de dichter in mij

wat voegt dit nog toe
vraag ik me af
herhalen doe ik
oké, iets anders
geformuleerd dan
jij dat doet

soms aangepast aan
de heersende stijl
zo die er is
of aan mijn stijl
zo die naar
herkenbaarheid neigt

en maar trachten
weer te geven
wat ik, jij, hij, zij
wij dus
willen uitdrukken
moeten schrijven
gedwongen worden
dus om ons zelf maar
te manifesteren

dwangmatigen herkennen
zich er in wanneer
het potlood niet
geslepen behoeft te worden
en het papier de spiegel is
van het moment
de wanhoop is dan nabij

ja, je neemt het juist waar
het is autobiografisch

ik zet mezelf in de etalage
neen, zonder rosse kleuren
maar wel bezield
zo mag ik soms zeggen

en naakt maar dan
met kleding aan
ik wil gehoord
en gezien worden
of mijn gedicht
gelezen wordt

of het wel echt
een gedicht is
dat net gedicht is
als netgedicht

het eeuwig wachten
na de ejaculatie
(het euforisch gevoel bij
een afgerond gedicht)
de snijdende onzekerheid
(wachten op een cijfer
hoger dan vijf,
dat mijn gemiddelde
verstevigt)

ooit, ja ooit
komt het wel eens voor
dat ik me belangrijk voel
zonder achting van derden

achter het stuur van de auto
of met een lege aktetas wachtend
op de intercity naar Lutjebroek
of als ik alleen in
stationsrestauratie zit
en mijn lege agenda opensla

maar mijn borst zwelt altijd op
als mijn gekozen woorden
prachtig, goed, uniek
kortom superlatief
aangeprijsd worden
ja, dan denk ik

"doe ik het dan
toch niet voor niets,
dat dichten
in een nat hemd
tot diep in de nacht"

ja, ik ben goed bezig
in de aanloop
naar mijn memoires

er wacht de wereld
een open boek
vol met genummerde
pagina's

reflectie onzin

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 13 stemmen 637