Plein '40 - '45

in het zwartboek van het bijtend woord
zie ik de sterren weder hemelen
in twee minuten onbewogen stilte
hangt er een glazen brug in 't slotakkoord

rivieren hebben ook geen goesting meer
want zij citeert niet in haar laatste snik
al kwam voor overlevenden
op tijd
een nieuwe lente vol hypocrisie

zwart zelf is nooit genoeg, ook niet voor hen
die als kosmopolieten hemelden
in excellent gezelschap, engelen
ballonvaarders in een opwaartse vlucht

de kunst van eenvoud ligt echter veel dieper
dan de wortels van het innerlijk -
verstolen knipoog van de mona lisa

klinkt in een symfonie dan een hobo
veel minder duister dan de middellijn
van olla's obladi en oblada-
o dichters, klinkt de lieve lente zó?

... Miniretrospectie

nl.m.wikipedia.org/wiki/Plein_%2740-%2745

Illustratie: Emilie Lindenbergh ...

25 netgedichten_1-4mei

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 32