Alle inzendingen over Daghengst

Dat het enge gigabeest haar met zijn schaduw al omvat: Zij ziet het niet zij leest in haar hoge stoel van riet. Dan slaat ze toe haar boek de bruine ogen op en vreest het Calderesk sculptuur dat haar nu oogloos guur beloert: een hong´rige strandwandelvloek. Nu is het maar te hopen dat ze harder dan het gigabeest - als het zich verroert…

wind in de tijd - straatkinderen van het Eilandje wapperen daar bij die vierde toren - ontij croont voor de thuislozen die kruipen in de lofts van karton bij de prefabbuildings waai die daghengsten weg - draai klimmend als opstandig gras door scheuren in beton torens zijn de wachters, staan als bakens voor de maan schepen schaatsen op een ton…