guur op straat
de wind huilt door de open stegen
het is ontzettend druk
een massa vreemde mensen kom ik tegen
ik voel me
- ondanks al die mensen -
hopeloos alleen
de harde wind, de regen
en mijn warme winterjas
zorgen dat ik nat verhit
verstrikt raak in m'n lange das
ik zoek een uitweg en zie dan
de etalage van een winkel
rijk…
zij
wij dus
willen uitdrukken
moeten schrijven
gedwongen worden
dus om ons zelf maar
te manifesteren
dwangmatigen herkennen
zich er in wanneer
het potlood niet
geslepen behoeft te worden
en het papier de spiegel is
van het moment
de wanhoop is dan nabij
ja, je neemt het juist waar
het is autobiografisch
ik zet mezelf in de etalage…