Alle inzendingen over Sylvia

Wetend van afscheid fiets ik met mijn oude lief door de polder. Ik heb hem geleerd dat het Hollandse landschap mooi is. Ik laat hem dus niet met lege handen achter. Hij zal zijn vrienden kunnen vertellen dat hij op vrijdag de zoveelste de enige allochtoon in het bos was en op een zondag in mei de enige bruine man op de fiets in de Hollandse…

ik bespeel je zoals mijn gitaar liefdevol en hard de klanken laten mij beven wij samen niet meer apart een tinteling door mijn lijf bij het voelen van jouw snaar het laat mij smachten jij zegt veel maar wat is waar? een kat en muis spel jij bent de kat je weet mij te raken maar nu ben ik het zat geef mij de handboeien geef mij het…

dromen door mij heen als een film afgespeeld met een open eind is dit wat je wilt wanneer sluit je het eens af jij komt in elk hoofdstuk voor wanneer is het afgelopen ik lees maar door en door ik vergeet te slapen ik eet niet meer ik wil het hoofdstuk sluiten met een goed gevoel dit keer…

dag dromen dromen gaan ook zonder jou kan ik het aan lekker huilen huil een traan stomme vent wat heb je gedaan prins op paard paard komt voorbij stomme prins nog niet voor mij lekker allenig alleen is fijn voor nu is het goed even geen pijn…

De dood in de pot is vertrokken de waarnemingen nemen toe. Ober! mag ik nog een keer hetzelfde?! De ober zwijgt. Overal om mij heen ligt de rottende herfst en ik ben de lente. Een roze jurk, bloemen in mijn oor fiets ik door het dorre geblaarte. Ik zou graag overal willen zijn mijn bloemen-adem distribueren aan iedereen. Men is tenslotte…

woestijn een man een jonk in die woestijn een vrouw een meissie het jonk het meissie de man de vrouw die beiden oud de rimpels hoog op een balkon ze hebben iets het jonk het meissie het meissie met het jonk…

wij stegen leegzaam op wij wisten alles…

Nee zo mogelijk valt jouw voet in het tapijt ben ik mijn tas aan het inpakken of een zo raar mogelijk weesgegroet aan het opzeggen in een onhoorbaar monotoon. Niettemin zou je de door jou zo gewenste positie tussen leven en dood kunnen innemen op mijn chaise longue. Ik zal uit een bepaalde hoek van de kamer tevoorschijn komen alsof…

hoogblond de haren dun al dat verlies…

Terwijl mijn bange norse vriend in bed zit te rillen in zijn Noorse trui bedenk ik nòg meer liefde en hoe die liefde te beginnen. De buren spelen vals piano maar wel met gevoel. Zó wil ik leven, vals maar met gevoel. De piano houdt op en mijn bange norse vriend begint in slaap te vallen --------------------------------- uit: 'Men…

mama's hart is aangevallen sjaan wordt jarig telefoon één één één één - 11 uur 11 voor leken - kom nu nu syl schrielt zij twee drie één één sjaan mijn zoon is jarig…

voor vingers ben ik bang mijn tante zaliger rachel haar achtertuin -pioenen mijn kind dat ziek is stella mijn kind dat zoek voor bach mijn vingers…

Ik lag met mijn buik tegen de aarde beestjes weg te jagen van de bloemen vlakbij mijn borst. Er had van alles kunnen gebeuren een vliegtuig kon landen een boom kon verjaren een groep bejaarden kon worden gelucht. Maar er kwam een oud vrouwtje op een ezel met een deken over haar benen over het bospad voorbij. Zij zag mij en groette.…

Hij moet bij mij zijn hij moet mij lezen zijn hand op me leggen me terugtrekken uit het land van de doden. Hij moet bij me zijn hij moet zich over me uitspreiden hij moet glimlachen wanneer ik niet meer wil hij moet applaudiseren. Hij moet bij mij zijn steeds als ik de deur open doe moet ik zijn neus zien die groot is uitgevallen…

Hoe denk je dat het is om mij te zijn? Wat denk je? Denk je dat ik er iedere dag met mijn mandje met kleine vissen op uit trek om de Haaien te gaan voeren? Wat denk je? Denk je dat het leuk is om mij te zijn? Hoe denk je dat het is om iedere ochtend met een rotmand vol met kleine vissen er op uit te trekken om de wilde haaien te gaan voeren…

Het willen van dood de dood zo groot treedt binnen laat zich zien van alle kanten showt een dikke kont en spierballen, een hoog, hoog voorhoofd ------------------------------------ uit: 'Men zegt liefde', 2003.…

