4086 resultaten.
Happy End
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
22 De vervulling van een wens
is even een geluk
een goede afloop
als je daarna doodgaat
of een begin maakt, met iets nieuws
een volgende fase of stap
Voor een blijvend Happy End is het
hiernamaals uitgevonden
en de troost
die je ontleent aan nakomelingen
met de bijgedachte dat later, ooit
alles goed zal komen
Zo gaat het
zonder een…
In onze verbeelding verbonden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
24 Mijn woorden en maniertjes
mijn smaak en behulpzaamheid, alles
is me keer op keer voorgedaan
Samen zijn wij een kopie van mensen
die samen ook een kopie waren
van mensen van mensen
unieke verzamelingen
van gewone gewoontes
en algemene eigenaardigheden
in een tijdelijk lichaam
dat een grens trekt
tussen jou en mij
tussen al de zielen…
10de symfonie van het leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
35 De synagoge was een paardenstal
van het leger, nu is het wit weer wit
en goud, een romantisch gebedshuis
in katholieke kleuren
Geld en sleutels gaan apart
van ons naar binnen
De poortjes piepen maar
iedereen mag doorlopen
al moeten de mannen opzij
langs de gastentafel
om een keppel te pakken
De vrouwen zijn vrij
eerbiedig van nature…
Wonen aan erven, straten en kades
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
41 Archeologen van onze tijd
monsteren het blootgelegde zand
tussen de funderingen
voor de toekomst
Retro is modern
auto's worden geweerd
toeristen consumeren
de oude stad
Het grote geld rolt
buiten het centrum
Binnen de grachtengordel
romen vergunningen het af
De bewoners verlaten
de harde wereld
van steen, glas en beton
ze wijken…
Brandend zand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
48 In het witte warme zand
Voelt jouw lichaam
Heerlijk koel tegen ’t mijne….
Zonnestralen zetten jouw huid
In ’n oogverblindende glans,
’n Glans die alles doet verdwijnen….
Jouw hete kussen
Branden vurig
Op mijn koortsige lippen….
De branding lokt,
Om samen te deinen
op de golven van verlangen….
Tot in ’t koele maanlicht,
Onder…
Brandend zand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
46 In het witte warme zand
Voelt jouw lichaam
Heerlijk koel tegen ’t mijne….
Zonnestralen zetten jouw huid
In ’n oogverblindende glans,
’n Glans die alles doet verdwijnen….
Jouw hete kussen
Branden vurig
Op mijn koortsige lippen….
De branding lokt,
Om samen te deinen
op de golven van verlangen….
Tot in ’t koele maanlicht,
Onder…
Schommelend in het wonder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
45 Vanzelf was ik
mezelf, het bezielde
lichaam met mijn naam
Spiegels hielpen me
als puber mezelf te zien
mijn haar, mijn neus, mijn figuur
Een leven later
splits ik mijn lichaam
af, steeds meer
afstand neem ik
van de gebreken van
ouderdom en ziekte
om mezelf te blijven
herkennen als wie
ik geworden wil zijn
geestelijk veilig en…
Schommelend in het wonder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
38 Vanzelf was ik
mezelf, het bezielde
lichaam met mijn naam
Spiegels hielpen me
als puber mezelf te zien
mijn haar, mijn neus, mijn figuur
Een leven later
splits ik mijn lichaam
af, steeds meer
afstand neem ik
van de gebreken van
ouderdom en ziekte
om mezelf te blijven
herkennen als wie
ik geworden wil zijn
geestelijk veilig en…
Vroeger
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
78 Mijmerend over de tijd van weleer,
Waan ik me een jonge heer,
Die nog geen zorgen kent,
Ik nog een speelse jongeling ben.
In de zandbak op de kleuterschool
Mocht ik als ‘dokter’ in slipjes zien,
Bij meisjes daar iets anders school,
Later mocht ik ook hun borstjes zien.
