Alle inzendingen van claire vanfleteren

Dat hadden we nog nooit zo hard gevoeld. Een herstart vol nervositeit, gebalsemd in het plezier van een nieuwe boekentas en een driehoek die nog in zijn plastieken tasje zat. Het zou me niet verbazen dat meer ouders dan gewoonlijk een uurtje vrij namen. Om ‘s ochtens mee te kunnen lopen tot aan de poort, of om ’s avonds aan de deur…

Als u niet kon wachten om die bladzijde om te draaien, bent u zeker niet alleen geweest. Tegelijk waren dit de laatste dagen om te ervaren hoe het jaar echt was. Later zullen er films over worden gemaakt. Boeken geschreven, nog veel later zullen er musea komen waar mondmaskers uit heel de wereld worden tentoongesteld. “Handgemaakt, 2020…

Zijn vrouw had zijn boeken netjes klaargezet in kartonnen dozen. Misschien zullen studenten er blij mee zijn, zei ze monter. Hij stierf in april na een lange ziekte. Hoewel veel ouder dan ik, was hij nog altijd een student. Hij bleef studeren. Een man met zin voor humor wat mij doet vermoeden dat hij echt van het leven hield. Zijn begrafenis…

Ik haat die zin. Het is een leugen met een strikje maar we horen hem graag, soms liever dan te moeten vaststellen dat het leven niet alles brengt wat werd gehoopt. Wat nochtans waardevolle verhalen zijn. Toppers die een steile klim hebben gemaakt, zijn inspirerend. Maar ook mannen en vrouwen die zijn moeten afdalen tot de bodem weten veel…

Wat al lang niet meer opvalt is de somberheid en het doemdenken. Met korte zinnetjes die alle hoop wegnemen. De samenleving is mislukt. Jongeren zullen de gevolgen van de coronacrisis hun hele leven meedragen. De economie zal het nog lang heel moeilijk hebben. Ze gaan gepaard met sentimentele verhalen over pijn en verlies. We koesteren…

Het is de schuld van iedereen die een terrasje deed. Het is de schuld van de jongeren die stiekem feestjes hielden. Het is de schuld van klanten die geen masker droegen in een winkel. Het is de schuld van het personeel in die winkel dat het masker onder de neus droegen. Het is de schuld van Nederlanders die in Knokke kwamen vieren. Het is…

Het voordeel van de twijfel, is het nadeel van het besluit. Beslissingen liggen niet voor het rapen het deksel ligt wel op de loer. Vergeet het voor en nadeel niet. Lachen en verdriet liggen zo vlak naast elkaar. Wikken en wegen met kilo’s vooruitzichten, zware lasten voor op je schouders waar uw draagkracht het niet aan kan. Belangrijke…

Vaak gaat het om spijt zonder schuld. Spijt over grote dingen. De keuze voor een verkeerde partner. Het verdriet omdat hij of zij wegging. Wat je misschien had kunnen verhinderen mocht je aandachtiger zijn geweest. Het gemis van een kind of het leed dat je ervoer wanneer het stierf. Spijt kan over alles gaan. De foute studie. Het verkeerde…

Niet weer De eerste lockdown was vertragen in het dagelijks leven. We leerden onze buren weer kennen. We gingen bij oma aperitieven en zij voelde haar hip en jong. Maar de tweede is er teveel aan. Sommigen zien het niet meer zitten. Oudere eenzame mensen zijn het er slechts aan toe. Nu de Kerst en het Nieuwe jaar in aantocht is. We…

Dat de muren oren hebben, zegt het spreekwoord. Maar muren zwijgen en houden hun gordijnen voor al onze geheimen. Ze blijven stil van vloer tot plafond. Dat is jammer. Wat zouden huizen ons niet allemaal kunnen vertellen over hun bewoner, soms tientallen, zelfs honderden jaren geleden? Ik zou de verhalen van gevangenissen en paleizen, internaten…

