biografie: Leon Lucien Jean Wagemans
Naam: Leon Lucien Jean Wagemans.
Beroep: Rentenier.
Hobby's: Schrijven en dichten.
Reizen en thuiskomen,
Duvels drinken met mannen,
Engelen met lieve vrouwen.
Kenmerken: Levensgenieter en wereldburger.
Veilig aangezeild in rustige thuishaven.
Inzendingen van deze schrijver
41 resultaten.Mijn liefste, jij, het meer en ik.
hartenkreet
4.6 met 5 stemmen 
235 Mijn liefste, deze morgen bij mijn eenzelvig mijmeren,
luisterde ik naar de wind, bij het stille rustige meer,
hoorde ik je zwoele stem fluisteren, heen en weer.
De warme wind aaide me, ik zocht naar je lief gelaat,
verstomd en sprakeloos miste ik onze samenpraat.
In de uitbundige zon voelde ...
Alleen met Lavoisier
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 196 Ik zit stilletjes solo in mijn lui zeteltje
mijmer slim over koetjes en kalfjes,
over niets en ook over wissewasjes.
Plots grolt mijn gespierde bierbuik,
transitie van Duvel tot een drollig geluid.
Van schuimend gas naar duurzame energie?
Door bain-marie of zwarte voodoo alchemie?
Geëscort...
Sprekende stilte
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 282 Ze zei: ”Sorry, het is nu zo stil in huis”.
En de klok tikt in instemmend geruis.
Kalm rusten haar bevende handen
op de zachte leuning van de lege stoel
en tikken vingers trillend zonder doel.
Naast het grauwe doorgezeten zitbankje
zijn geknutseld pijnappel bijzettafeltje,
met daaro...
Zinnig woordeloos
netgedicht
4.5 met 8 stemmen 317 Woorden van troost,
zo kwetsbaar broos,
verblinden
in het oog van het ogenblik.
Mettertijd in scherven
resterend gesloopt,
hoopjes in
rouw, nostalgie en doodschrik.
De uitdagende lente komt er an
netgedicht
4.1 met 19 stemmen 281 De felle kardinaal vlamt en jaagt in ’t rood,
zijn geil poppevrouwtje flirt in felle nood,
ze wil hitsig spelen en stevig vrijen,
hij kan haar spijtig niet verblijen
hoe duivels graag hij haar ook wil pakken
een pluimke bleef aan haar poepke plakken
Mijn levenslied
netgedicht
3.8 met 10 stemmen 247 Mijn oude huiseik knoest belerend,
verplicht me tot eerlijk mediteren
over de liefde, hoop en leven.
Hij knobbelt als mijn levenslied,
klanken als geslagen gedachten.
Een snoer van emoties, met refrein,
een melodie van eenzaamheid.
De knopjes van haar bloes
netgedicht
4.8 met 28 stemmen 393 Ik zoen mijn lieve schat in het malse gras,
tel vingerlicht de knopjes van haar bloes
opnieuw, iedere keer met een andere smoes,
vergis me telkens weer, te pas en te onpas
Slim open ik nu de vele knopjes,
langzaam genietend, één voor één,
ik ne...
Eerbied: Het Zwaluwtje.
netgedicht
5.0 met 8 stemmen 265 Hallo, jij lenig behendig tuimelend zwaluwtje
met dat deftig witzwart pitteleertje aan.
Je tekent zwerkhoog met je gevorkt staartje
een fraaie schets in de blauwe hemelbaan.
Je vliegt, duikt en buitelt rondom rond.
Lekker rollebollen? Of dans je rock ’n roll?
Je scheert over het beekje en ke...
Naylita
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 335 Naylita, je ziet en voelt je nu reeds vrouw
mooi genietend, spelend hou en trouw.
Je eerste passen met vrije vleugels,
ongebonden, zonder mama’s teugels.
Naylita, espera, espera
een lange weg komt er dra.
Naylita, je bewondert je naakte lichaam
voor de spiegel, weg verdwij...
