inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 835):

Incest.

Waar haal je de moed vandaan,
mij aan te spreken, aan te raken.
Hoe kun je je zo laten gaan,
mijn leven kapot te maken.

Ik zie alleen nog maar je ogen.
Ruik je adem overal.
Heb zelfs zelfmoord overwogen.
Ga door een heel diep dal.

Zelfs troostende armen voelen vies.
Zelfs handen die willen strelen.
Het is iets waar ik niet voor kies.
Kan het gewoon niet velen.

Ben tot op mijn botten bezeerd.
Heb mijn jeugd achter me gelaten.
Onbezorgdheid de rug toegekeerd
en kan alleen nog maar haten.

Schrijver: sandra, 5 september 2002


Geplaatst in de categorie: woede

4.3 met 54 stemmen aantal keer bekeken 2.218

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

melanie, 19 jaar geleden
Dit had nooit mogen gebeuren, echt niet. Ik herken dit, m'n vriendin ook.
nikha, 22 jaar geleden
Ik wens je ongeloofelijk veel moed, kracht en sterkte toe, en heel veel liefde en warmte..
Martien, 22 jaar geleden
Ik zie verschillende keren 'HEEL MOOI' staan, maar dit is alles behalve heel mooi. Ik zie in je gedicht je pijn en verdriet en dat gun je je grootste vijand nog niet. Ik hoop dat het schrijven je een beetje heeft geholpen om de pijn en haat die je voelt even te kunnen vergeten!!
Ik wens je veel sterkte.
silvana, 22 jaar geleden
Wat vervelend dat je dat allemaal hebt meegemaakt!
Maar zelfmoord is natuurlijk niet de beste oplossing ook al mag ik daar niks over zeggen.
Je moet ook onthouden dat er ook wel goede mensen op de wereld rondlopen! Veel succes ermee.
lucy, 23 jaar geleden
heel mooi
clara verhoef, 23 jaar geleden
heel mooi en met veel gevoel geschreven,
veel sterkte he! het komt goed :)
Robbe Wijnands, 23 jaar geleden
heel mooi
veel succes ermee
Anna, 23 jaar geleden
heel mooi

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)