Alle inzendingen over Eindtijdparodie

ongeschonden zijn als finale feit zijner lijf ’n bedenkelijk geloof in fabrieken belijd van glas waar hij niet bang was voor gekijf van wespen uit zijn aars terwijl de tijd herinneringen als as van zich afsmijt hij gaat gekleed in ‘n hemd van perkament als reglement voor aardsvurige tijdsengte de maan tandenknarsend als ijdel vuilnis toezingt…

Onberispelijk als de final act van z’n body, is hij een bedenkelijke believer in factories gemaakt van gold, waar hij no struggle kende tegen bedbugs uit z’n lazy ass. Terwijl de times memories als dirt wegblaast, is hij dressed in permanente shame; like a notebook voor de bucket list, tastend op zijn bare feet, als vanity die de…