De kip en mijn spiegelei
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 432 De bruine kip broedt,
wat is het leven zoet,
met wat peper en wat zout,
mijn spiegelei wordt koud.
Mijn leven is maar een wandeling
netgedicht
4.7 met 15 stemmen 310 Mijn leven is maar een wandeling,
een rusteloze reisverhandeling.
Ik surf op wilde emo-baren van liefheid
maar mijn jeugdliefde echoot in reinheid.
Ik wandel en zoek immer naar haar om,
eens alleen en dan eenzaam, hyperdom
speuren naar een nieuw begin.
Mijn leven blijft een wandeling.
Verander niet mijn schat.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 207 Verander niet mijn schat,
blijf je knap moedige sterke ik,
dat mooi open blad
vanaf je eerste geboorte kik.
Verander niet mijn schat,
blijf gelijk ik je zò goed ken,
zelfs met jaren die trekken
aan je yin en je yang,
helemaal geen belang.
Verander niet mijn schat,
laat de jaren maar ...
Voor Mam’s geboortedag.
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 238 Ik heb je lief, mama-lief.
Je glimlach vlindert
vederlicht,
over je verlichtend
gezicht.
Je ogen dialogen
regenbogen,
in geboren open
mededogen.
Je mond kondigt
onomwonden,
volmondig
jouw antwoord
Ik heb je lief, kind-lief.
Jij en ik.
netgedicht
4.9 met 10 stemmen 292 Mijn vulpen zoekt weifelend
het wit glanzend papier
Blauw lopen scheve letters
van holle woorden,
naar stotterende zinnen,
zinloos, betekenisloos.
Mijn zakdoek veegt driftig,
troebele bril en natte ogen.
Die het wazig schrift spiegelen,
onbeduidend verloren naast,
de afgeleefde kleurenfo...
Fel Blonde Margriet
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 312 Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme.
Haar naam?
Die felle blonde? Voor zeker Margriet.
’t Kan me echt niet schelen, verdomme.
Zo’n lichaam?
Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied.
Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme.
Wat ’n blaam?
Margriet zingt, lacht met mijn ...
Lente.........
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 354 Jij lente, jij vruchtbare seizoensdromer,
zonnige voorbode
van een straks veelbelovende zomer.
Nabije woud, op de steile trotse bergwand,
ontploft
explosief in groen en bruinrode abondant.
Smal riviertje, glanst kristalhelder altijd weer,
drupt vlot
zenuwachtig dansend naar het gr...
Hersenspinsels.
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 240 Gebeurtenissen uit het verleden grijnzen
glashelder uit de donker diepe krochten
van mijn geheugen en geweten.
Foutieve en verborgen daden sluimeren,
vragen me telkens weer naar het waarom?
Steeds weer. Waarom? Waarom toch?
Tot ik ’t innerlijk verwoord, eerlijk e...
Aan de vijverkant
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 270 Ik geniet, rustig, aan de kronkelende wateroever,
verscholen tussen beuk, berk en 't ritselend riet.
Spied naar muggen, larven en een rare parasiet.
Ik oog, een en al wonder, als ingewijde fijnproever,
naar een juffrouw, ietwat verdoken aan de waterkant.
Ze streelt genotvol en bevallig ha...
Eeuwige liefde en mijn kinderen
netgedicht
5.0 met 12 stemmen 281 Je geboorte een snoezig wonder,
in mijn armen zo intiem bijzonder,
roze wangetjes en een wippend snuitje,
hoe schattig, jij, mijn lief klein spruitje.
blauwe ogen, net sterren in je snoetje fijn,
de rimpeltjes nog vol met wat vaginaslijm,
Wat ben je mooi zo wondermooi.
Je hebt mijn DNA e...
Mijn levensboom
netgedicht
4.8 met 22 stemmen 315 Van uit mijn levensboom, eeuwig ingeworteld
met zijn knoestige stam, nu stug verweerd,
trekken groene jonge takken, onbeheerst
naar al die vreemd lokkende windstreken,
uitwaaierend en steeds verder reikend,
de oneindige horizon als gezichtseinder.
