34 resultaten.
Eerbied: Het Zwaluwtje.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
49 Hallo, jij lenig behendig tuimelend zwaluwtje
met dat deftig witzwart pitteleertje aan.
Je tekent zwerkhoog met je gevorkt staartje
een fraaie schets in de blauwe hemelbaan.
Je vliegt, duikt en buitelt rondom rond.
Lekker rollebollen? Of dans je rock ’n roll?
Je scheert over het beekje en keert zo snel
met zinderende vleugels, trillend om je…
Naylita
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
79 Naylita, je ziet en voelt je nu reeds vrouw
mooi genietend, spelend hou en trouw.
Je eerste passen met vrije vleugels,
ongebonden, zonder mama’s teugels.
Naylita, espera, espera
een lange weg komt er dra.
Naylita, je bewondert je naakte lichaam
voor de spiegel, weg verdwijnt je schaam.
Naylita, je hoort woorden van genegenheid…
De kip en mijn spiegelei
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
223 De bruine kip broedt,
wat is het leven zoet,
met wat peper en wat zout,
mijn spiegelei wordt koud.…
Mijn leven is maar een wandeling
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
130 Mijn leven is maar een wandeling,
een rusteloze reisverhandeling.
Ik surf op wilde emo-baren van verliefdheid
maar mijn jeugdliefde echoot in reinheid.
Ik wandel en zoek immer naar haar om,
eens alleen en dan eenzaam, hyperdom
speuren naar een nieuw begin.
Mijn leven blijft een wandeling.…
Verander niet mijn schat.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
40 Verander niet mijn schat,
blijf je knap moedige sterke ik,
dat mooi open blad
vanaf je eerste geboorte kik.
Verander niet mijn schat,
blijf gelijk ik je zò goed ken,
zelfs met jaren die trekken
aan je yin en je yang,
helemaal geen belang.
Verander niet mijn schat,
laat de jaren maar voltooien,
je groeit mooier en mooier.
Leef je zelve…
Voor Mam’s geboortedag.
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
80 Ik heb je lief, mama-lief.
Je glimlach vlindert
vederlicht,
over je verlichtend
gezicht.
Je ogen dialogen
regenbogen,
in geboren open
mededogen.
Je mond kondigt
onomwonden,
volmondig
jouw antwoord
Ik heb je lief, kind-lief.…
Jij en ik.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
134 Mijn vulpen zoekt weifelend
het wit glanzend papier
Blauw lopen scheve letters
van holle woorden,
naar stotterende zinnen,
zinloos, betekenisloos.
Mijn zakdoek veegt driftig,
troebele bril en natte ogen.
Die het wazig schrift spiegelen,
onbeduidend verloren naast,
de afgeleefde kleurenfoto als
vervallen momentopname.
Wij, jij en ik,…
Fel Blonde Margriet
hartenkreet
4.0 met 69 stemmen
151 Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme.
Haar naam?
Die felle blonde? Voor zeker Margriet.
’t Kan me echt niet schelen, verdomme.
Zo’n lichaam?
Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied.
Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme.
Wat ’n blaam?
Margriet zingt, lacht met mijn liefdesverdriet.
Mijn stoer imago wankelt naar…
Lente.........
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
108 Jij lente, jij vruchtbare seizoensdromer,
zonnige voorbode
van een straks veelbelovende zomer.
Nabije woud, op de steile trotse bergwand,
ontploft
explosief in groen en bruinrode abondant.
Smal riviertje, glanst kristalhelder altijd weer,
drupt vlot
zenuwachtig dansend naar het grote meer.
Een buizerd, cirkelt hoog in de lucht,…
Hersenspinsels.
netgedicht
5.0 met 7 stemmen
83 Gebeurtenissen uit het verleden grijnzen
glashelder uit de donker diepe krochten
van mijn geheugen en geweten.
Foutieve en verborgen daden sluimeren,
vragen me telkens weer naar het waarom?
Steeds weer. Waarom? Waarom toch?
Tot ik ’t innerlijk verwoord, eerlijk en oprecht,
om mezelf te begrijpen en exact te bekennen…
Aan de vijverkant
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
89 Ik geniet, rustig, aan de kronkelende wateroever,
verscholen tussen beuk, berk en 't ritselend riet.
Spied naar muggen, larven en een rare parasiet.
Ik oog, een en al wonder, als ingewijde fijnproever,
naar een juffrouw, ietwat verdoken aan de waterkant.
