Alle inzendingen over Leon

Ik zoen mijn lieve schat in het malse gras, tel vingerlicht de knopjes van haar bloes opnieuw, iedere keer met een andere smoes, vergis me telkens weer, te pas en te onpas Slim open ik nu de vele knopjes, langzaam genietend, één voor één, ik neurie, beweeg in mijn nopjes. Eens open, fleuren…

Mijn oude huiseik knoest belerend, verplicht me tot eerlijk mediteren over de liefde, hoop en leven. Hij knobbelt als mijn levenslied, klanken als geslagen gedachten. Een snoer van emoties, met refrein, een melodie van eenzaamheid.…

Leon De Meyer, een dorpsgenoot van mij, kwam in contact met Baron del Marmol en hielp mee om oude landbouwmachines in te zamelen voor het dorp. Hij bezocht Bassikounou twee maal: een keer samen met de baron bij het begin van het project en een tweede keer twaalf jaar later, na het overlijden van de baron.…