Alle inzendingen over emoties

Tekst geschreven op de muziek en het ritme van ‘When I was your man’, zoals gezongen door Bruno Mars, zie link. (Herhalingen staan tussen haakjes.) Hetzelfde liedje maar het voelt nu heel anders aan Jij wilde graag dansen, je wilde naar party’s gaan Ik had geen oog voor jou, alleen voor mijn eigen wens En dat jij bij me hoorde, begreep geen…

Wat brengt de Dag? De Avond. Wat brengt het Leven? Dood. Wat wil mijn hart gehavend? Rust na nood.…

Een kruispunt van falende wegen In een bergachtig gebied Waar de lawines vallen als regen Om hoop te bederven Wilskracht niet meer te verwerven Bang voor het einde van de dag Hoe ontwaak je nog uit deze nacht Schaamte voor je wezen Om voor je medemens te vrezen Maar wat als je vader zegt ‘Ik ben trots op jou’ Lijkt het van binnen Dat…

Het verstand zegt nee maar het gevoel Verblindende uitzinnige extase Bestormt de hemelboog kent geen oase Van rust, geen middel schuwt het voor het doel Vernedert en bespot de goede rede De helderheid ervaring juiste weg Bezonkenheid heeft er geen enkele zeg In razernij wordt wijsheid blind gemeden…

Als woorden met elkaar praten en zinnen elkaar lezen kunnen beelden elkaar zien en harten elkaar voelen…

Ik ben klaar voor fijne dingen Wil niet meer in mineur Heb veel pijn overwonnen Ga verder met een lach Het leven lacht me toe Voel warme zonnestralen Kan weer vrij genieten Plezier schijnt in mijn ogen Ik grossier in mooie dromen Echt daar kan ik wat mee Krijg nieuwe goede inzichten Over mijn levenswandel Ik wil niet meer wegkruipen…

En weer is het het toeval dat mij op het juist moment Onverwacht en zomaar aan een wandelaar verbindt Een vrouw die ongevraagd en uit zichzelf haar lot vertelt Ontwapenende medereizigster in mijn coupé Een geval van Magic Time - voor mij echt ongekend…

Elke morgen, elke dag opnieuw, wordt de pijn steeds weer geboren. Krijg ik telkens die rauwe duw, je voor altijd te hebben verloren. Neem dan je badjas in mijn armen, ruik die o zo bekende geur. Laat mijn hart hierdoor verwarmen, en het ochtendlicht dat krijgt nu kleur. Kijk naar mijn handen, recht mijn rug, roep de morgen na zijn…

Een kleine waarheid ontvouwt zich vrijwel onzichtbaar voor de mensen om ons heen in deze vreemde wereld we vinden elkaar lief en sturen liefdevolle berichtjes over hoe het gaat met de ontheemde vlinders in het weidse wolvenland Zou het liefste de havenboezem willen volgen met mijn lucide dromen mijn harde hoofd tegen jouw torso jouw…

Mijn leven, mijn karakter, mijn aarde Ik vroeg mij af waar wij waren? Lopen en lopen, denken en denken, dwalen en dwalen, met m’n voeten onder de blaren. M’n eigen die ik spaarde, het besef van mijn eigen kwade. Mijn leven, mijn karakter, mijn waarde Ik vroeg mij af wat doe ik op deze aarde? Schrijven en schrijven, huilen en huilen, praten…

Goudgeel weer het bier en lollig de jongens. Waar moet dat henen? Mijn plan om non te worden weer twee weken uitgesteld - eerst wennen aan het idee, de drie geloftes onder mijn armen nemen in plaats van - goudgeel bier loopt langs mijn wangen. De jongens raken mijn armen aan. Waar moet ik heen? Boerend vertel ik een mop iedereen lacht terwijl…

In de sombere wintertuin zie ik onzichtbare dieren nog voor het regenen in een droom verdwijnen er blijft een grijze wereldtaal aan de veel te diepe afgrond van mijn geheugen hangen om stille getuige te zijn van het feitelijke mezelf zijn tegenover jou ontluiken de eerste bloemen alsof het nooit winter is geweest er zit een…

denk eerst  eens na voordat je  met woorden een ander kwetst kijk eerst eens naar je eigen fouten voordat je  over die van een ander kletst…

de woele aarde bekomt haar tijd in alle facetten waar kleuren aan voldoen, de rijpheid van het heden ontgaat vervloekt de monogame chaos van dit kil bestaan de tijd die mij voldaan het leven tracht te herzien als een reis door de doornen van mijn ziel, verzekerd van mijn dromen laakt elk seizoen dezelfde kreet die mij ten dele laat waden…

door de glazen van ver voor gisteren, het klopte op de eenvoud waarin anderen zich gedroegen alsof het de parels waren die zelfs schitterden in het vale filigrein van tekortkoming en ongefilterde pijn afijn, het is gelukt, de bodem onder mijn voeten kent geen aarding meer, losgeslagen als een tochtige termiet is mijn paradigma meer dan…

het is zoals het is hoe zou het anders zijn je bent  zoals je bent hoe zou je anders zijn ondenkbare gedachten  bevolken onleefbaar leven onuitgesproken wensen stapelen zich op in onvervuld verlangen onuitputtelijk geduld wacht op de uiteindelijke redding…

