Eerst maar eens een korte verwijzing naar eerder verschenen berichten in onze dagelijkse column. Dwarskijker of Stoker, Sunny Boy of Manus depressief, het doet er ook niet toe. Maar goed, kijk, lees en huiver naar wat er gisteren hier ter stede zoal het daglicht heeft gezien en aan de horizon van het prozaïsch denken is verschenen...
______________…
Zit er nog leven in
dat esperanto
dat vat vol braille in
gebarentaal
zegt niets, een blik zegt meer
dan duizend woorden
al zijn het altvocalen
van bel canto
die spreekbuis voor een
nieuwe wereldtaal
is als synthese een ver
ideaal
want zelfs verbaal blijft het
orakeltaal
Wat ooit begon als
hiërogliefentaal
in Babel, primitief…
bloemenhaiku
in ultieme
onzichtbaarheid
een feeëriek schouwspel
van zuid naar noord
in het schemeren
op reis naar het droomrijk
als de ochtend gloort
doch heb mededogen
met verbale verlamming
in een ruimtedicht
als een windhausse pas op de plaats maakt bij de Styx
ontstaat een tragedie
van waarheid der liefde
geschreven in cryptotaal…
Al is de oorsprong goed,
het wordt steeds beter
Het blijft niet bij een klankencryptogram
In deze helix stijf van eruditie
Een ware rederijkers exercitie
In jambische ritmiek,
zoals het moet
Ook in het onbewuste schuilt genie
Geen onvermogen door zich
te verhullen
In voor de leek gelegenheidsmystiek
Of cerebrale hersengymnastiek
Historische…
248
Bezig met laden