Alle inzendingen over haiku

Het is een bedrog het sprookje dat hij vertelt ik trap er niet in.…

als een baksteen stort de steenarend op zijn prooi dodelijk precies…

een aalscholver slaat zich iets te zwaar beladen traag het water uit…

echt aan de grond genageld staan een nachtmerrie Hij had ze nog zo gewaarschuwd: niet een hol graven in de wal van de geweldige kuil. En nu zaten ze daar toch in hun holletje naar hem te grijnzen. Duifjes in hun columbarium. Hoofdschuddend sprong meneer Jeronimus de kuil in en de wal bezweek. Nog even bewogen jongensmondjes in het zand.…

Stijf zeewier steekt recht omhoog uit de golven _ als een drenkelingshand Oudejaarsmorgen: ik wacht maar _ in kamerjas; de dag mag lang zijn. Paarse dophei bloeit, krijgt méér wonderbare pracht onder verse rijp. De rijp glimt en kraakt, doet verlangen naar wat ouds: bepoederd gebak. In de nieuwjaarsnacht spat vuur uit een kinderhand…

Paarden uit sagen voeren kinderen mee weg langs bamboebos. Kleinste boom in wind, helpt mee in ruizen, in de betekenis van macht. Om gelijke te vinden naar natuur gemodelleerd, nooit met eer strijken. Stilte boort gaatjes in de torso van de beek, regendruppels gemorst. Hoog vertrapt gras, verbuigt zich niet in schande, goudgeel…

een donderwolk breekt kletterend lichten straten benen vluchten weg…

Kristalbelletjes spatten parelzacht uiteen in duizend tinten…

wolken breien zich grijze dekens boordevol voel al nattigheid…

* er ontstond een kier toen jouw hand de deur verzocht zich te openen…

ballonnen dansen op de wind mee naar de zon vrijheid in kleuren…

Triest decemberweer; boerenwormkruid wiegt geurend als in de zomer. De vrouw krijgt weeën: kadetjes kauwen doet haar plezierig lijden. Het meer brult, schuimt woest: zeilen, wimpel en vlag slaan één trillende maat. Voor het zwarte raam staat een elektrische kaars, gloeit sierlijk schokkend. In de winterwei liggen schapen knus bijeen…

stiefelend de daken over naar de vorst het kauwtje…

libellenvleugels fonkelend en doorschijnend kostbaar als opaal met dank voor de foto: Pascal Vyncke, seniorennet.be…

langs de heerenweg overheerst de hele dag seringengeur…

de kaarsen van de jonge kastanje ze doven al…

ogen strooien zich nieuwsgierig de wereld in ademend leven senryu…

verzamel warm blauw als behang voor de toekomst onbewolkt zonnig…

goudgerand trekken zware wolken al zwetend door dertig graden…

Zilveren vogel tussen de witte wolken op weg naar de zon.…

tussen duin en zee buitelt de hond en sjokt de opruimplicht…

de vernieuwde slang kronkelt zonder omzien weg van haar oude huid…

laatste afgang blootvoets groet ik de zon het is te weinig…

Waar de tochten gaan dragen bloeiende sterren mij in een zetel. Brengt de schaduw licht in harten van kinderen, als de zon ondergaat. Weidse grasvlakten, lotussen aan de hemel, verdiept de melkweg. Blauwe regens aan de verre horizon, valt zonder druppels. Veel schapenwolken hemel vol verwachtingen, waar is de herder? In…

Blauwe lucht, het groene groen kristalhelder water Bloeiende bloem, stralende zon morgen is later.…

kardinalen steeds meer spinrag op die mutsen…

zichtbaar in het roosvenster een duif ik hoor hem koeren…

Een boom van een vent schuilt onder het bladerdak bang voor de regen…

zwaluwen scheren als streeploze straaljagers hoog in het strak blauw…

Ik kijk je nog na op weg naar je volgende honingbloemenfeest (Foto: Ben Haven - site: vlindernet.nl)…