Alle inzendingen over Coby

Een stoere cipier uit Kapelle Bewaakte ooit woeste rebellen Maar kwam ie in huis En was Coby ook thuis Dan paste ie slechts op zijn tellen…

Betonnen longen Granieten hoofd Gevoel dat voor Altijd lijkt verdrongen Vuur voorgoed gedoofd En dan toch zo maar Hier het licht dat ons in De diepste vezels raakt, Ons de ogen opent Voor leven om ons heen - Dansende lammetjes, Een gewillig schaap Dat zich moeiteloos Melken laat, zilveren Meeuwen die koninklijk Zwevend…

Coby Poelman-Duisterwinkel. Van Wolde schilderde al op 13 jarige leeftijd een Gezicht vanaf de Grote Markt vanaf de Martinitoren. Na de kunstacademie Minerva werkte hij in de kartonnagefabriek van zijn vader aan de Schoolholm in Groningen.…

Leer ons de rug te rechten, Met opgeheven hoofd in Dit leven te staan - De voeten gespreid Op het oppervlak Van deze aarde die ons Tot woonplaats gegeven is…

Voor Coby Wij musiceren oude woorden op cadans en slotakkoorden naar een opus zonder eind Hier dirigeren soepele walsen als een preluderend balsem in een opmaat naar ’t refrein Het allegro stemt staccato Op klavier en sopranino zweven noten orkestraal Compositie als gegeven voor ’n barokker, hoger streven maakt het denken lateraal…

Coby Poelman-Duisterwinkel. Gedicht naar het gelijknamige boek van Khaled Hosseini.…

Vannacht heb ik Ons een nieuwe Waarheid gedroomd: In een ongekend Heldere dimensie Droomde ik mijzelf En jou twee duikeendjes Die opgaan in de Liefde voor het water En voor elkaar - We brengen Rimpelingen teweeg En wachten tot ze Elkaar raken en ik Deel word van jou En jij van mij…

Te lang ben ik Mezelf kwijt geweest, Bewoog niet meer, Maar schuifelde, Ritselde hooguit Als een herfstblad Op een verlaten strand, Alleen van nul en generlei waarde nog - Tergend langzaam begin ik De eindeloze, donkere tunnel Achter me te laten, Word me zonder dat ik Er bij stil sta weer bewust Van wat ik verloren ben,…

Deze regels zijn voor U die ons zag en ziet, En telkens laat weten Dat U ons nog zag Toen we onszelf allang Waren vergeten…

Ga zitten, Zit zo lang Je lichaam het wil En laat je vermoeiende Gedachten verwaaien In de wind - Zit, en rust uit, Mijn kind…

Weg weg van de pijn! Weg, weg, voorgoed weg! Uit die verschrikkelijke wereld, vol mensen waar de springer niet meer wil zijn! Springer wat doe je ons aan? Je vergalt zonder het te beseffen met jouw sprong voor vele gezinnen het bestaan. Jouw bloed springer aan de machinist zijn raam. De conducteur gaat kijken en ziet de resten van…

Ik wilde huilen maar kon het niet maar jij nam mijn tranen en schreide ze voor mij Ik wilde wat zeggen maar kon het niet maar jij nam de woorden en sprak ze voor mij Ik wilde helpen maar kon het niet maar jij nam mijn handen en samen konden we het wel.…

Zijn mond zal niet meer praten zijn hart zal niet meer voelen zijn hersens zullen niet meer denken hij zal er niet meer zijn De aarde zal hem opslokken de donkere dreigende aarde Hij zal me nooit meer kunnen helpen bij mijn grote en kleine verdrietjes Hij zal niet meer blij voor me kunnen zijn Hij zal me niet meer kunnen steunen bij alles…

De zoetste klanken die ik ooit zal horen zitten nog steeds in mijn hoofd De liefste woorden die ik ooit zal horen moeten nog altijd uitgesproken worden De meest betoverende aanblik die er bestaat moet ik nog altijd zien En de meest dierbare liefde van de hele wereld wacht ergens op mij Maar ooit zal dit alles ook voor mij werkelijkheid worden…

Jij bent de reden dat ik doorga voor jou leef ik mijn leven voor jou geef ik nooit op Zonder jou heeft mijn leven geen doel bij elke tegenslag hoef ik maar in jouw lachende blauwe oogjes te kijken en ik weet.... Voor jou moet ik doorgaan jij vertrouwt op mij jij verwacht dat ik er voor je ben Dus ga ik door en geef niet op hoe zwaar het leven…

Met duizenden lichtjes schrijf ik jouw naam tegen de donkere hemel Met duizenden bloemen schrijf ik jouw naam in het groene gras Met duizenden voetstappen schrijf ik jouw naam in het natte zand En met alle liefde die er bestaat staat jouw naam voor altijd in mijn hart!…

