677 resultaten.
Toen ging het venster open
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
17 Hier moet mijn geest zich eerst over gaan buigen
terwijl mijn ziel een diepe
buiging maakt
Mijn onbewuste heeft het zelfs geraakt
Zij vielen alledrie haast van hun stoel
als je begrijpt wat ik daarmee bedoel
Et ego in Arcadia vitae
ook ik zie grenzen aan de
groei des levens
erken als nooit te voren juist
de noodzaak
het dichten als…
Meester op het floret
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
59 Tussen een wikkend hoofd
en een onvermoeibaar
voortijlende hand
verrijzen de magische krachten
der vlijmscherpe pen
als schier onbereikbare
tedere muzen
minaretten in dichtvorm
in honderd coupletten
aan zijn floret ontweken
strofen die schrijvenderwijs
aan inbeeldend beeld prijsgegeven
in dichtwoorden zijn ingelijst…
Ontwakend oog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
60 Ik wensch u heel veel sterkte
in deze allerminst opbeurende turbulente tijden
Het wakend oog op morgen
moge u tot richtsnoer dienen
en in de modderpoel des wereldleeds
meer reflectie dan het strekken van uw onderdanen bieden
Wat voor een dichter
niet is bij te benen
zijn alle schermgazellen
tot overmaat van ramp
in overvloed
Aurora…
Ochtend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
75 Die ene ochtend
Dat jij naast mij lag
In het eerste zomerlicht
Je ongeschonden schoonheid
Ongeremd vol overgave
Aan je dromen lavend
Uitgerust ontwakend
Open je de ogen
Vol van vuur…
De ander, het ander
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
91 Gelukkig is er nog de ander
het ander,
dat, als ‘k ontevreden
over mijn spiegelbeeld
mooi is, kan bewonderen
liefde op voel wellen
Een bloem haar best wil doen,
een kind, haar gave huid
en lach, zo stralend
de vogels, hun geluid
bananen smoothie die ‘k nog
in de koelkast vond
de verfkwasten die wachten
op mijn hand
en mijn ideeën…
In de stilte waar ik besta
netgedicht
2.2 met 9 stemmen
203 Stilte omarmt mij
zacht fluistert het binnenin
woorden vinden rust
Soms voelt alleen
zijn niet als gemis, maar als thuis-
komen op een plek waar niets meer hoeft te worden
uitgelegd. Mijn huid ademt rust als stemmen verstommen, en ik zak.
Wereld is vaak te luid,
te scherp aan de rand van gevoel,
ik vang zoveel meer op dan woorden…
Veertigduizend views
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
96 Beauty is only skin deep,
blijkt maar weer
bij veilinghuis Derkmans
in Ernem
een antiek vijfdeurskastje
mahoniefineer
met laden, tenminste, dat las je
Kijk, aanbieden is 1 ding
maar wat als 't object
al sinds het jaar kruik
van achter en erger,
gans het interieur
der laden in geen eeuw
is onderhouden
noch van grijze draden…
Het zomerse bos
netgedicht
1.8 met 5 stemmen
151 Zomerlicht stroomt zacht
vleugels dragen het gezang
stilte wordt geluid
De nevelige ochtend
opent zich traag, alsof het verstilde
bos eerst luistert voor het ademt. Tussen stammen
hangt iets ongezegd — een stilte die niet leeg is, maar vol verwachting.
De grond ademt nog de
koelte van de nacht, terwijl het eerste
zonlicht het vocht uit…
Athenes triremen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
88 Attica, het broeinest
van the Sea Of Thieves,
rovend en stelend tussen
Aegeïsche Sporaden
speedkings op hun ijlings voorglijdende triremen
waardige Punische zonen
van Sidon, Byblos en Tyros
Piraeus, haven der dieven,
Delische schatkistveroveraars
hegemonen der Cycladen
waar ooit hun vloot
het zeegat koos
naar een kolonie,…
Callgirl
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
154 Een prettige bijkomstigheid
is dat een welwillende meid
je toch even stiekem verblijdt
geen blaffende hond die je bijt
zo spaar je zowel kool als geit
geen opspraak in publiciteit
op tiktok viraal wereldwijd
't blijft immers privé, vast geheid
al is het een zomerzotheid
zo'n glimlach, breed smilend en wijd
geen staat bij elkaar in…
Telefoontje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
148 Zomaar ineens had ik iemand perongeluk gebeld
mijn mobiel, niet ik
ergens tegenaan gedrukt, gestoten?