Tot voor kort leek het alsof de wereld ons dorp was. Mensen werden wereldburger. Verlieten hun woningen om te gaan wandelen in Peru en Maleisië. Bezit was niet langer belangrijk. Beleving was het nieuwe bezit. Veel meemaken. Overal bij zijn. Alles gezien hebben. Plotseling bemoeilijkt het coronavirus dat perspectief. Sportwedstrijden…

Het virus Godgeklaagd is het hoe mensen blijven spelen met hun leven en dat van anderen. Hoe ze het virus blijven uitdagen door de gedragsregels feestelijk met de voeten te treden of door aan die regels hun eigen invulling te geven. Gezond verstand? Russische roulette is het. Die roekeloosheid contrasteert met de steeds scherpere waarschuwingen…

Dat is het gemakkelijkste aan een voor u moeilijke onderneming. Je hoeft echter geen vorm te kiezen. De vorm kiest jou. Maak je geen zorgen als er niet in één klap een juist schrijfsel uit je pen rolt. Of een veertienregelig metrisch gedicht. Als je opgeschreven hebt wat je wou opschrijven, is de vorm klaar. Gaandeweg krijg het kind een…

Seks Zij verstoort de meest serieuze bezigheden op elk willekeurig tijdstip en vraagt soms rijkdom, rang en geluk als offer. Seks doet mensen allerlei dingen doen BV of niet, waarbij niet altijd even goed wordt nagedacht. Ze Zetten hun carrière op het spel voor een affaire met een stagiaire. Huisvaders stoppen op een parking voor activiteiten…

Ware kunst is niet enkel mooi, ze treft je diep. Je wordt haar nooit beu. Naar het echte kunstwerk kun je blijven kijken, altijd valt er iets nieuw in te ontdekken. Dat is wellicht het verschil tussen een doodgewone poster in een studentenkamer en een prachtig kunstwerk dat de ziel raakt. Misschien is dat wel een kenmerk van echte kunst…

Voor mij een glaasje wit zonder alcohol. Het behoort tot de zinnen die een mens nooit verleert. Toch proefden de woorden als jonge wijn, maandag op het terras. Hemels, die eerste slok in open lucht, hoewel Hemelvaart eigenlijk al voorbij is. Pinksteren overigens ook. Maar de echte feestdagen die zijn er aangekomen. Er is een leven met corona…

Winkelschaamte, afstand houden, handen wassen, mondmasker. Dat soort gewoontes wordt vandaag omschreven als het nieuwe normaal. Daarnaast is er ook het nieuwe abnormaal. Of vindt u het vanzelfsprekend dat de zee niet van iedereen is? Vindt u het normaal dat uw zoon maar op 1 september naar school mag? En gaat u spontaan opbiechten aan…

Veel was het niet, maar we kregen toch iets van ons leven terug. Een stukje horeca. Het verlangen naar een domme pint met schuim, werd almaar groter. Zelf lukt die mooie kraag ons niet. En er was nog iets anders: De horeca staat voor gezamenlijkheid. Daar waren we wel aan toe na die autoritaire Lock down van die interieure ballingschap.…

Wordt dan alles weer als vroeger? Of zal het nog zijn zoals ervoor? En waarop moeten we hopen eigenlijk? Op het eerste: dat alles in zijn oude vertrouwde plooi valt? Of op het tweede: dat we nooit vergeten wat corona ons heeft geleerd. Als een geluk bij een ongeluk? Meer dan vandaag beseffen wijzigt corona onze manier van leven, van werken…

Het verlangen ernaar vertrekt van de gedachte dat werken vervreemdend is. Dat arbeid altijd een beetje dwangarbeid is. Mensen een zucht van verlichting slaken wanneer ze er eindelijk van verlost zijn, en zich samen met hun partner van ’s morgens tot ’s avonds, dicht bij elkaar, in huishoudelijke kwarweitjes. Deze genadige onderdompeling…