De mooiste koe in het weiland heet 607 400185 maar wij noemen haar Sheila. Of wij twee vreemdelingen zijn die prullenbakken zoeken. Zij heeft oogleden als zalmen bepoederd met Rimmel nr. 35 Rich Sugarwhite. Wij zoeken de komkommer, snijden een stuk voor Sheila af. Zij neemt en eet, de ogen geloken. Minder hadden wij niet kunnen doen…

Je bent ook een stuk fruit dat ik van de schaal pluk jonge mooie man. Vrolijk en wel schil ik de sinaasappel waar ik je voor aanzie. ---------------------------- uit: 'Men zegt liefde', 2003.…

Een nieuwe waslijn uitgehangen. Ik houd van je. Twintigduizend nieuwe manieren van voelen. Een schreeuwend kind in het vooronder. Ik houd van je. Je bent gekomen. Je bent mijn tentamen van het leven. En ik zal slagen. Ik zal. Veeg je voeten. Doe het licht uit. En kom bij me. ------------------------------ uit: 'Men zegt liefde', 2003.…

De bomen gaan voorbij En toch blijven ze staan Jij niet Jij gaat waar Het bekende onbekend is Waar thuis ligt Is waar de vlinders vliegen Waar de golven hoog zijn En waar jij onderaan staat Kijkend Voelend dat je er een deel van uitmaakt Ook al lijk je nog zo klein Door de ogen van de zon Aan de neerkomende hemel In je dromen Vervuld…

Het zomert al een beetje. Een dag in november een grote stralende zon heel veel zingende vogels. Het gevoel een jurkje aan te kunnen trekken, een heel bloot jurkje en te flaneren tussen meneren met dikke jassen aktetassen vol met winterboterhammen en winterpaperassen. Ook het stiekem tonen soms ineens van achterstevens. ------…

Ik leen mijn vader van de eeuwigheid. Mag ik hem even houden? vraag ik elke dag. Het leengeld -ophijsen, neerlaten aanspreken, instoppen toedienen, afvoeren - betalen wij graag. Hoor de eeuwigheid lachten om het pietepeuterige dat kleine strookje tijd waar die families toch allemaal zo voor rondrennen -------------------------…

ik lag met mijn buik tegen de aarde beestjes weg te jagen van de bloemen vlakbij mijn borst. Er had van alles kunnen gebeuren een vliegtuig kon landen een boom kon verjaren een groep bejaarden kon worden gelucht. Maar er kwam een oud vrouwtje op een ezel met een deken over haar benen over het bospad voorbij. Zij zag mij en groette.…

Er waren dingen die niet vanzelf goed gingen. Porren, er moest gepord worden. Gesjouwd. Besproken. Geregeld. Het nerveuze systeem ging ervan in een driedimensionale versnelling. De geest ging in de kelder zitten rillen. Er werden dingen gesjouwd, besproken, geregeld. Er begon- nen dingen te gebeuren. Dingen die niet vanzelf goed gingen. Deze…

Ik hoor tonen, ver, als door een kier; Zit ze niet van Sylvia te zingen Met die stem van herfst en schemeringen Voor het langzaam en ontstemd klavier? Wonder zou dit zijn: haar weer bezoeken, 'n Andre, of de vroegre weer te vinden: Grillig droef of innig onverschillig. Nam ze 't leven, wacht ze nog gewillig?…

Alles verstikkend van zuur vergeven sla ik wonden die ongeneeslijk zijn, injecteer ik groen met druppelend vocht tot een wisse dood het bruin zal verven…

Terwijl zij behendig mijn bruin bedrade lijf in door haar gewenste vorm heeft gekneed, laat zij haar roze tong strelend langs mijn wit gesausde mantel glijden, en word ik het slachtoffer van haar pyromane lust hangend aan haar lippen tot ik totaal ben opgebrand en zij kordaat het laatste restje leven uit mij perst…

Zoute druppels op bevroren aarde brengen zachtheid aan het licht, en geven mijn ziel een stem van pijn die ik te lang bewaarde…

In het schrapen van de tijd waar uren stil verloren gaan en dagen kralen rijgen aan het snoer van eeuwigheid, laten weken maanden sterven raken jaren in vergetelheid verstrikt…

Waar mijn geest door duivels aangetast zich losmaakt van duistere illusies zwerft zij langs zonverliefde paden, waar schaduwen levensvatbaarheid verliezen sterf ik in pure helderheid…