Alle inzendingen over Frits Wester

Zo, eens even rustig zitten op dat bankje in ’t plantsoen, kijken of ik voor een ander die erbij komt iets kan doen. Wellicht naar veel woorden luist’ren met een hart dat openstaat en wat vrede achterlaten als de ander verdergaat. Zo, eens even rustig zitten naast die welgestelde heer. Zou hij soms wat aanspraak zoeken? ’k Zie hem al de…

Hij kijkt er toch iets anders tegenaan. Ik zie slechts de familie Jansen, terwijl hij denkt: ’k geef hem nog dertig jaar, mevrouw heeft toch iets minder kansen. Ik denk: wat kijkt mijnheer van Dam toch sip en hij weet: ’t is de tonsillitis. Ik zie de mens en hij daarbij de kwaal, de zwakke darm en de bronchitis. Ik denk: de Bruin heeft zeker…

Vaders navigatie is een feilloos instrument, als je ver op reis gaat en de juiste weg niet kent. Je hoeft nooit te vrezen dat je hopeloos verdwaalt, als je maar goed luistert welke route wordt bepaald. Gaat het net iets anders zoals op de borden staat, moet je soms zelfs keren aan het einde van de straat, volg dan toch de stem maar die…

Ik zou je zo graag willen helpen, maar eigenlijk weet ik niet hoe. Misschien door eens even te zwijgen, want praten, dat maakt je zo moe. Je hebt me nog laatst, toen ik belde, je vragen en zorgen gezegd en zonder het antwoord te weten heb ’k stil weer de hoorn neergelegd. Ik zou je zo graag willen helpen, iets dragen van al je verdriet.…

In dat kleine winkeltje twee versleten treetjes dalen en voor een bedroefde ziel eventjes wat liefde halen. ’t Winkeltje staat overvol, er is echt een ruime keuze. Om te vinden wat je zoekt kun je rustig volop neuzen. Kijk, hier is een vak met troost en daarnaast ligt mededogen, onsjes warmte en begrip zijn al keurig afgewogen. Vader zegt…

Zoenen doe je bij een aankomst, maar ook weer als je vertrekt, want ik heb nog nooit ervaren, dat een zoen wordt geplaybackt.…

Op het standbeeld aan het einde van de boulevard richtte je me op. En hoewel de lampen schenen zei je dat geen mens ons zag. Het zou kunnen dat er waren. Tentdoek maakte het lantaarnlicht tot strepen op je lijf, ze bewogen mee en los op je tijgervel en vielen af als we het terras weer zochten. Vrienden van je in dromerige zalen vol…

Nick Drake opgezet, hij komt binnen en neemt direct zijn plaats in. "When the day is done" is na mijn werkdag iets anders dan wat jij ermee bedoelde, voor mij is het een glimlach. En jouw "which will" gebruik ik, je moest eens weten, om even bij te komen. Ineens, steeds weer ineens ben je er even bij. En anders ben je op te roepen…

De nieuwjaarsduik in Schevingen Jij zoon, 14, zou er even in Ik zei nog, weet wel waar je aan begint, er zijn op nieuwjaarsdag veel andere leuke dingen. Maar toch, je ging en ik keek mee, en had het koudste van ons twee.…

morgen is de sneeuw weer weg misschien vanmiddag al het is geen tijd voor bladeren die er anders nat gelegen hadden en de wind de wind neemt mee en jij somt op wat er gebeurt en weet ook niet waar het eindigt achter de boomgaard zoeken de meerkoeten elkaar weer op twee bij twee, je zag het samen kwamen we het tegen we fietsten naar huis…

vanuit je bed kijk je naar water de rivier met de aalscholver herinner je je later je bent mijn lieve meisje met de mooie dromen, mijn eigenwijsje, die de wormpjes die naar boven komen bedekt met aarde, een heel zacht laagje de noten raapt en drie er van bewaart en dan vraag je hoe lang het duurt voordat het bomen zullen zijn en hoeveel bomen…

ik draai in die ochtend achtervolgd door dubbelbock en medefietsers de eerste hellingen weer op bossen vol met bomen beloven me hun goede wil wolken mist en dunne druppels, flarden roes versterkend, vleugels en ik dans omhoog met volgezogen benen bovenop ben ik verloren vast gegrepen glijd ik door tussen resten sneeuw de muren…

argeloos gevonden woorden, wat gezet op rij tot regel wordt naamloos roepen ze een beeld op en weten dat ze met elkaar, samen zoveel sterker staan regels mooie woorden ingezet om wat te zeggen timide schuift een woordje op om mee te doen met meer vertellen, een beetje, lichtjes aangedaan één voor één een stapje verder samen naar een eenheid…

Vandaag de herfst bezocht, niet moeilijk om te vinden. De zon hielp een handje en maakte er een mooie dag van. Veel kleine paadjes gevonden en uitgeprobeerd. Paddestoelen gezien, de echte, rood met witte stippen. Eén keer stonden er zelfs drie bij elkaar. De benen waren ook al in de herfst. Ze hielpen met verkennen tot ze er genoeg…

Ik blader nog eens in mijn jaarboek. Het lukt haast niet het dicht te slaan. Er zijn als ik bewogen rondkijk veel beelden om bij stil te staan. Zowel de zorgen als de vreugden gaan als een filmband langs mijn oog. ’k Zie naast voorbije wolkenvelden een lichtstraal aan de hemelboog. Kijk, op een maanden oude foto lacht een beminde mij nog…

