243 resultaten.
DE BRUG
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.037 Ik heb het fluitje aan mijn mond gezet.
Mijn vingers overtrippelen de gaten
Buiten mijn tuin ligt de rivier gebed
In maanlicht, en er rijst een brug van jade.
Een brug van jade overspant het licht,
Mollig van schaduw aan haar ene zijde
Een smalle schaduw schuifelt in het licht,
En buigt zich over en staart in het wijde.
Zij staart naar ’…
In de tuin
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.283 Gelderse rozen met hun koele
Ballen lichten de hemel toe.
Seringen waaien paarse zoele
Geurige schaduwen, gril en moe.
Aan tengre boompjes, haast nog schuil,
De witte zuiverheid der rozen;
Midden in hun half open tuil
Besluiten zij hun schuchter blozen.
In de doorgonsde donkerheid
Van 't honinggeurende prieel
Is 't zoet te toeven voor…
Pinksteren
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.848 O Geest, toen Gij ternederkwaamt
En voor hun oog gestalte naamt,
Doorzonk de hemel ademloos
Een stille witte vlammenhoos.
Boven hun lichaams donkre zuil
Verscheen een zacht bewogen tuil
Van licht, en glinsterende gleed
Het neder langs hun schamel kleed.
Hun mengelmoes van woorden vaal
Klonk ieder als zijn moedertaal.
In mensenwoord, op…
VITELLUS
poëzie
4.0 met 37 stemmen 4.918 Waar is Vitellus, de wafelverkoper?
Waar is Vitellus, die snelle loper?
Hij danste als hij liep, en hij stond op één voet,
Zijn wafels waren zo warm en zoet.
De keizer kocht, en de gladiatoren,
En de keizerin heeft van hem gekocht.
Hij mocht alles zien en alles horen.
Was overal en nergens als men hem zocht.
Vitellus komt in paleizen en…
Martinitoren
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.018 Rondom zijn voet een rosse schijn,
Waardoor de regendruppels stoven
En zwaar en traag daarboven
Het zwart geheim
Der stijging in de donkerten verloren
Tot waar, een vuren knop,
De lichte top
Dreef op de hoge duisternis. –
Ontzaglijk in zijn vreemde luister is
Het wezen van de nachtelijke toren.…
In vriendenkring
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.364 In vriendenkring drink ik de gouden wijn.
In eenzaamheid ben ik bedroefd en ween.
O arm aards dal, waar 't onbestendige standhoudt.
Het beste is hier: altijd dronken zijn.
--------------------------------------
uit: Omar Khayyam (1929)…
De dominee
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.939 Hij zit elke week preken te maken,
Die de gemeente Zondags komt horen.
Hij moet dopen als er wordt geboren
En in het sterfhuis een zucht gaan slaken.
Daartussen ligt een lange reeks van jaren,
Waarin men tot hem zegt: u kunt mooi praten.
U moet de kerk midden in het dorp laten.
Daar zijn we altijd wèl bij gevaren.
Hij moet het volk brengen…
IK BEN GEEN VADER EN IK HÈB GEEN ZOON
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.386 Ik ben geen vader, en ik hèb geen zoon.
Niets dan een sage is zijn zacht bestaan.
Toch groeide hij gelijk de nieuwe maan
In grootte en glans en werd volwassen-schoon.
Nevens mij, glorieus en monotoon,
Verging de kringloop van zijn kort bestaan.
Mijn hand is strelend door zijn haar gegaan
En langs het kloppend halsje van mijn zoon.
Ik weet…
Ik heb u lief
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.906 Ik heb u lief, gij zult gelukkig zijn!
Zo fluister ik, alleen, in staag herhalen,
En door mijn denken komt met vlagen dwalen
Van liefdes volkslied het oeroud refrein.
De meisjes zingen 't in de maneschijn
Met brede slingers wandlend langs de wegen,
Zij roepen 't iedre donkere jongen tegen:
Ik heb u lief! gij zult gelukkig zijn!
Door de…
O droom, die in een slapeloze nacht
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.164 O droom, die in een slapeloze nacht
Verschenen zijt voor wakkre brandende ogen.
Gij naamt uit mij vorm en bestaansvermogen.
'k Heb u verwekt en smartelijk voortgebracht.