Telefoon op videostand
ik zag een mooie vrouw,
zij mij, ‘k verontschuldigde me
geeft niet lachte ze me toe
ik zei, toch leuk u te zien zo
ze wenste me een onvergetelijke dag.
‘t Was net voordat we weggingen,
naar Groet met al haar herinneringen…
Als alles binnenkomt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
336 Alles stroomt binnen
stilte die ik niet kan delen
hart zwaar van geluid
In de stilte van mijn
binnenwereld beweegt alles tegelijk,
alsof elke emotie een snaar raakt die blijft trillen. Ik vang wat
ongezegd blijft tussen mensen, alsof mijn huid niet alleen voelt, maar ook luistert.
Liefde is geen verlangen, maar
noodzaak om te bestaan,…
Kleine dingen betekenen veel
netgedicht
2.4 met 24 stemmen
424 Klein als het maar is
een druppel, een blik, een woord
en ik voel het groots
De geur van vers gezette
thee op een grijze, stille ochtend doet
iets met mij — niet uit te leggen, alleen te voelen, alsof
het leven even buigt en zegt: je hoeft niets, je mag er gewoon zijn.
Een onverwachte blik van
een onbekende, oprecht, zonder haast
of verwachting…
Miles smiles in june
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
196 I
Kleur mij in voor het te laat is
niet morgen maar gisteren
in voltooide tijd
als een wolk alleen in ogenclaim
ongezien gelanceerd in het ochtendlicht
dan spoelen golven de panacee door mij heen
op het bijna aanraakbaar terras
bij de bron van de liefdesfontein
waar kletsmeiers en binnenvetters in opschortende werking
soms best weer…
Waar het zacht is
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
208 Ik voel jouw stilte
zonder dat je iets zegt
mijn hart antwoordt al
Er zijn ochtenden waarop de
wereld te luid binnenkomt, waar elke stem
snijdt, elk gebaar een echo achterlaat, en zelfs stilte te vol
lijkt om in te schuilen—dan zoek ik de plek waar mijn adem weer zacht mag zijn.
Ik voel alles, vaak te veel, als
regen die blijft vallen,…
Vrijstaat
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
168 In onze vrijstaat van de republiek der meandertaalletteren
staat het een ieglijck vrij
zijn of haar intergalactische verbaliteiten
al dan niet AI gegenereerd
mens onteerd
stroboscopisch tentoon
te spreiden
tot welke neopoëticageneratie
de awater mens sana
in corpore sano
zich rekent,
zonder overdrijving en
exageratie
wachten wij…
Waar de huid dun is
netgedicht
2.3 met 17 stemmen
151 Lichte vleugelslag
stil op mijn trillende huid
zo breekbaar als ik
Soms voelt de aarde als een
storm onder mijn huid. Elke blik, elk woord —
een echo die lang blijft hangen. Ik draag geen pantser; ik
luister met mijn hele lichaam, en zelfs stilte kan soms te luid zijn om te dragen.
In een ruimte vol stemmen zoek
ik naar zachte, veilige…
Gastvrij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
253 Zaterdagavond
Start van de service
Geluid van ijs
Een lach voor de gast
De nood aan tijd
Spant de sfeer
Tot na de opname
Van de dessert
s
Een knipoog
en
Weer grapjes
De laatste tafel
Luidruchtiger opstapt
Dan toen ze plaats nam
Daarna is deze plek
Terug de onze
Een voorrecht
Tafel 9
Brabander…
Feminine kiemen
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
240 Amechtig buig ik plechtig
voor een eruptio mentis,
een slang van brandend lavavuur
en asregen van Thira
waar Eva's eeuwenoude waarheid
in pathos en langs passiewegen
van al haar voorgangsters de moed
en ontmoedigde volgelingen
in klare rode wijn hier
ten tonele wordt gevoerd
op podia waar militia en
ecclesia patriarchalia…
Als de zee in mij spreekt
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
220 De zee fluistert zacht
golven raken mijn wezen
de horizon roept
De mens en de zee,
een dans van kalmte en storm. Ze
ademt in mij, haar ritme stroomt door mijn bloed. Haar
fluisteringen raken de stilste verlangens, ze onthult wat in mij verborgen ligt.
