Netgedichten

netgedicht (nr. 25.203):

Schouwspel

Schouwspel
Op excursie door zijn leven;
een schouwspel,meer niet,
als een afgelegde huid:maak
de geest los,spreidt haar uit,

zoals vleugels fladderen in volle
vlucht door de vrije onbegrensde
ruimte;naar zee,op zee:
uitgemergelde vrede van het

woelige water,niets meer dan zee:
hetzelfde als een doodsverlangen;
rust,van de wijde watervlakte,
een schouwspel,meer niet.