Ze streelt genotvol en bevallig haar tengere navelband.
Ik fantaseer, geniet, 'n laveloze…
Eeuwige liefde en mijn kinderen
netgedicht
5.0 met 12 stemmen
130 Je geboorte een snoezig wonder,
in mijn armen zo intiem bijzonder,
roze wangetjes en een wippend snuitje,
hoe schattig, jij, mijn lief klein spruitje.
blauwe ogen, net sterren in je snoetje fijn,
de rimpeltjes nog vol met wat vaginaslijm,
Wat ben je mooi zo wondermooi.
Je hebt mijn DNA en mijn genen,
zodat ik eeuwig zal verder leven. …
Mijn levensboom
netgedicht
4.0 met 22 stemmen
154 Van uit mijn levensboom, eeuwig ingeworteld
met zijn knoestige stam, nu stug verweerd,
trekken groene jonge takken, onbeheerst
naar al die vreemd lokkende windstreken,
uitwaaierend en steeds verder reikend,
de oneindige horizon als gezichtseinder.
En bij iedere nieuwe bottende tak herbegint
het wonder van jeugdige telgen uit mijn leven.
Op…
Mijn kind
netgedicht
4.0 met 17 stemmen
152 Je doet je ogen open,
één voor één
en slaat me gade.
Ik doe mijn ogen toe,
één voor één
en ga te rade.
Ik zie je zo heel veel beter,
intens leef ik met je mee,
jouw levensloop, mijn replay.
Je vallen en opstaan,
je vreugde en verdriet,
je glimlach en je traan
Jouw leven, mijn bestaan.…
Dans der dansen
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen
195 Hoe geweldig danst ze toch, merengue, salsa, ook mambo,
samba hier, samba daar, ze laat zich leiden door een macho.
Ik dans alleen maar wat trage slow.
Ze draait soepel, beweegt romp, heupen en benen,
los van hem, wiegt ze verleidelijk en zo zegezeker.
Ik schuif wat onwennig op mijn stoel.
Schuchter neem ik haar hand naar de volle dansvloer…
Ik wil je kussen.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
127 Ja maar,
ik wil met je kussen,
vandaag, dolgraag,
gestaag, maar laag,
ik wil je hoofd kussen.
Nee toch,
Ik wil met je kussen
spelemeien, vleien,
bakkeleien, breien,
ik wil je hoofdkussen.…
Noah, mijn number seven, NBA-ster.
netgedicht
5.0 met 6 stemmen
141 Noah, snel winklend, nog sneller krinklend,
Gelijk het eeuwig ‘schrijverke’ van Gezelle,
op en neer, kwiek, een ongrijpbare pijlsnelle.
Noah is razend vlug. Noah keert en wendt,
Noah flitst dribbelend zijn man voorbij,
de bal kleeft aan zijn veeleisende handen.
De tegenstrevers liggen allen aan banden,
Noah richt, hij peilt, twee punten erbij…
Leyla
netgedicht
4.0 met 14 stemmen
159 Leyla huppelt, springt en danst,
haar gloeiend gezichtje glanst,
haar zingen een melodisch joechjachen,
wedijverend met uitbundig schaterlachen.
Leyla komt aangewaaid, druk gebarend,
armpjes, hoog uitgestrekt, vragend,
haar lichaam fleemt, ze is duidelijk moe:
“Vang me Tito lief, alsjeblief, pak me, toe?”
Haar glinsterende blauwe pretoogjes…
Aliqua.
netgedicht
5.0 met 6 stemmen
147 Naar gewoonte,
loopt hij iedere morgen
op gevoel, zonder zorgen
in warme zonneschijn,
wind, regen of mistgordijn.
Naar gewoonte,
bij avond al beuzelen,
keffen en neuzelen,
stipt, nauwgezet en krek
tot aan zijn geliefde plek.
Naar gewoonte,
hou ik goed in het oog,
gespannen als ’n boog
de ronde kont
van mijn hond.
Naar gewoonte…
De Rhône en mijn vergezicht
netgedicht
5.0 met 11 stemmen
171 Een bleke winterzon schuift, huiverend
tussen doorzichtige ijle nevelslierten,
omlaag over de witte bergflank, snuivend,
vluchtig geil, als een brutale versierder.
Langs de winterklare, doodsbleke waterkant,
versiert met blote sneeuwkristallen neerslag,
rilt de eeuwige grijsgroene Rhône, snelvliedend
maar ijzig koud, in zijn grandioos riviergebied…
Ik zou je nog.......