En bij iedere nieuwe bottende tak herbegint
h...
Mijn kind
netgedicht
4.9 met 17 stemmen 326 Je doet je ogen open,
één voor één
en slaat me gade.
Ik doe mijn ogen toe,
één voor één
en ga te rade.
Ik zie je zo heel veel beter,
intens leef ik met je mee,
jouw levensloop, mijn replay.
Je vallen en opstaan,
je vreugde en verdriet,
je glimlach en je traan
Jouw leve...
Dans der dansen
hartenkreet
4.8 met 12 stemmen 388 Hoe geweldig danst ze toch, merengue, salsa, ook mambo,
samba hier, samba daar, ze laat zich leiden door een macho.
Ik dans alleen maar wat trage slow.
Ze draait soepel, beweegt romp, heupen en benen,
los van hem, wiegt ze verleidelijk en zo zegezeker.
Ik schuif wat onwennig op mijn stoel.
...
Ik wil je kussen.
netgedicht
4.7 met 6 stemmen 300 Ja maar,
ik wil met je kussen,
vandaag, dolgraag,
gestaag, maar laag,
ik wil je hoofd kussen.
Nee toch,
Ik wil met je kussen
spelemeien, vleien,
bakkeleien, breien,
ik wil je hoofdkussen.
Noah, mijn number seven, NBA-ster.
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 318 Noah, snel winklend, nog sneller krinklend,
Gelijk het eeuwig ‘schrijverke’ van Gezelle,
op en neer, kwiek, een ongrijpbare pijlsnelle.
Noah is razend vlug. Noah keert en wendt,
Noah flitst dribbelend zijn man voorbij,
de bal kleeft aan zijn veeleisende handen.
De tegenstrevers liggen a...
Leyla
netgedicht
5.0 met 12 stemmen 292 Leyla huppelt, springt en danst,
haar gloeiend gezichtje glanst,
haar zingen een melodisch joechjachen,
wedijverend met uitbundig schaterlachen.
Leyla komt aangewaaid, druk gebarend,
armpjes, hoog uitgestrekt, vragend,
haar lichaam fleemt, ze is duidelijk moe:
“Vang me Tito lief, alsje...
Aliqua.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 308 De Rhône en mijn vergezicht
netgedicht
5.0 met 11 stemmen 324 Een bleke winterzon schuift, huiverend
tussen doorzichtige ijle nevelslierten,
omlaag over de witte bergflank, snuivend,
vluchtig geil, als een brutale versierder.
Langs de winterklare, doodsbleke waterkant,
versiert met blote sneeuwkristallen neerslag,
rilt de eeuwige grijsgroene Rhône, sn...
Ik zou je nog.......
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 680 Ik zou je nog eenmaal
willen spreken,
nog zoveel
met je delen.
Ik zou je nog eenmaal
willen danken,
al dat moois,
zoveel fraais.
Ik zou je nog eenmaal
willen tonen,
diepe spijt
voor je pijn.
Ik zou je nog eenmaal
willen beminnen,
omarmen...
Jeugdliefde
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 437 Zo'n liefde,
zo mooi,
zo wonderlijk mooi.
Zo'n kus,
zo zacht,
zo wonderlijk zacht.
Zo'n streling,
zo puur,
zo wonderlijk puur.
Zo'n droom,
zo enig,
zo wonderlijk enig.
Zo'n liefde,
zo stuk,
zo pijnlijk stuk.
Ik droom mijn steelse dromen.
netgedicht
4.9 met 7 stemmen 252 Vogels houden me schel fluitend gezelschap,
bloemen geuren in een kleurrijk landschap,
een hel geschilderd aquarel dit tuingewas.
Ik geniet van dit alles op het eenzame terras.
Rustig verscholen zit ik uit de sterke morgenzon,
mijmer en laaf me aan deze eeuwige oerbron
en slurp loos turend i...
Meer van deze schrijver...
