36065 resultaten.
Verborgen zorgen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
672 Het zout dat bloemen troost
erkent men geen heiligdom
regen voorkomt verwelking
en spreekt men 'amen' uit.
Regelrecht vanuit het hart
blijft elke zonde verborgen
keuzes worden bewust maakt
maar zijn niet altijd juist.…
Naar de hemel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
74 wij hebben de
afgoden achter ons
gelaten met hun blaten
en straffende hand
ooit hadden wij samen
de horizon als perspectief
wij volgden hun verre
blik die onfeilbaar alles wist
maar toen hoogmoed
ter discussie kwam
hooghartigheid het overnam
werd sektarisme ons regime
van persoonlijke vrijheid
was men niet gediend
brood werd met…
Verouderen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
529 De wereld is klein
indien je niets te winnen hebt
parels alleen in sprookjes
te vinden zijn.
Vermoeiend is de geest
als je steeds aan alles denken moet
waarom niet even
denken aan helemaal niets?
Een tijdbom in de rust
lust is niet meer dan een behoefte
-ik luister slechter-
vraag en aanbod nemen af.…
In eigen schrift
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
83 stijl
handen laten spreken
schiet hun expressie
toch tekort om het
geheel met predicaat
koninklijk te omgeven
jij hebt de bravoure
al op het eerste gezicht
beschreef lichaamstaal
in tal van naslagwerken
want hun genen hebben
dat nooit door gegeven
met liefdevolle ogen en
een warme diepe lach laat
jij iedereen de matrix van
een leven…
In ontkend bestaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
80 het pad lachte
kleine wondertjes
bloeide mirakels
die in passeren
nog even je aandacht
wisten te interesseren
voor hun vorm en kleur
slingerde zich
in een meer dan
paradijselijke omgeving
waarvan lente op dit
moment hoofdbestanddeel
was dat zij in vol ornaat
met alles wilden delen
daar waar ik van
wondertjes sprak
communiceren…
Onaards momentum
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
73 hij tuurde
in de verte maar wist
dat het ongrijpbaar was
had het voor even
vast gehad in een
prikkelende sensatie
uit het niets gekomen
langs de uiterste randen
van mijn warme dromen
zonder eruptief te zijn
eerder lief en zacht van een
ondenkbare meegaandheid
het was uit mijn handen
in een gevoel van leegte zelfs
gemis van…
Vibreerde andere tonen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
86 geluid
vibreerde andere tonen
waarbij de melodie totaal
afweek van het gewone
ik zag een grotesk
wereldbeeld waarin
emoties vingers kregen voelde
hoe normaal ging tegenstreven
verloor zo mijn houvast
liet me willoos gaan in
een fluïdum dat alomvattend
zijn contacten had
vergleed in
een warm bad zonder
spanning van de drift tot
leven…
De echo's
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
106 ik heb ooit
alle paden van
de logica gevolgd
zij gaven mij
geen ander perspectief
dan de doodlopende weg
ik wist waar ik was en weer
zou zijn na vele stappen
er bleek iets te ontbreken
voelde dat het bestaan
inspiratie en intuïtie
totaal uitgeschakeld had
juist het onvoorspelbare
gaf mij een flow deed mij
kicken als ik op twitter…
Dan wenken zij
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
96 waar ik loop
wandelen schaduwen
mij rustig voorbij
zij zijn niet van mij
maar passeren zonder
ooit terug te keren
verdwijnen uit zicht
in het gaan en toch komt
altijd de volgende eraan
hun lichtbron heb ik
nooit kunnen traceren
in een frequent proberen
vorm en lengte
verschillen soms wenken zij
alsof ze iets van mij willen…
Op een zijspoor beland
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen
5.745 Ik zucht je weg
in alle wind
en denk na
over onze tijd.
Een tijd die lijkt
te zijn geweest
en onbevreesd
van mijn zijde wijkt.