Was alles nog onschuldige kinderpret,
Ging je niet met hen naar bed,…
Ongewrongen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
45 Aan openbare tafels en
op feesten samen
door de muziek heen
pratend een gele gedachte
oranje zien worden
open en blozend
in het nest van drukte
warm vervloeien
in gastvrij gemak
nat van het leven
ongewrongen
uithangen in elkaar
en dan weer gejast
buiten de muziek
van de regen in…
Euforisch levensdoel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
96 Een zachte fluistering,
Met ’n verholen hunkering,
Bereikt mijn luisterend oor,
De stem ik gaarne hoor,
Die mijn ten diepste raakt,
Mij tot willoos wezen maakt,
’n ultiem euforisch gevoel,
Op weg naar m’n levensdoel.…
Geboren in licht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
47 Geboren in licht
proeven wat leven is
buitelen en rennen
voluit lachen liefst van al
en het wiel draait het water
rond de aarde en daaromheen
winden met wolken en
het vuur van de zon
het wiel van schoonheid:
de seizoenen
bamboespruiten en bloesems
die allemaal sterven
de fladderende vlucht van de veldleeuwerik
de wonderen van het bos…
Wereldreis
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
70 Ze reist de hele wereld rond,
Bezoekt ver weg gelegen plaatsen,
Van toeristische paradijzen,
Tot stille en ver afgelegen oorden.
Dat doet zij met de gordijnen dicht,
Bij een kleine schemerlamp,
In haar knusse luie stoel,
Met de reisgidsen in haar hand.
Zij kan je verhalen vertellen
Over alle windstreken ze bezocht,
De mooiste natuur…
Steentjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
52 Elke dag leg ik steentjes
in mijn bloed om mezelf
af te remmen
tot wat mensen normaal vinden
maar ze hebben geen idee
van de vleugels die ik had
het geluk en het feest
dat het leven kan zijn
Er valt zoveel te genieten
wanneer ik licht ben met
open poriën en een ruim
lichaam waarvan elke cel trilt
op strelingen en muziek
de fijnste…
Lage wal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
130 D’levensark vaart voort,
De dood is ongewenst aan boord,
Het leven viert het leven,
Verwacht zo d’dood te overleven.
Met d’levensark varen
Over d’baren kent vele gevaren,
Die ’t leven aan boord bedreigen,
Voortdurend in ’s levens nek hijgen.
Wijl ’t landden in ’n veilige haven,
D’annalen van gewagen,
Wind blies d’ark naar d’lage…
Vlinders en bijen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
79 Vlinders fladderen om ons heen,
Wijl warm ’t zonnetje scheen.
Bijtjes zoemen rond de bloemen,
Wijl wij zijn aan ’t zoenen.
Donkre wolken trekken saam,
’t Is met fladderen en zoemen
Gedaan. Wij gaan met zoenen
Door, zijn nog lang niet klaar.
Dan regen klettert op ons neer,
Wij willen wel nog steeds meer,
Regen deert ons geen van beî…
Erg lekker
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
82 Ze kwam hem tegen bij de super,
Voor de ijsjes in de vriezer.
Ze stootte hem aan en zei:
Heb jij er zin in saam met mij?
Hij zei haar enigszins verbaasd:
Ja, dat wel, maar niet hier!
Dat begreep ze niet meteen,
Tot haar ’n lichtje opging.
Toen klaarde haar gezicht op:
Natuurlijk niet hier, maar bij mij!
Nou, dat maakte hem erg blij…
(On)beantwoord verlangen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
95 Zijn eenzaam hart huilt,
Wordt niet door haar gehoord,
Wijl zijn onuitgesproken woord,
In zijn hart verschuilt.
Het onvervuld verlangen,
Dat hem nu al zo lange kwelt,
Is ’t enige voor hem telt,
Kan niet haar aandacht vangen.
Voor zijn verlangen bleef ze blind,
Nimmer zag ze hem staan,
Liet nooit merken ze van hem vindt.
Hij plengde…
Smachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
83 Zij staarde in de verre leegte,
Ontging nabij haar wachtte,
Zeer naar aandacht smachtte.
Tijd verstreek zonder zij ’t merkte,
Wijl ’t smachtend verlangen sterkte,
Zonder dat het haar aandacht kreeg.
Zo gingen al vele jaren voorbij,
Smachten langzaamaan vliedt,
Maar haar aandacht gaf zij niet.
Het smachten naar haar aandacht,
Is nu…
Ben ik, vluchtig
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
68 Schrijven om te delen
en anoniem te worden
gehoord en gelezen
Verder niets alsjeblieft
Voor mij geen wierook
met pluimen, ik deel iets
van ons allemaal, ik geef
spiegelbeelden van het leven
Het zijn stukjes
van mijn bestaan, niet van mij
Hoogstens een enkele gedachte
komt van mij…
Eeuwig leven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
76 Als ik in de verte schouw
Met mijn ogen dicht,
Zie ik het gezicht van jou,
Dat in ’t duister licht.