Die wachtte was te goed in doodverzinnen. Weghelften weg, begroeide grond verschoven, meren gezwollen, als bij wie ver, met tijdelijke namen, in de slaap verrast. Die wachtte dacht een strand, had zich in zand verpakt, nat zand dat plakte, hoofd eruit, een hand om plat te slaan, dat elke vrouw beschreven in een mal. Pak dit maar uit. Stel…

De wereld is een fluit met zoveel duizend monden. En elkeen blaast zijn lied. En ’t maakt een droef geluid waarin ik niets van eigen klank heb weergevonden. En gij? misschien hebt ge ook getikt aan meenge ruit en werd ge als ik weer feestelijk wandelen gezonden. Nochtans: ik heb gedroomd, gehoopt; en ik droeg boete. ‘k zag de Alpen, Vlaanderen…

Ik voelde mij als een kogelvrij vest, niets kon mij raken. Voor donder en bliksem was ik veilig. Stormen deerden mij niet. Zelfs het duister kon mij niet opslokken. Maar ik miste het Licht!…

Langs Griekse beelden torst een oude vrijster Achter mooi groene blouse haar dubb'le toren: De Zeuskop kan maar matig haar bekoren, De Mouzageet bewondert ze ook niet bijster; Tot, plots, ze een roep, zoetlijk als van een lijster, Van tussen 't groene heuvelpaar doet horen, De jongen ziend met in zijn voet de doren: 'Zo'n snoes! - Het wurm…

ze droomde liep in een bos ze zag alleen maar bomen er was geen zon, geen licht geen lucht, geen wolken alleen maar bomen de sfeer was dreigend duisternis overal ze was alleen met angst voelde zich opgesloten, beklemd zag geen verleden geen toekomst, geen heden ze zag alleen maar bomen toen was daar die open vlakte zo vrij en…

Vandaag kwam gisteren opnieuw tot leven Als long time yesterday in yesteryear Een bomexplosie richtte mijn vizier Op toen, Melissekade Leidsche Rijn Voor mijn verdrongen geestesoog verschenen Castellum Hoge Woerd Heliomare De Dampkring Westerlengte Evenaar Monarchvlinder Partout en Pratumplaats De Réaumur Beaufort en Fahrenheit De Johanniterweg…

Hoe tranen vol herinneringen en verhalen met kleine straaltjes ergens overlopen of nieuwe klanken en kleuren met zich meebrengen om te blijven hangen op de geneugten van het leven Bekleed met een deken van fluweelzacht, diep in mijn breekbaar hart geraakt. Terwijl ik de dag ademhaal, barsten zij stuk voor stuk uit Stromend als een water die zich…

Altijd geweten dat je terug zou komen. Een winter lang op je gewacht. Soms wakker liggend in de nacht die duistere geheimen wikkelde om bomen. Altijd geweten dat je er nog was. Bijna vergeten soms. Dan kon ik zingen en lachen door de tijd. Hoe ongezien en onvermijdelijk verborgen in de dag bleek je aanwezig. En nu je er weer bent begroet…

kapotte dromen gerafeld stukgeslagen  in het diepste kermen schrijnende klanken van onverteerbaar verdriet  ondoordringbaar  verward in kluwens draden van uitzichtloosheid scherven verspreid in diepe duisternis  verloren in verlatenheid verbinding verbroken …

Mijn hoofd zo zwaar van alle gedachten Dit afgelopen jaar Samen met elkaar en toch niet bij machte Mijn hoofd zo zwaar Waar schuilt het gevaar dat alles ontkrachtte dit afgelopen jaar Een subtiel gebaar een onzinnig smachten Mijn hoofd zo zwaar Ik weet niet waar Of wat ik verwachtte Dit afgelopen jaar Maar breekbaar Maken al…

Sinds jonge verliefde leeftijd steeds knuffeltjes, kusjes en tot onze zeventig handje vasthouden! Dat soort van Liefde dat zoveel meer betekent dan op een papiertje te trouwen Ondanks tal van tegenspoed aan elkaar verknocht, zo hecht haast paradijselijk, prins en prinses; het was veel meer Woorden waren overbodig, één blik of oogopslag en alles…

In de blauwe lucht twee tortels droef uit elkaar gebroken liefde Wanneer zoute traandruppels grote gebieden van mijn hart overstromen zodat ze steeds meer heldere kleuren begint te verliezen Het klinkt onbeschrijfelijk en onwaarschijnlijk maar het is de waarheid. Lief en leed gedeeld, hoogte- en dieptepunten gekend, helaas het mocht niet…

een kind wordt geboren opent z’n ogen en is moe zo moe maar schreeuwt toch even hoog van de toren en wordt de weg die het bij leven moet gaan opgeduwd wat een gedoe een oude man heeft het einde van de weg bereikt en zucht heel opgelucht want hij is moe zo moe en zwijgt … overlijdt en sluit zijn ogen toe…

Hij is geen fish called wanda, maar een witgvlekte panda En helpt Felicia aan tien mannen in haar operatheater * Van regenwouden in Uganda kwam hij in de Kaukasus, Gaat later scheep met Argonauten, bamboekauwend in 't vooronder 't Schip raakt echter kant noch wal het deert hem niet, want hij staat pal aan 't roer op 't achterstevenvlonder…