En ik wacht op vlagen regen
Gedonder volgt op flitsend blauw
Ik denk niet aan de stille wegen
Die ik net nog nemen zou
En ik ruik de rust van angst
Die ik anders voel als licht
Maar die angst, die is nu donker
Is nu aan mezelf gericht
En ik hoor de klap van woede
Hierna leven kan niet meer
Dit is het eind, van al het goede
Mijn stille…
Met moedige ogen en een nieuwe blik
ben ik
op zoek naar
het spiegelbeeld
dat me
belooft
en gelooft
dat ik
zonder scherven
overwin
wat
verborgen
in mij
bestaat
en
zonder ogenblikken
verandert
in
blinde haat…
Niets is gebleven
en alles
is
verloren wat
ik niet wachten liet
toen ik weer verdween
en
dacht
dit is
de winst
die
mij niet uitlacht
en niet vraagt
waarom
ik zo graag
mijn
respect
verlies…
48.342
Bezig met laden