Harold Schorren
verwelkomt en wijst op
de glazen collectekubus
voor een gift na afloop
Ik zit op de achterste rij
in de Pauluskerk te Breukelen,
een multifunctioneel kerkgebouw
waar beeldende kunst, moderniteit,
architectuur, instrumentale en
vocale religieuze composities
elkander treffend bevruchten:
"'N SCHITTEREND FORMAT"
Ik…
Haar uiterlijk was glad en strak, volmaakt
Haar huid glom als een gele boterbloem
Haar nagels had men vlak gepolitoerd
Gebrandmerkt in een sleuf
op maat gemaakt
Haar achterste egaal als een zamboni
Van afgemeten stukken dennehout
Geen reuzen uit het tropisch regenwoud
Maar ceder, eiken, essen en mahonie
Hoe kon ik echt van prullen onderscheiden…
De rivier twijfelt met trillende hand
Steeds verder weg van het brongebied
Haar tranen zoeken tastbaar land
Dat lijkt op de weiden die zij verliet
De laatste bomen van het bos
Staan op hun achterste benen
Laten verkreukte bladeren los
Zien de lage zon op hun tenen
Zolang ogen geruisloos waken
Rijgen zwijgende bomen aaneen
Leunen in lucht…
goed doorspoeld lichaam
Wandelen doe ik veel en graag
En bij het fietsen helpt de elektriciteit
Groene, want ik heb zonnepanelen
Eten doe ik zo gezond mogelijk
Maar snoepen blijft verslavend
En af en toe een sigaretje verstikkend
het liefst doe ik het meeste staande
met de rug recht en het hoofd omhoog
als artiest optredend voor de achterste…
Zeg, jelui op het achterste bankje, versta je me wel?
Ja, ’k zie het wel, ploerten, hoe je ginds zit te gapen,
Je zit in mijn heilig sermoen weer te slapen!
Heeroom, denk je, is wat kippig, hij zal hier ons niet zien,
Neen, apen, tot zelfs in de kroeg kan ik jelui wel bespiên.…
131
Bezig met laden