Alle inzendingen over familie

het lot en zijn gezin hebben hem benoemd tot pappa een geslachtloze verzorger met als hoofdfuncties die van hulpverlener alsmede verstrekker van onderhouds- en zakgelden hij is nu doende zijn geheime driften te sublimeren…

als een op hol geslagen antiloop liep ik weg voor verdriet stuurde ik vol valse hoop mezelf met een kluitje in het riet stak ik liever mijn kop in het zand en blijven beweren niets aan de hand besef ik nu dat lost niets op maar kost je wel zelf de kop recht ik nu schouders en rug wil ik al kijkend voor uit beginnen aan de weg terug…

Visserslatijn. Mijn vader, nu wel stokoud, heeft mij zondag nog verleid in zijn bootje van verweerd hout te stappen, waarin hij me onhandig leidt, langs elke bekende rietkraag. Waar behalve kabbelend water, en het geruis van het riet, en na elke windvlaag, de stilte heerst. Je hoort er zelfs de vogels niet. “Deze stek”, zegt…

Veel van mijn schaduwen blijven achter in het zwart van het besef eigentijds en voorbij de polder is eenvoud de vrijbrief van mijn bestaan niets verontrustends moeder laat mijn hand nu maar los want jij kent de dood zoals geen ander geleefd heb jij zeker al was je afscheid voor mij een feest maar nu weet ik wel beter zonder jou was ik…

lieve milan bijna al ben jij twee jaar veel te kort mocht ik jou kennen maar je zit voor altijd in mijn hart al zal het jaren nog duren hoopvol blijf ik op je wachten je dan te omarmen en met oma liefde verwarmen geduldig en trouw zeg ik dagelijks in gedachten lieve milan oma houdt van jou.…

Lieve oma, U bent nu 9 jaar dood. Maar ik weet het nog als de dag van gisteren. Samen naar de treinen met auto´s kijken. En elke mooie auto wou u hebben. Elke keer als ik bij u was, moest ik Bambi kijken. Ik denk dat ik hem wel 100x gezien heb. Ik had ook een speelgoedkeuken van u gekregen. Daar was ik zo blij mee. Zelfs zo blij dat ik voor…

lieve vanni oma wil zeggen ik hou van jou ook zonder zien denk ik aan jou maandag word jij alweer tien o zo trots is oma op jou altijd ben je in mijn gedachten en ik zal heel geduldig wachten tot ik jou weer mag omarmen en jouw hartje mag verwarmen met mijn liefde zo oprecht ooit komt alles goed terecht…

zilte tranen op mijn wang het is donker ik ben bang ze blijven komen uren lang ik krijg mezelf niet in bedwang steeds weer denken aan jou en mij dat het over is en voorbij verdoofd door pijn de weg nu kwijt vervaagd van de realiteit droog ik triest mijn gelaat kijkend naar de dageraad een nieuwe dag breekt weer aan ik strek mijn…

wiegend in mijn buik ik voel je bewegen elke dag een beetje meer ieder trapje van jou maakt mij blij doet mij stralen geeft mij warmte en het gevoel wij zijn samen zo klein als je bent fragiel en teer schenk je mij vreugde telkens weer verlang ik vol liefde naar de dag van jouw geboorte ons samen zijn je kunnen ruiken zien en voelen…

geen idee of voorgevoel nooit gedacht of durven dromen dat het met ons zo ver zou komen ruzie strijd haat en nijd verbannen verstoten is wat ik voel weg de glans weg mijn doel geen gezin geen samen zijn leef ik op herinnering blijf ik eeuwig van jou houden en hopen op hereniging…

Kleine mussen die spelen je weet wel... tsjilpen wat hier en daar alles door elkaar... 't zijn mijn zussen die mussen ze krijgen alles voor elkaar ten minste voor 't afgelopen jaar…

als klein kind al mocht ik ervaren pijn verdriet pech-geluk vier jaartjes pas zo klein en onschuldig ging mijn leven al stuk opgesloten op zolder door mijn moeder die zei enge mensen buiten zo gingen we slapen gerust en blij niet wetend dat ons moeder koos voor een ander partij op zoek naar haar man zonder kindjes daar bij zo kreeg…

hoe het ook zij of mij zal vergaan jij blijft het symbool in mijn bestaan van liefde wanhoop trouw en moed maar ook in voor- en tegenspoed denkend aan jou leef ik mijn leven verdriet en pijn zijnde samen verweven ga ik wel mijn gang hoezeer ik ook naar jou verlang.…

Er is niets tegen sterker nog ik kan het billijken dat generatie a instrumenteel is bij het veroorzaken van generatie b Maar dat zulks de opheffing betekent van a is wat minder ten minste in mijn beleving hendrik…