Eindelijk zie ik, bang, de late pracht
Van uw gelaat, o zoon, mij toegebogen:
Trillende wimpers over tintlende ogen,
Zo warm en diep en donker als de nacht.
Er moet veel…
Ave Christus! praemortui te salutant*
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.655 Dit is ons laatst verlangen
In onze laatste nood,
Nu harten en gezangen
Zijn volgestroomd met dood:
O Christus, dood gebloed!
Zie, hoe wij moeten
Ons bloed boeten
Om uw bloed!
Nu bréékt het leven open,
Een vrucht van rijpheid rot.
Wij stellen onze hope
In 't uiterst nòg op God!
O Christus, opgestaan!
Open uw paradijzen!
Laat ons met…
Liedje
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.375 Dat dit tussen ons kan zijn,
Deze liefde (druppel wijn
In een glas klaar water glijdend,
Zich oplossende verbreidend),
Deze suizelend gedempte
Fluistrend ademende stem te
Horen in gedachte en bloed,
Dat is goed.…
Gij hebt ter wereld zoveel schoons geschapen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.954 Gij hebt ter wereld zoveel schoons geschapen.
Hoe fel ik leef, 'k kan al uw vreugd niet rapen.
Gun mijn verdoolde zinnen eindlijk rust.
Laat mij één nacht lang en gelukkig slapen.…
Benedictus
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.037 Gezegend, die de rozen doet
Onder Uw lach ontluiken
Aan de verbolgen struiken
In glans van sneeuw en bloed.
Gezegend, die de vogels hoedt,
En lokt een schuwe zinger
Heel teder op Uw vinger,
En wekt het nestend broed.
Gezegend, die der kinderen schal
Bij 't spel met bikkel en met bal
Ons droeve hart laat raken.
Gezegend, die zich vaak…
DE VIS
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.341 Ik wierp mijn hengel in het water.
De vis beet, en ik ving de vis.
Ik doodde de vis, ik kookte de vis,
Ik at de vis, de vis at mij.
De vis was giftig, ik moet sterven.
De vis groeit in mij, ik verminder.
Zijn bek bijt en zijn vinnen steken.
Ik ving de vis, de vis ving mij.…
De banneling
poëzie
4.0 met 13 stemmen 2.616 Hoe bar, hoe onverzoenlijk bitter
Heerst wintertijd over het land.
De bodem prijkt met wit geschitter.
De maagre boom staat zwart verbrand.
De onzaalge boom schudt zwarte kraaien
Onwillig over 't witte land:
Een groot penseel dat onheiltekens waaien
laat over het geduldig land.
Ik kan de vreemde tekenen niet lezen.
Ze omdwarrelen mij vluchtig…
PASSING FLIRTATION
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.772 Kom nu, kom nu,
De tijd is vol.
Daar zal geen uur meer komen,
Dat van de bloei van dag en nacht
Late avond zulk een gave pracht
Heeft saamgenomen.
Nu, in dit schaduwloze licht,
Laat uw gezicht
Glimlachend naar mij neigen.
En glanzend zullen overweer
Mijn ogen naar uw ogen teer,
Uw ogen naar mij neigen.
Wij weten dit verkoren uur
Van…
Wiegeliedje
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.450 Slaap maar,... slaap maar,... slaap,
Zag je 't witte schaap
Niet van uit de hemelweiden
Door het venster binnenglijden?
Kijk, je kleine bedje is vol
Zachte witte hemelwol.
Droom maar,... droom maar,... droom,
Dat je aan hemels zoom
Zelf als schaapje danste, en speelde
Met de Herder, die je streelde.
'k Zie 't en zeg, deemoedig trots:…
DE ZALIGEN
poëzie
4.0 met 15 stemmen 2.642 De gele rozen lichten langs ‘t terras.
In diepe stoelen liggen zij te rusten,
De zaligen, die elkaar gelukkig kusten,
De toekomstlozen; heel hun leven was
Een dringen naar de voorgeweten uren,
Waar alles eensklaps in vergeten is;
‘t Verwaait nadat het stukgereten is
Hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren
Naast dit verzonken zijn,…
VOORJAARSVERWACHTING
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.498 Wat zijn ze schoon, de schemerige dagen
Die niet meer grijs en nog niet paarlemoer
Zijn durven, alsof er een lichtschijn voer
Door een groot ademen, dat met zijn vlagen
Van ijle blankte langs ons henenstrijkt,
En even staat en langzaam witter wordt,
En dat een bal en een geschitter wordt
En ’t effen grijs doet glinsteren, - en wijkt.
