maakt gelukkig
ik ben mijn mooiste woorden kwijt
we lopen
in wankel evenwicht
consumerend gaan we met
een leugen ten onder
vrezende roepende
'een mens moet landloos balanceren'
kapot, milieu,traploos geregelde armoede
ozon, hongersnood, plastic-geluk
we glimlachen naar elkaar
verontschuldigend, geruststellend,
klappertandend van doodsangst…
.'
De slachter had het goed gehoord
en rende in doodsangst naar de poort.
't Is zinloos om te vluchten, man.
Berouw is wat jou redden kan.'
Sint-Nicolaas is naar 't vat gegaan
en hield er drie vingers tegenaan.
'Dag, kleine slapers die ik zie,
word maar een wakker, alle drie!…
uit hun strot
en spieren spannen in de ruige lijven
geen wolf is zeker van vluchten of te blijven
tot het vallen van ’t eerste knallend schot
-III-
speeksel vlokt al schuimend langs de kaken
moordzuchtig grijnzen muilen tanden bloot
nog onbewust van het vernietigende lood
afgeschoten om de pelzen buit te maken
de strijd is fel en doodsangst…
Angst
De lucht lijkt haast bevroren
nog net geen volle maan
een knisper spitst mijn oren
ik blijf gespannen staan
Ik staar naar de struiken
hoor er dwars doorheen
ik kan een doodsangst ruiken
ikzelf heb er nog geen
Mijn ogen blijven staren
ik luister hoe de stilte valt
en ruik de angst bedaren
nu een geweerschot knalt
Jager
een…
tweede muisje
had dezelfde zilvergrijze glanzende vacht
maar hij had niet de moed van zijn zusje
doodsbang zat hij opgerold
als een bal met een spits snuitje en een staartje
"ik doe je niks hoor"
zei ik geruststellend
"ga maar met je zusje mee"
maar hij verstijfde van schrik
zijn ogen werden groot
en puilden uit van pure doodsangst…
In de doodsangst ijlde een hinde door het woud,
De wanhoop in het goudbruin oog, dat staarde,
Dat staarde, of 't ginds ook niet een uitkomst zag,
In 't ver verschiet... Reeds stond het bloedig schuim
Haar op de fijne snoet; de dorens wondden
Heur tere zijden, en de slanke poten
Verwarden zich in 't netwerk der lianen...…
476
Bezig met laden