Netgedichten

netgedicht (nr. 82.672):

Alleen met Lavoisier

Ik zit stilletjes solo in mijn lui zeteltje
mijmer slim over koetjes en kalfjes,
over niets en ook over wissewasjes.
Plots grolt mijn gespierde bierbuik,
transitie van Duvel tot een drollig geluid.

Van schuimend gas naar duurzame energie?
Door bain-marie of zwarte voodoo alchemie?
Geëscorteerd met een aromatische labo reactie?
Lavoisier schiet me snel scheetsgewijs ter hulp.
Met zijn behoud aan massa in een gesloten stulp.

Bier, gas, energie, in een afgesloten vat?
Lavoisier kent chemie, maar niet mijn gat.
Van corpus delicti tot anus delicati
We starten een lekker babbeltje met ons twee,
prachtig toch, ik ben volstrekt niet meer alleen.