Als ik dan m’n ogen open doe,
Verdwijnt jouw gezicht
Weer in ’t verre duister van toen,
Even terug in dit gedicht.
Als ’k jou ook met open ogen zag,
Zou ’k je altijd bij me weten.
Als dat geluk me overkomen mag.
Wil ’k daarvoor alles…
Het plein zingt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
55 Ik zie de late en de vroege
mensen in verlichte kamers
waar de gordijnen niet dichtgaan
Ik zie in het schemerdonker
van de ochtend mannen
zitten praten op de banken
in de kring van het plein
dat dan begint te zingen
in de bomen die daar wonen
Alles gaat maar door
van gisteren naar morgen
zonder begin en einde
Er is geen richting…
Vullen / Legen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
77 Jong haalde ik de wereld
binnen, ik vulde mij
En elke dag, gevoed
door eeuwenwijze vrouwen
was ik blij te groeien, groter
dan Alexander de Grote
Baruch en meester Kong
Ik trouwde en kreeg kinderen
Huiselijke gewone jaren
van vrede en vervulde wensen
Het ging maar door, de mensen
met wie ik sprak, de plaatsen
waar ik steeds kwam, de…
Kracht
poëzie
3.0 met 10 stemmen
2.687 Ik wens mij een koperen kop,
Koel, vaardig te aller uur;
Geen mijmrend hoofd, nu licht, dan zwaar,
Straks brekend, berstend uit elkaar;
Vol storm of zand of vuur;
Een hart, dat, als een friese klok,
Sloeg met gelijke klop!
Geen ding, bij iedere vreugd of smart,
Bij ieder tochtje uit de vert’,
In driftige galop.
Ik wenste mij een effen…
Leeg en vol
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
71 Veilig op de stoep
de straten door, rondkijken
en zien wat er is
Het als iets bijzonders zien
Me warmen aan het vuur
en in de vlammen turen
Gedachten laten verteren
zonder ze te missen
Luisteren naar het ruisen
van de waterval, regen
Me schoon wassen
van wat er komt
Cirkelen als een biddende
vogel, alles en niets zien
Tot er een…
Varen boven zee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
61 Ballonnen varen boven zee
en in gedachten vaar ik mee
de wereld in, vaar ik over
wapperende was
Onze schaduwen glijden
door de poort der winden
adem van de zon en de maan
het fluisteren van geheimen
Onze schaduwen drijven
over de sfinx zodat haar
blinde ogen even naar ons
lijken te knipperen
Ook de wijzers van de klokken…
"De Spoedcursus"
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
138 We worden geboren met een rugzak vol vragen, in een wereld die antwoorden verkoopt in pillenvorm. Elke angst een diagnose, elke traan een symptoon. We leren lopen op deadlines, ademen tussen afspraken door. De stilte is verdacht, de rust een luxe die we onszelf niet gunnen. En ergens, diep vanbinnen, fluistert een stem die we nauwelijks horen: "Je…
Samen ademen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
70 Voor papa waren de liefste woorden
ze kloppen in mijn hart
maar nu zijn ze voor jou
Nu is alles anders
nu weet ik dat ik pas
nu volwassen ben
Mijn brein is verbouwd
en dat weet het
mijn borsten zijn anders
en mijn armen zullen voortaan
onhandig leeg op jou wachten
wanneer jij elders bent
Ik ben gelukkig en zal dat zijn
als jij het…
Laat de echo maar schallen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
83 Schreeuwen in een leeg gebouw
waar niets wordt gemaakt
klinken de geluiden door
op zoek naar zinnige woorden
waar het gedicht kan beginnen
Zo klinken de klanken
in een samenspel van vormen van geluiden
om ze telkens terug te laten keren
en de zinnen tot het laatste woord af te laten breken
laat de echo maar schallen
uit een diepe put…
Stiefmoedertje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
73 Zwervers zijn de sprookjes van de stad
slecht vermomde gevaren, grijnzende
tanden boven mijn kinderwagen
Ik oefen me in gewoon
aardig zijn, ik oefen me
in glimlachende gedachten
Maar een kind, mijn kind
laat ik geen pokdalige pad of
landlopende koningszoon kussen
hoe waar het ook is
dat boze feeën, oude koninginnen
heksen, hongerige…