De oceaan weerspiegelt
mijn angsten en dromen. In haar diepte vind
ik pijn, maar ook…
Geestesoog
netgedicht
1.9 met 7 stemmen
215 Verscheen zij plots weer voor
mijn geestesoog
gespleten twee-eenheid der trinitas
die zinsbegoochelende genitas
dan wist ik niet meer wie het zwaarste woog
het zinderend meanderen van Mei
de vlam uit het herwonnen paradijs
de sidderende slang altijd op reis
met variaties op een schone lei
wie kan dat exenleed het best verzachten
Erato…
Plein '40 - '45
netgedicht
3.1 met 7 stemmen
258 in het zwartboek van het bijtend woord
zie ik de sterren weder hemelen
in twee minuten onbewogen stilte
hangt er een glazen brug in 't slotakkoord
rivieren hebben ook geen goesting meer
want zij citeert niet in haar laatste snik
al kwam voor overlevenden
op tijd
een nieuwe lente vol hypocrisie
zwart zelf is nooit genoeg, ook niet…
De kunst van eenvoud
netgedicht
2.4 met 9 stemmen
235 Zingende merel
stilte vult de lege lucht
dauw op het blad ligt
Soms is het genoeg om
een straal licht te volgen, hoe die zich
strekt over de vloer zonder haast, alsof de ochtend zelf
even wil blijven hangen, zodat ik mag voelen wat ik anders zou vergeten.
De wereld roept luid, maar ik
luister liever naar het zachte, de stem van wind
tussen…
Onde de Bomen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
168 Onder de bomen
waar het licht schommelt in schaduwen
en de wereld draait, nog altijd,
adem ik langzaam het heden in.
Ik ben nergens, of onderweg,
een lege plek in het hoge gras,
een kano schuivend onder de maan
waar de rivier de nacht kust.
Geef me je hand-
ik wil kijken naar de beweging van je lippen
en denken aan de warmte die blijft
als…
Grande bouffe
netgedicht
1.5 met 4 stemmen
185 Mogen de goden
hun gloed laten dalen
en sprenkelen over de heatwave
van eetbare smulpapaver
en de nimmer betaste padddenstoelenmêlee
in dit in al zijn brille
onwaarschijnlijk waarachtig clairvoyant paranormaal
weliswaar machtig
en zwaar op de maag
nooit eindigend
voorlaatste avondmaal
van robin X hood
voor de wereld en…
De fluistering van de aarde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
234 Vlieg in het groen
stilte rust op tere vleugels
de aarde ademt
In de ochtend komt de
aarde langzaam tot leven. Ze ademt haar
geuren uit en schenkt me de klank van haar rust, waar de
bomen praten met de lucht en mijn hart trilt met elke zucht die zij voortbrengt.
Haar stem is geen geluid
dat je hoort: het is de druk van een zachte
hand…
Toevalstreffers
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
215 Ooit had ik een
'Ikeadroom' (z.a.),
met wonderbaarlijke
séances
edoch in de
hypermarché's
van blueband
Ab del Haize
wordt nog altoos
mijn geestesoog
op zonderlinge wijze
in toevalstreffers
meegesleurd
die naderhand
haast nonchalant
in bliepend
barcodegescan,
daar waar haar
bossen eeuwig ruisen,
achter toonders
klapdeurtjes…
Ik hou van het leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
309 Ik hou van het leven
Al kan ik niet iedereen alles geven
Toch voel ik me Rijk als een koning
Al heb ik geen echte woning
Ik heb alles wat ik nodig heb om te leven
Meer heb ik niet nodig
Als ik maar kan overleven
Ik hou van het leven…
De glimlach van de dageraad
netgedicht
2.4 met 14 stemmen
743 Licht kust de hemel
de merel fluistert zachtjes
de aarde ademt
Er is een ogenblik, nog vóór het licht
zich echt toont, waarin alles lijkt te ademen in zachte
golven van stilte, en ik, haast onmerkbaar, voel hoe mijn huid opent
voor het ontwaken, alsof mijn hele wezen luistert naar iets wat geen woorden nodig heeft.
Een merel zingt één…
Pas
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
311 In mijn achtertuin kijkt een rode tulp me wijd lachtend aan,
fleurt daarbij de hele tuin
Aan de voorkant siert een paardebloem
Inmiddels zijn het er twee,
inmiddels vier,
nu tien
Speenkruid is de tulp
gezelschap komen geven
Roze trossen van de schoenlapper
in de schaduw
Een bak narcissen op de tafel
Pas als ik alle plantjes en de…