Ik herinner je
in al het goeds
en zonder wanklank
maar meer dan dit
zal het niet meer worden.…
Magie van het vreemde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
105 jij haalde als
zovelen bedachtzaam
je smalle vingers door
het lang blonde haar
een schijnbaar
achteloos gebaar
de afleider als ogen
op zoek gaan naar meer
klaar zijn
met uiterlijk vertoon
want schoonheid wordt
saai in een droom zonder ziel
juist het unieke
straalt onderscheid
niet zoals bij anderen
maar met jouw kwaliteit…
De prijs van chaos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
183 verbeten trok hij
strakke lijnen op papier
begrensde openheid
ontspande in plezier
met rond verloor
hij zicht en voor
krullige tierelantijnen
is hij nooit gezwicht
zijn perspectief wist
enkel dag en uur
want morgen was vol
onbekende zorgen
hij kende de prijs
van chaos door
teveel impulsen tegelijk
de medicatie voor ontwarren…
De stelletjes
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
113 iets kleins
onooglijk en toch
heel warm en fijn
we raakten
verrassing smaakte
ons geheim
wij pinkten
om als volwassenen
toch nog te scoren
bij de stelletjes
te horen met hun
lieve zomerdroom
verstrengelden
onzichtbaar maar
vol intimiteit
in zacht geven
en subtiel ontvangen
van intens verlangen…
Als heuse frivoliteit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
65 wie strijkt
de vanen glad die
ik opgestoken had
om kleur en zwier
aan het leven te geven
als heuse frivoliteit
het gaan en staan
in geijkte snit en plooi
is niet meer van deze tijd
maar kon niet rekenen
op de transparantie van
het hooggeëerd publiek
ben voor gek verklaard
kreeg levenslang vakantie
wegens deze extravagantie…
Over dat
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
120 je streelde
met een bijna
achteloos gebaar
mijn wang
terwijl jij
in zinnenlange
monologen tegen
de wereld sprak
je mening gaf
over van alles
en natuurlijk
over dat
jouw visie
warm belichtend
hopend op
mijn zwichten
nooit raak
jij uitgepraat
over de liefde
van een kant
maar die strelende
hand heeft mij toch
de das…
Ogen straalden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
134 nog weet ik
de lantaarn met
zijn schemergeel licht
dat langzaam
omlaag dwarrelde
in vlaagjes mist
onze stemmen
dempten tot
een lief gefluister
waarin warme
genegenheid kon
groeien in halfduister
ogen straalden in
een heldere avondlach
toen je zei ja je mag…
Nooit geknakt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
102 ik heb haar
zien groeien
op de kale rots
altijd winderig
in armetierig licht
met nauwelijks zon
waar anderen
wiegden schichtte
bliksem in donderslag
zag hoe fier
zij bloeide terwijl
toch alles tegen zat
zij is nooit geknakt
tegenslagen kleurden
haar karakter strak
zij heeft vrucht
gegeven om haar
kracht door te laten leven…
Jouw intiemste lach
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
152 ik heb je
meegenomen
uit het licht
van gisteren
vandaag
is nog te pril
voor jou
we schemeren
als man
en vrouw
bekenden we
niet onbemind
de nacht
schaduwde vaag
jouw intiemste lach
in zachtjes openen
het duister
gaf mij kracht
met jou weer
mezelf te zijn…
Vroegere decors
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
78 ik verwater
er klinken
geen klaterende
spitsvondigheden meer
kleuren roepen
tevergeefs om het
dansante gaan
ik blijf gewoon staan
in het kijken
kan ik nog
enkel vergelijken
met vroegere decors
de innoverende
details ontgaan mij
raken niet meer
aan mijn vitaliteit
waar ik eerder de
werkelijkheid beleefde
in speelse dromen…
Ik ben niet gek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
88 rood schemeren
de flarden nog uit
ons heftig gesprek
en nee
ik ben niet gek rijg zo
de woorden weer aaneen
om terug te komen
maar dan met feiten die
jij zal moeten onderschrijven
onze zinnen vallen uiteen
ooit door gif verbonden
waarheid heelt het zere been
we zijn naar de zon gegaan
