Alle inzendingen over Charley Toorop

In een ommezien kon ik nog omzien om toch net te zien dat jouw ogen in een oogwenk keken in de mijne maar nu laten ze me niet meer los tot ik ze weer zie al is het slechts een ogenblik…

Vanuit haar wereld der grootogigen kijkt ze je aan met volle ogen je voelt je bijna klein (zie ook link)…

lijken dagen groter als eindigheid nadert met de wijzers mee gloort een horizon onder opwaartse druk van een Toorop aan zee ach vezelarme lichtvoetigheid til niet te zwaar er blijven nog stonden te over en ochtenden zonneklaar…

Travels with Charley is je mooiste boek. De Nobelprijs van 1962 je terechte beloning. Zes jaar later ben je pas gegaan. Voorgoed. Alleen de duvel is oud.…

Wordt zijn iPhone nat, de fietsers en de vissers met de hengel en wacht De Valk op zijn zin in koffie bij de bordkartonnen Toorop. De kont van het schip al in de verte snuift hij wier en teer maar past hij verder.…

kwartel op tafels gedoopt in gierst bij boeren geruild en opgedeeld in kavels besproken niet anders dan gedane zaken in luiletterland duf gepriegel in kantlijnen van schuldeloze burgers met salie in hun gerstenat groene knoppen al uit de tak monsteren verlopen wintermaanden gedroogd wijnrood roezemoes nog in verlaten glazen charley…

Verwonderd-rond, zacht-vragend kijkt het kind, Het zand-blond kind, met de ogen blauw als zee. En de oudre al wétend Leven; schoon gedwee Van kleine hoop nog, dat hij toch wel vindt Voor 't Eind bevrediging. De al'-oudste, 't wee Van heel een ras in de ogen, staart verblind Van wanhoop 't Raadsel aan .... waar géén van vindt Ooit antwoord…