Ik geniet elke dag van de natuur. Er is hier in het bos elke dag iets nieuws te zien. Velen hebben de voorbije maanden de charme van het platteland herontdekt. Zeker, de stad blijft, ook na de corona crisis de plaats van de kicks en de beleving. Jongeren hebben meer nodig dan bos concerten van onze gevederde vrienden. Hoewel het platteland…

Moeder zijn Terwijl veel ouders – ik betrek graag ook de vaders hun kinderen toch als een prachtig cadeau ervaren. Maar het is wel… een heel groot pak. Je weet dat niet op voorhand. Je leest een paar boeken over opvoeden, maar niet dat je twintig minuten met je zoon zal discussiëren over een blauwe of groene sok. Dat je de hele stad zal…

Een stem roept dat ik zo dadelijk zal arriveren waar ik moet zijn. Enkele pendelaars staan al minutenlang in het deurgat. Anderen springen pas de laatste seconde recht. Het zegt vast iets over hun karakter. Weer zet de trein zich in gang. Een reclame voor een nieuw parfum flitst voorbij en even later zie ik de minder luxueuze achtertuintjes…

Blijven ademen Ze zijn gemiddeld boven de tachtig jaar, mensen die verblijven in onze woonzorgcentrum. Sommigen zijn nog redelijk te been en goed bij hun verstand, zoals ze dat zelf zeggen, maar de meesten zijn zwaar hulpbehoevend en in hun hoofd doemt de mist op. Het is hun laatste rechte lijn waarin het gemis groter is dan het genot…

Mijn oma heeft de oorlog meegemaakt als kleuter. De strenge winters. De overstromingen dat de mensen tot hun middel in het water stonden. In onze leefkeuken luisterde ik als kind naar al haar verhalen. zij het met een half oor, want dat was vroeger toen de wereld nog niet meer wist. Intussen waren er computers en satellieten. Kon er nog…

Waar is de tijd dat onze eerste corona dode nog groot nieuws was. Mogelijk worden we vandaag wakker met honderd nieuwe doden in België, want mensen houden zich niet bepaald aan de regels. We hebben zeer veel sterfgevallen gehad. Onze virologen zegden altijd dat we op schema zaten. Dat de curve aan het afvlakken was. Misschien nog niet…

Het is gek hoe snel de nieuwe omgangsvormen ingang vinden. Ik betrapte me er zelf van toen ik in een filmpje hen zag kussen. Ik riep “neen niet doen”. Geen groepsknuffel! Onnozel is het, maar het went zomaar. Die sociale distancing die ingaat tegen alles waartoe wij als mensen geneigd zijn. Warmte, nabijheid, genegenheid. Tegelijk wint ook…

Emoties vandaag Honderden mensen opeengepakt in de zaal voor het optreden voor hun idool. Bijeengepakt, zwetende blije mensen naadloos schouder aan schouder, buik aan rug, adem aan adem. Juichend, wuivend, glunderend. Ik keek het aan en een kleine droefenis greep me bij de keel. Ik voelde gemis. Niet zozeer om daartussen te staan,…

Hoe wij van elkaar verschillen. Vervelend, die onzekerheid. Eerst was er het gerucht dat je met tienen mocht samenkomen, wat de sociale dieren onder ons niettemin hogere wiskunde deed uitvoeren. Wie zouden we dan vragen? Waar zouden we die juist zetten? Met hoeveel meter tussen de stoelen? Dan bleek dat achteraf weer een gerucht. Zouden…

Het gaat snel in de tijd van corona. Wat een maand geleden nog waar was, is dat vandaag niet meer. Wat toen nog onwaarschijnlijk leek, klinkt vandaag als de logica zelf. Wat gisteren nog een rariteit was, is vandaag als de logica zelf. Wat een bron van spot was is nu het nieuwe normaal: Het mondmasker. Benieuwd hoe snel de sociale druk zal…