Zonder ogen maar toch alles kunnen zien zuiver vanuit zijn ziel levend met heel zijn hart Zo'n mens met gevoel voor alles wat er leeft blind is voor hem geen handicap maar een gave Door te voelen beleeft hij het leven door zijn muziek geeft hij het door En kunnen wij meegenieten van de puurheid en de reinheid zoals het leven bedoeld…

Door wind en regen kaalgeslagen, afgelegen land van steen. Door sneeuw en ijs geschuurd, gescheurd door scherpe kou, bezocht door eenzaamheid, het binnenland. Omkranst door de beschaving; een pas aangelegde ringweg door bussen vol bewonderaars bereden. Mooi ben je maar ik raak je niet meer aan.…

Een keurig pak, het kapsel strak geknipt, boven de bril een rechte rand. Daaronder schuilt een groot verstand. Slimme taal, een lang verhaal zonder hapering met snelheid uitgesproken, wordt bijna nooit onderbroken. Hij is de man die het kan al lijkt het finaal mis te lopen. Alles wordt beter vertrouw maar op Jan-Peter.…

Op de Aleöten is een kalkoen geschoten. De buurvrouw heeft het me verteld, ze werd gisteren gebeld door haar neef uit Rome. Die heeft hem meegenomen en ingevroren moet je horen, voor het kerstdiner. Daar zit ik best wel mee. Daarom heb ik die neef gebeld. Ik zei: "er wordt hier verteld dat u op de Aleöten een kalkoen hebt doodgeschoten…

Ik weet van de hoed en ik weet van de rand, van de steek onder water en de kikker op de kant. Ik weet van toeten en ik weet van blazen, van de kogel door de kerk en het gegooi met de glazen. Ik weet van alles, van alles niets. Wat ik heel graag wil weten is: Wat ze zoal eten op andere planeten en laten ze daar ook scheten?…

Vanavond neemt het koor een nieuwe compositie van hun geliefde psalmen door; berijmd en onberijmd met een initium verbonden. De alten en sopranen zingen een middendeel, dan luisteren ze naar de bassen en tenoren en laten op hun beurt volgende woorden horen waarbij ze zich een kwartslag omgekeerd opeens realiseren hoe mooi de tekst…

Zelfs aan de kleurenfoto’s die hij neemt van mensen is herhaaldelijk te zien dat hij hun minder mooie kant belicht. Zo mist hij keer op keer het mooiste. Maar kijk hoe hij vandaag de negatieven in de haard verbrandt. Op zijn gezicht ontwikkelt zich een zachte glans van licht! Terwijl ik kleur zie ik opeens zijn allermooiste kant…

Steeds verder vouwt het lichaam zich tot foetus totdat het leven stervend haar verlaat ontvouwen wordt ze weggedragen en met gevouwen handen nagestaard die ooit mijn liefste in zich droeg, ze is voorbij maar niet voorgoed want ze ging vol vertrouwen; genade bleek genoeg. Septembergedachten bij het afscheid in het ziekenhuis…

Daar liggen ze tussen ons in vullend de ruimte naast mijn kussen ik luister of ik ze nog hoor het koor van speelse muggen ’t is toch niet waar ’t is toch te gek hij heeft gelijk gekregen het muggenkoor met alle leden op de vlucht voor enkel lucht van één aardappel rauw en doorgesneden!…

Klaaglied van Margje. Waarom heb je het voor mij verzwegen, je diepste gevoel, met jezelf verlegen, wat je totaal in verwarring bracht, je bezighield in het holst van de nacht? Ik had je toch begrepen als je had verteld wat je zo had aangegrepen. Als ik je vroeg of hij was geweest, Ik merkte het aan je rook, die geur, en jij zo bedeesd. We…

Als de dood het lichaam heeft ontbonden verbindt het door verlatingsangst getroffen kind de namen van haar ouders onomwonden. Omringd door wat er van hen over is, de fel begeerde schilderijen, beschrijft het kind met ingetogen droefenis de pennenvruchten die haar moeder lijkt te breien. De kluwen van de uitgetrokken rozerode…

Daar zit ze, moeder, voor de tv. We schuiven een stoel bij en kijken mee naar een huwelijksdienst van ’t Koninklijk huis en moeder, kijkend naar de buis waant zich in haar geest te gast op dit hoge feest. Als de dienst is afgelopen fluistert ze iets in mijn oor en ik zeg: “Ga maar rustig hoor.” “Maar al die mensen…” werpt ze tegen in dit…

Grijs is de kleur van de regenboog in de hoopvolle ogen van het opgetogen kind. Hij is kleurenblind.…

Kijk eens naar mij, laat me je ogen zien, ik vraag het niet voor niets, ik ben met je bewogen. Kijk nu niet weg, ik heb het al gezien dat smalle spoor onder je afgewende ogen. Zo kijkt de Heer, Hij ziet je aan en voor je Hem kunt tonen wat je zojuist hebt meegemaakt heeft Hij het al vernomen en is je troostend tegemoet gekomen.…