Er zijn stenen
verzonken in straten en pleinen
die als historie verslijten
Er zijn mensen
met blijvende herinneringen
die voor toekomst in verdraagzaamheid pleiten
Er zijn tijden
om stil te staan
op verhard steen
om zacht te helen
bewustwording te delen
van dankbare vrijheid dat ooit verdween
Er zijn boeken vol geschreven
met letters…
o die onmogelijke logistiek:
honderden wagons organiseren
een dienstregeling heel europa door
tonnen en tonnen stro verzamelen
overal waterreservoirs inbouwen
drijvers en veterinairen aannemen
en vergeet de medicijnen niet
verbandmiddelen voedsel voer
en halsoverkop moesten we
in het oosten humane destructie-
middelen installeren
van oceaan…
in het zwartboek van het bijtend woord
zie ik de sterren weder hemelen
in twee minuten onbewogen stilte
hangt er een glazen brug in 't slotakkoord
rivieren hebben ook geen goesting meer
want zij citeert niet in haar laatste snik
al kwam voor overlevenden
op tijd
een nieuwe lente vol hypocrisie
zwart zelf is nooit genoeg, ook niet…
215
Bezig met laden