Verschoond tarwe
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
51
51De tijd is rijp als ‘t koren in ’t veld
gloeit in zo’n zakkende zomerzon;
de strengen glijden langs jouw huid,
broeiend op platgestampte twijgen.
Jouw zwijgen verdwijnt in de stilte,
je rilt als ’t allerfijnste kaf in de wind;
als vlegels dansen jouw oogleden mee
met ’t draaien van de wereld in ’n zee
van tranen die als graankorrels…
Bezig met laden