le tour d'un
arbre ancien caressent les crocus
jeunes et violets pendant que les
tulipes blanches le long de l'allée
vont en bouton. Anémone! Quelle
perspective! Sincèrement, Antoine…