Je dicht bij God te weten waar niets je van Hem scheidt, je in Zijn arm te nest’len, van eenzaamheid bevrijd, Zijn liefde te beleven door ’n kinderlach misschien en daarvan te genieten, dat is: de hemel zien! De vogel die gaat zingen in een verkilde nacht, je hart dat weer gaat gloeien terwijl je ’t niet verwacht, een bloem die gaat ontluiken…

Eens was ze fier en sterk geweest, je zag het aan haar handen. Maar zoals zelfs het grootste vuur heel langzaam op zal branden, verdween de ongetemde gloed die haar eens begeleidde en bleef slechts de herinnering aan lang vervlogen tijden Dan tilde ze de kind’ren op, weer met diezelfde krachten en drukte ze dicht aan haar borst om pijnen…

Er is al zoveel afgevochten en nog gaan mensen rust’loos door elkaar volkomen te vernielen, als ik de vele stemmen hoor. Waar kun je nog de vrede vinden, wie leeft er naar het hoogst gebod: Heb lief uw naaste als uw zelve en allereerst uw Heer en God! Er is al zoveel afgevochten, verdraagzaamheid is nergens in. Wie weet wat ons nog staat…

Marco van Basten Frits Criens Van Basten, Marco, is een echte heer Die hecht aan Hollands tactische traditie De jonge leider, barstens vol ambitie Zet langzaam weer een winnend elftal neer Hij duldt op zijn terrein geen oppositie Heeft lak aan roem en namen van weleer Zoekt juist met jong talent de ommekeer En geeft de pers zo handenvol…

De Turken waren eerst met Wouter blij Maar deze liefde lijkt wat te bekoelen Nu veel studenten zich verraden voelen En demonstreerden tegen ‘die partij’ Want wat er met Armeniërs geschiedde Is voor die Turken echt geen genocide --------------------------------------------------------- In de Volkskrant van 6 okt. staat op pag. 3 de kop: Voor…

Ik was in Hollywood een figurant Een loser, met de kleinste kans content Maar laatst kwam er een westernproducent De grootste in zijn vak en echt briljant Hij had voor mij een wereldrol vacant Want hij was overtuigd van mijn talent Het gangstertype lag me pertinent Mijn gage was zelfs licht exorbitant ‘Wildwestfilms nooit’, bleef ik tot…

O, hobbytuin voor zieners en zeloten Waar ongeremd de waan der dag regeert Het woekerzaad van ‘goog’ en ‘loog’ floreert En managers hun hersenspinsels poten Het onkruid dat je borders infecteert Is tot verstikkingshoogte opgeschoten Nu is er wéér een nieuwe loot ontsproten Waarbij een club van florabeten zweert Ze blijven in hun wijsheid…

drukte verwarring geen lucht geen adem geen rust geen tijd door verandering van verandering constant voortdurend nooit stilstaand nooit niets en dan niet niets wat er nog niet is nee niets als kalmte nee niets als niets…

Iedere man kent dat tevreden gevoel Als hij ‘s ochtends stuit bij inspectie Op zijn staande ochtenderectie Kortom dat geeft zijn dag weer doel. Lotgenoten Gedreven door je plasser ga je 's nachts uit je bed En doe…

deze handen reikten en grepen het leven vast alleen de herinneringen aan jou zal blijven leven we hebben inmiddels geleerd om jou los te laten want van binnen weten wij, jij komt niet terug daarom zeg ik zacht, laat mijn handen maar zij geeft mij dan een zoen en droogt mijn tranen ik kijk verliefd en dankbaar in haar mooie ogen dan zegt zij,…

weg jij gleed toen diep weg ik wilde jou beschermen maar kon dat toen niet nu ben je ver weg, ergens waar ik niet bij kan zijn altijd als ik dan droom pak ik jou op tijd vast maar ik ben je kwijt op een dag zal ik zijn waar jij nu alleen bent en zul je niet meer lijden want jij bent de persoon waar ik van leerde en je dankbaar voor ben…

“Je gaat een man toch ook niet z’n klokkenspel afnemen” Dat is recht voor z’n raap Dat is raak, aldus een Jordanese bij AT5 Ik zeg: Blijf met je poten van de Wester af Ik voel een woede als die van Christus Bij de geldwisselaars in de Tempel D’r uit, d’r uit, ex expats, ex expats Vergelijkingen gaan mank Maar een briefie in het Engels…

leve de kronkel van de waterlijn altijd in de weer eb of vloed trekt of woedt golven rollen schuimend koppen eeuwig is ’t soppen van grijze wolven brullend voor de Heer d'dichter bij 't water vol in luister ’t wordt steeds later verweert in 't duister zuid wester in z'n sonnet met zee die bergen verzet…

een golvenkreet stijgt op gegeseld door westerse wind water spat en spettert kabbelt en kibbelt raast en slaat het strand baar na baar halsoverkop hoog opstuivend water zeegeboren wind als wispelteurige geweldenaar van elke donderse golf dan een flitsbericht rechtstreeks van de zon licht schroeit langs donkere wolken die uiteen wijken…

De WHO had polio eronder Helaas, in Pakistan en Afrika Vooral in ’t noorden van Nigeria Daar overlijdt weer menig arme donder ’t Wordt tijd op ’t platteland en in de steden Dat Allah zélf een keertje op gaat treden…