Zandpendel
netgedicht
Op dragende tonen trekt
de stoffelijke wereld uit een fles
die scheef aan zijn navelstreng hangt
en leegloopt over de blauwe mat
van het bewustzijn
van iedereen die erbij is
in sierlijke lussen een spoor -
een pendelende gedachte
Er schijnt steeds meer licht
door de fles en de wind
in onze zintuigen
wist de patronen uit
die we herhaald…