Alle inzendingen over Duuk

toen jij donker ogend blaffend steeds vaker verdwaasd ons blikte of een wandeling weigerend oversloeg was er het niet te ontkennen weten van een onvermijdelijk afscheid nu jouw alziend ene oog ons niet meer aanzien zal missen wij jouw volle aandacht voor ons en het alledaagse wat zonder jou niet bestond dank je wel daarvoor lieve duuk…

Nau sreef die Beisterfelt tog brief met fauten Dat ken tog nie foor onderweisminister Ik dag dat sij tog eg nie was fan gister Ik fin dat zoon mevrau maar obmoet sauten Zent haar naar onze Pabeau om te spellen plus lezen donnald duk en in liebelle…

Duke Ellington, Benny Goodman, Louis Armstrong, blues en jazz, nacht en ontij, sexy sax en swingklarinet. Hé, zwart jasje met je grijze streepje weet je nog? Zweten, drinken, geur van gerst en reuk van rook. Hé, zwart jasje met je grijze streepje. Oud, versleten, weggehangen. Weet je nog?…

Duke Ellington die heeft het ooit geschreven en Hodges heeft het prachtig gesoleerd. Dat kon ie goed, er klonk geen noot verkeerd; hij liet zijn alt-sax ingetogen zweven. En Ella wist het ook zo mooi te zingen.…

zwelt aan tot een scherzando waar in crescendo strijkersklanken zingen die in a mellow tone lijken te swingen piu forte in andante ma non troppo het doet ons vraag-en-antwoord spel vervagen meermin en faun gaan op in het geheel ons intro keert terug in 't laatste deel waarin jij antwoord geeft op al mijn vragen Zo schreef Duke…

iets van Mozart dan wel Bach -Wat in de jazz scene op z’n tijd ook wel eens mag- Zelfs dan liet hij verrassende syncopen horen Vandaag, de acht en tachtig ruim volbracht Schonk hij klavier, trompet en sax aan Maarten Er kwam een glimlach rond zijn mond terwijl hij praatte ~Nu moet ik gaan want boven wordt op mij gewacht The Frog, the Duke…

swing was hem als 't ware aangeboren En deed hij iets van Mozart of van Bach -Wat in de jazz scene af en toe wel mag- Ook dan liet hij spontaan syncopen horen Vandaag, de acht en tachtig ruim volbracht Schonk hij klavier, trompet en sax aan Maarten Een glimlach rond zijn mond terwijl hij praatte: ~Nu ga ik, boven wordt op mij gewacht The Duke…

ouwe doos Duke Ellington, Ron Carter op de bas John Coltrane en Miles Davis op trompet Bill Evans, Dizzy, Bird en Dexter Gordon Dave Brubeck, Herbie Hancock op de borden Drie generaties op de kop gezet Toen kwam de rock, de Jazz ging op in fusion Verdiepte zich als gids der Vrije Muzen…

als oma ben jij het hart van ons mooie gezin met aandacht voor de kinderen van ons kroost zorgzaam ben je voor de mensen om jou heen met ogen die spreken, zacht, oprecht en beslist omarm je met volle liefde grenzeloos eenieder die jij ook te zeggen weet wat jij van iets vindt je bent het waakzame vrouwtje en de baas van eerst Sim en Duuk…

in hun spel betrekken de tijd van flesjes voorlopig althans is nagenoeg verleden tijd je knuist en lepelt nu prakjes van fruit en wortel of – liever nog – oma’s korstjes brood sprankelend levendig ben je als quasi nonchalant met steelse blik naar opa jij de restjes laat verdwijnen in de altijd dienstbare bekkies van ollie en duuk…

tussen broertjes en zusjes in het ouderlijk nest was je een buitenbeentje die kusjes strooiend met olijke pretoogjes onze harten veroverde naast Duuk, jouw ‘grote broer’ die met één oog waakte over wat je doen en laten moest groeide je snel, krachtig en sterk aan de hand van ‘jouw’ vrouwtje van jonge pup tot grijze wijze dartel ondernemend…

een mijlpaal is jouw vierde jaardag net als ook een bijzondere dag omdat zij naast een begin van een tijdperk ook het einde is voorbij zijn nu de wekelijkse dagen waarop jij ’s ochtends wandelen gaat met duuk en ollie aan de lijn of daarna met oma boodschappen doen dat alles is wordt ingeruild voor een juf of meester die jou taakjes…

heuse bergen klautert met gespreide armpjes hol jij om ze lekker nat te knuffelen of om kusjes te brengen of te halen van pappa naar mama en iedereen van rotterdam tot frankrijk vloog jij naar opa en oma op de camping waar jij van jan en oude alleman de harten stelend smelten deed wekelijks nu wachten ongeduldig jouw trouwe vriendjes duuk…

link naar joutjoep of naar Spot de fee alleen de dertig nummers èn een in elkaar geflanste schets van wat de Jazz ooit was: "een kwelling van urenlange improvisaties in het bimhuis puur voor intellectuelen en bebrilde nerds" ...en wat de Jazz nú is: a hiphop funkadelic scene for kids onwetend wie Bird Dizzy Press, the Duke…

snorkelend geluid Een derwish leunt op eeuwenoud refrein van Huygens, Constantijn alvorens hij in retrosfeer belandt in de registers van minimal music maestro Pärt Maar svp niet weer die spiegel in de spiegel in de spiegel Doe weg, in vredesnaam dat saaie monotoon herhalen van die minimale drieklank It don't mean a thing, zei Duke…

jou een trotse oma maken van hellenraadstraat in rotterdam tot waldhoorn en de erasmustuin overal weet jij het thuis te maken zoals nu het ringvaartpark voelt mijn meisje mijn lief ieder die dichtbij of verder weg zich vriend of vriendin weten mag jij bent er voor alles en iedereen zoals voor jouw hondjes ook van boomer en sim tot duuk…