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen
389 Ik zou je nog eenmaal
willen spreken,
nog zoveel
met je delen.
Ik zou je nog eenmaal
willen danken,
al dat moois,
zoveel fraais.
Ik zou je nog eenmaal
willen tonen,
diepe spijt
voor je pijn.
Ik zou je nog eenmaal
willen beminnen,
omarmen,
je laten gaan
Ik zou je nog veelmalen…
Jeugdliefde
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen
260 Zo'n liefde,
zo mooi,
zo wonderlijk mooi.
Zo'n kus,
zo zacht,
zo wonderlijk zacht.
Zo'n streling,
zo puur,
zo wonderlijk puur.
Zo'n droom,
zo enig,
zo wonderlijk enig.
Zo'n liefde,
zo stuk,
zo pijnlijk stuk.…
Ik droom mijn steelse dromen.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
116 Vogels houden me schel fluitend gezelschap,
bloemen geuren in een kleurrijk landschap,
een hel geschilderd aquarel dit tuingewas.
Ik geniet van dit alles op het eenzame terras.
Rustig verscholen zit ik uit de sterke morgenzon,
mijmer en laaf me aan deze eeuwige oerbron
en slurp loos turend in 'n verse hete kop koffie
de weerkerende heimwee…
In Tremelo
netgedicht
5.0 met 5 stemmen
112 Een zwaluw scheert met een Philipshave over het water,
de specht trimt zijn vlecht en tokt om zijn Braun lader,
een tortel koert boertig om een nieuw scheermes in zijn Gilette,
de wielewaal wielt en waant zich de nieuwe Mondial vedette.
Terwijl Woerd de eend mondvol snatert met Palmolive zeep,
knijpt de pimpelmees pimpelend weer de Colgate tube…
De snoevende mus
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
133 Een drieste mus met heel veel lef en wat kakkere branie
schuilt pocherig uitdagend voor de natte wakke herfstregen
onder een enorm eikenblad en denkt van ‘maar gij nie’.
‘Droog blijf ik’, stoeft de snoefmus, 'op hoop van zegen'.
Plots vlaagt de schelmse wind en rukt hoog het eikenblad
en geeft de zwetsende mus, een gratis koud douchebad.…
De loopse eega en de geile jonker
netgedicht
5.0 met 8 stemmen
184 Een loopse eega en haar geile jonker, baron 'Prel-de-fleur',
liggen tussen de witzijden lakens van 't luxe hotel 'Grandeur',
spelen timide, met quatre mains, in mi be-mol en farce majeur,
Nabuco's vrijheid, malicieus in pudeur, keurig kuis in mineur.
Van opwinding besproeit hij haar te snel met zijn hete babeurre.
Ontzet antwoordt ze met…
De Patat
netgedicht
5.0 met 5 stemmen
131 Een dikke meelpatat, strak en vol in zijn dunne vel,
droomt wekenlang verwachtingsvol, vrolijk en fel,
van de orde der kokkerellen en hun dienstige gezellen,
van pikante chips, van krokante porties goudgele friet.
Maar vermits hij komt uit het foute aardappelgebied,
moet hij zich nu als banale veepatat tevreden stellen.…
Mijn liefste, herinner je Kathmandu?
netgedicht
5.0 met 13 stemmen
227 Mijn liefste herinner je, het steile pad naar Kathmandu?
Onze rugzakken droegen zwaar, onze voeten sleepten moe.
Links, de afschrikkende eeuwende Himalaya piek.
Rechts, bodemloos de groene jambalaya diepte.
We zochten vrede bij Boeddha en menig slinkse goeroe.
Mijn liefste herinner je, de schaduwloze brandende zon,
kwellende lege veldflessen…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen
280 Jaren verjaren,
woorden vermoorden,
verliefdheid vervliegt
liefde naar liegen.
Leugens uit liefdeloosheid.
Waarom, waarom?
Er rest alleen eenzaamheid.…
Roos der rozen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
175 Langbenig sensueel lig je zwijgend stil voor mij,
ontdaan van dat dunne ritselend folie inpaksel.
Je bent vastberaden, tot doornig prikken nabij.
Voor geen rede ben ik vatbaar, jij blijft mijn raadsel.
Je imponeert me niet met je rode petalen schoonheid,
mijn remmen gooi ik los, aanbid je gave volmaaktheid.
Je zwartrode knoppen wil ik titsen…