Jouw vingers
spreken teder
een wereldtaal
vertolken een beeld
van verbonden handen
waar duistere landen
thuisgrenzen sluiten
en men vlucht
op zoek naar morgen
adem ik jouw adem
vlecht verlangen
voor vrede
en kom thuis…
Voeten spreken esperanto
binnen kalklijnen
waar in vage lagen
kunst krassen kerft
de schaar
soms verknipt
klieft verlies
van evenwicht
zijn gezicht,
stuitend mooi
straalt…
Zit er nog leven in
dat esperanto
dat vat vol braille in
gebarentaal
zegt niets, een blik zegt meer
dan duizend woorden
al zijn het altvocalen
van bel canto
die spreekbuis voor een
nieuwe wereldtaal
is als synthese een ver
ideaal
want zelfs verbaal blijft het
orakeltaal
Wat ooit begon als
hiërogliefentaal
in Babel, primitief…
Hij spreekt esperanto
met snelle voeten
tien noppen brengen
toppen dichterbij
geloven in zegen van boven
haalt vurig hel en hemel
almaar dichterbij en vloert
de laatste hindernis
zijn zonnebril verbergt
eerlijk zicht op waarheid
een handige list laat volgers
een betoverend standbeeld bouwen…
Haar uiterlijk was glad en strak, volmaakt
Haar huid glom als een gele boterbloem
Haar nagels had men vlak gepolitoerd
Gebrandmerkt in een sleuf
op maat gemaakt
Haar achterste egaal als een zamboni
Van afgemeten stukken dennehout
Geen reuzen uit het tropisch regenwoud
Maar ceder, eiken, essen en mahonie
Hoe kon ik echt van prullen onderscheiden…
Ik ben uit stevig eikenhout gesneden
Ik predik als jan klaasen esperanto
En geef les in het kavelen en reden
Ook wie mijn taal niet snapt
zeg ik chapeau!
O tempora, o moresloze
zeden
Vooruit, nog één keer dan - chapeau chapeau!…
Wat het geheim is van het Zweeds succes
Is hun midzomernachtzon 'femmely'
Ze heten Utbjuda of Gladelig
Lerflundra, Strimmig, Pappensbjörk, Nissöga
Of Korsning, Vitlok, Skarpö en Torparö
Ömsesidig, Spartansk, Upptyld, Plogfära
Brunbär, Blecksjön, Lungön of Akerbär
Maar nooit eens Esmeralda, Magdalena
Ghislaine of Mylène, Emily
Vroeg…