zagen het rood verdwijnen
alsof het gesprek…
De notenkrakers
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
182 bazuinen en
engelenscharen
vliegen elkaar
nooit in de haren
waar trompetten
schallen komt
een aankondiging
die geldt voor allen
als de grote trom
zich roert weet dan
dat de allerkleinsten
al uren zijn gevloerd
minzaam strijken
violisten met
hun stok en lossen
zo hun tekorten op
de dirigent trekt
pas aan de bel als
ook het…
Volks en licht vulgair
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
79 ik wil mijn dromen slijten
zij zijn voor mij
steeds meer een last met
iedere keer een andere cast
in de meest
bizarre decors worden
afschuwelijke scenes uitgelicht
die ik in vergeten niet meer wist
het taalgebruik is
volks en licht vulgair
er is geen enkele zelfreflectie
in hun irritante beter weten air
godzijdank is er
gelukkig…
Voor anker
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
109 ik voelde
de wind van
herinnering
zag zon
oplichtend
wolken kleuren
wist dat jij
mijn intiemste
gedachten ving
in kabbelend
water kaatsten
je ogen
een lach
ruiste in
opschietend riet
jij hebt mij
toen in de
boot genomen
voor anker
gingen wij
nog niet…
Anonieme tonen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
107 is
sluimer probeert
contrasten te
laten vervagen
nog zegt zijn stem
in duidelijke taal
ik houd van jou
maar druk
achtergrondgeruis vlakt
snel de intonatie uit
anonieme tonen
wekken geen dromen
in het liefdesspel
stroboscopisch licht
wist iedere emotie
van zijn gezicht
heb mijn pink gegeven
hij wilde enkel
handenvol leven…
Het verre ongewis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
75 zijn vleugel
was niet gebroken
er waren wat pennen vervlogen
op een fenomenale vlucht
zijn plots verschijnen
uit het verre ongewis
de formidabel diepe duik
een schitterend gezicht
er was geen keus
voor de vis die hij
als prooi verkozen had
samen kwamen ze boven
hij triomfeerde in
dit spel van de natuur
zij was op de verkeerde plaats…
Dan breek ik
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
109 ik weet dat
je handen er zijn
maar mis in pijn
hun strelende vingers
het zachte raken
in onverwacht
kippenvel maken
als ik even niet kijk
ook jouw stem
is vaak bij me
de woorden komen
steeds dichterbij
als zelfs je ogen
gaan spreken
dan breek ik in
mijn liefde voor jou…
Een zekere oogst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
71 hij lacht
hem wacht
een zekere oogst
zijn winter scoort
als lente in het
ochtendlengen gloort
heb uw
vijand lief is ook
zijn bestaansadvies
nog zijn de mensen
bang voor hem in al
een levenslang samen
omarm wat niet
te ontlopen is geef
je schaduw een gezicht
ook hij is
aangedaan als wij
alles maar laten gaan
samen verder…
Het mooie patina
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
71 zij hebben stilte
langdradig gemaakt
uit hun gespreksstof
was al lang geen goed
garen meer te spinnen
handen schikten
bloemen zonder hart
in vaal licht dat de
kleuren versluierde en
vorm geen schaduw gaf
het mooie patina
van liefdevol gebruik
verdofte en straalde
nog amper zijn warme
toegenegenheid uit
nog zien zij elkaar
maar…
Schreeuwt nog geen pijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
133 het schreeuwt
nog geen pijn maar
rafelt aan mijn zijn
voel met
mijn geest dat er iets
vreemds is langs geweest
waarvan sporen
die niet bij mij horen
mijn lichaam activeren
tot een verdediging
in een proberen
het lijf te normaliseren
zekerheden worden
op de proef gesteld
tegen dit externe geweld
nog ben ik niet geveld
door…
Het vlammen bedaard
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
210 soms spatten
er nog vonkjes
uit het smeulende vuur
maar de rook
is al opgetrokken
het vlammen bedaard
grijze as bedekt
de nog warme kern
van zijn prominente plek
ieder heeft zich
vaak gekoesterd
aan die laaiende gloed
zijn vitale straling is
langzaam gedoofd maar
het nagloeien voelt goed…