dirk
deze handen reikten en grepen het leven vast
alleen de herinneringen aan jou zal blijven leven
we hebben inmiddels geleerd om jou los te laten
want van binnen weten wij, jij komt niet terug
daarom zeg ik zacht, laat mijn handen maar
zij geeft mij dan een zoen en droogt mijn tranen
ik kijk verliefd en dankbaar in haar mooie ogen
dan zegt zij, wij zullen voor altijd blijven bestaan
... gaat over een overleden vriend uit mijn jeugd ...
Schrijver: frits koudijs, 11 oktober 2017Geplaatst in de categorie: overlijden