“ –
En blozend blij, met sneller ademhaling
Knielt zij voor ‘t bankje in ‘t knerpend kiezelzand
En krabbelt vol een kreuk’lig blad papier…
Nog duurt een wijl het schrijven van die brief
Al rept ze ook vlug de sidderende vingers,
Dan vouwt ze in vieren ‘t zwart beschreven blaadje
En roept de duif met vriendelijk handgeklap:
“Daar, breng die…
De metaforen zet ik vlug opzij,
voordat ik veel te ver ben afgedreven.
‘k Weet nu al haast niet waar ik ben gebleven.
Oh ja, ‘t betreft hier grove schranserij:
een topic voor wie niet gezond wil leven.…
Zij lag op den rug,
Een knie boven de andere, en vlug
Lazen haar lippen het. Toen lag ze lang
Den hemel aan te zien, niet blij niet bang.
Totdat ze òmging en haar wang 't koraal
Van haren arm deed dalen, en ovaal
Dien maakte van rond als een zuil.…