De tuinen…
Oude dans
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.914 Kalm verdeinen de motieven
Van de statig stille dans.
Gracieus gaan de gelieven
Door de klare avondglans.
Na 't adieu zweeft ieders ijver
Naar een nieuw ontmoeten heen.
Even, tussen maan en vijver,
Staan hun schaduwen alleen.
Even... en hun open zwijgen,
Aan hun glimlach nauw verwant,
Vloeit tezamen; vluchtig hijgen
warme lippen langs…
O, dit geluk bij u te zijn!
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.973 O, dit geluk bij u te zijn
En al ’t andre te vergeten.
Alleen te leven van het weten:
En ik ben de uwe en gij zijt mijn!
En geen verdriet of wensen meer;
Een vreê, waaruit men niet kan dwalen;
Een rustig hoorloos ademhalen
In zuivre keer en tegenkeer.
En oog ziet diep in anders oog
Al werelds bonte wisselingen
Vergaan in wijde lichte…
Het mensenlot
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.228 De nacht grenst aan de dag, en aarde aan de hemel.
Er is geen scheidslijn tussen deze twee.
Geen niemandsland bevindt zich tussen beide
Waarin wij ons neutraal bezinnen kunnen
En ons toekomstig woonoord vrij verkiezen.
Hier zijn wij, en een eeuwige seconde
Belet ons om de hier geheven voet
Daar neer te zetten, ach, en ’t hier begonnen
Glimlachen…
Moeder
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.146 Moeder, ik zou mijn hoofd van zorgen zwaar
nog eenmaal in uw handen willen leggen,
terwijl uw stem m'een oud verhaal ging zeggen,
waarvan ik de heugenis nog bewaar.
Ik weet een avond, 't is al menig jaar
geleden, zoete rook van meidoornheggen,
die bloeiend bogen langs de smalle weggen,
maakte mijn moede leden loom en zwaar.
Gij zat voor…
De jonge Zeeuw
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.781 Hij is een boer, maar hij is mooi.
In al zijn jeugdige ouderwetsheid
Is er geen zweem van vaag- of fletsheid,
Want alles is van ’t best allooi:
Het zwarte pak, de zwarte hoed,
Zijn gouden haar en gouden knopen,
’t Bestikte hemdsboord omhooggekropen,
Staat alles fleurig en is goed.
Alleen - zijn buis is niet meer wijd
Genoeg voor het…
De dikzak
poëzie
2.0 met 13 stemmen 2.129 Hij is van boerelijke bloede.
Zijn vorm, zijn inhoud en gewicht
Verscheen reeds menigmaal in ’t licht,
Want reeds voor eeuwen ging zijn vroede
Geslacht dezelfde landstreek rond
En schatte peerden en percelen,
Het zwoegend grauw, ’t graan op de delen,
Luidruchtig van gemoed en mond.
Hij stompt de vrouwen in de maag
En strijkt de meisjes…
PAASMORGEN
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.178 Hij was het graf al uitgegaan
Vóór ik Zijn dood bezoeken kon.
Een zwarte leegte in de zon
Gaapt de spelonk mij aan.
O wát ik hoopte in mijn verdriet,
Hij kwam mijn ongeduld nog vóór.
Maar, Die ik door de dood verloor
Vind ik ook levend niet.
De olijven met de lichte wind
Verzilvren in de zonneschijn,
Waar 't hart niets dan zijn oude pijn…
Kwatrijn
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.414 Beter een ketter wezen dan de leer
laf te misbruiken tot zijn eigen eer.
Beter alleen opklimmen naar de hemel.
De velen smakken met hun ladder neer.…
Kwatrijn
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.071 Zij slaan verrukt al mijn ellenden gade.
Laat, als een spons, hèn zwellen van het kwade.
Zij wachten ongeduldig op mijn dood.
Bed hèn op wormen en dek hèn met maden.…
Ik mat van dag en nacht
poëzie
2.0 met 8 stemmen 3.395 Ik mat van dag en nacht
Het licht en donker laken,
Een luttle spanne langs
Der eeuwigheden el.
En vroeg: wat moet ik van
Dit snipperlapje maken?
'Uw altoosdurend kleed,'
Sprak Hij, 'en maak het wel.'…