Het staat er met zwarte viltstift op het ei in de witte vijzelkom voor grof zeezout als daar geen liefde uitspreekt weet ik het niet meer…

onze buurman heeft zijn Dafje weggedaan nu is er een lege plek in de straat vader sprak, hoe zal hij naar het werk gaan? met een fiets komt hij te laat! daar werden wij stil van ook aan tafel zeiden wij niets het idee van onze buurman zomaar naar kantoor op een fiets! later sprak ik over regen en wind en over gevaarlijke natte wegen maar…

als een rots in de branding zo zag jij mij. jouw onbevangenheid maakte mij altijd zo blij. tot jij mij plots verstoot heel hard en koud: weg is ons leven saam geen glimp nog van jou, helemaal niets. rest mij alleen nog pijn en verdriet. hopen is al wat ik nu kan ooit komt het toch wel goed? jij bent mijn kind mijn vlees en bloed. dag…

ik kan niet zonder haar want zij gelooft in mij wij horen bij elkaar want als ze al naar mij kijkt ze staat altijd naast me tot het uiterste einde want ik ben haar jongen ik zie de toekomst van ons allebei ik hoop dat je trots bent op je eigen vent ik ben wel op jou trots dat je later op straat loopt en mensen zeggen jij bent bekend wij…

tafel uitschuiftafel oorverdovende piepscharnieren aanschuifstoelen uit alle hoeken en gaten kwamen kinderen aanzetten, aanzitten terwijl de tafel nog nakreunde kruimige aardappels en smakeloze groente je kreeg het niet weg maar toch moest je bord leeg alleen op woensdag en zondag was er jus…

met twaalven waren wij bevuilden het nest op verraden dagen die speels de opstand getuigden het verlies is nooit uit de lucht geweest kwam met elke ademtocht dichter zo ook de doden onder ons zij werden van alle franje bevrijd uitgekleed tot op het bot ecce homo wat wist hij op den duur in de verte een vaag vermoeden van…

Jong en oud tegelijk Dat ben jij Een warme aanwezigheid Dat ben jij Zo bijzonder zo zeldzaam Dat ben jij Met veel liefde alles gegeven een heel lang leven Je bent uniek een pracht mens Dat ben jij…

de jaren tussen beide in konden de pret niet drukken met gelijke hum en nukken kenden zij elkander vanaf de eerste blik die herkenningsklik bracht telkens rust en vreugde waarop beiden zich verheugden het kind nam aan wat opa gaf en ook omgekeerd was de oude zeer vereerd met wat de kleine bood gezeten op zijn stramme schoot het knuistje…

het juiste woord kan ik niet vinden zo een dag als vandaag verwacht je niet het leven volgt een omgekeerde weg verdriet en vooral veel vragen afscheid nemen was nog verre toekomstmuziek mama, onze moeder, wou nog met haar kinderen een stuk levensweg bewandelen ze hield van ons een dipje werd met een blik naar een kind weggevaagd vol energie…

Door langdurige tandeloosheid -ze is bang voor de tandarts- heeft Oma 'n nogal klein mondje we zien het niet meer, alles went Oma gaat ons vandaag verrassen ze vertrekt vroeg naar de stad en komt thuis met een kunstgebit; haar lach, van oor tot oor wijd alsof ze met ‘n kleerhanger vrijt betoverd; we zien alleen tanden waarachter…

Ik wil je even zeggen hoe bijzonder jij niet bent jij die vanaf het begin mij het allerbeste kent Ik wil je even zeggen dat ik je nooit zou willen missen Je in mijn hart bewaar nooit uit zal wissen Ik wil je even zeggen dat ik je enorm bewonder Mijn grote zus ik kan niet zonder Ik wil je even zeggen dat ik heel trots ben op jou Ontzettend…

Ma's oude klok Snijdt de warme tijd In kleine eeuwigheden Goedkeurend, tevreden Haar aanwezigheid Met een blauwe hap Veilig schuilend Hoor ik wilde wind Door de verlaten Den Helderse straten Klagelijk huilen De klok slaat huiswaarts Terwijl een machtige storm De Noord-Hollandse kusten plaagt Mijn kraag hoog opgezet Warm ademend…

Als het weer eens moeilijk gaat, je hebt schulden of sta op straat, en het gaat met jou heel slecht, dan kun je altijd bij je ouders terecht. Zij zullen je helpen zo lang zij kunnen, en ook je kinderen zullen zij alles gunnen, maar wie zorgt voor hen als het niet meer lukt thuis, heb jij dan tijd of wordt het voor hen een rusthuis. -----…

Mijn zusje mocht de wereld alleen maar voelen Ze deed dat met een glimlach Nu niet meer…

Een hond, een vader, een moeder en drie kinderen hoeksteen van de maatschappij vrolijk vliegerend op het strand een tableau vivant passend in Nederland…

Nog raarder dan dat we niet meer kunnen lachen praten elkaar aanraken is dat ik je portret heb neergezet en dat je nu al bent veranderd in verhalen. Dat je over nog wat jaren via de prullenmand bij oud papier belandt vergeeld, een beau van oma, geen één van je opeens extravagante gepassioneerde onberedeneerde jongehonderigheden heel.…